List do Galacjan 6,8 „Bo kto sieje dla swego ciała, z ciała żąć będzie zniszczenie. Kto zaś sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie życie wieczne”.
Czy dana osoba popełnia grzech, ponieważ ma swobodę egzekwowania swoich praw? Grzech jest wynikiem niewoli ciała. Ci, którzy żyją w niewoli egipskiej, objawiają to, co zbierają jako żniwo, żyjąc w braku odpoczynku. Zbierają owoce z ludzkiego ciała, które zbuntowało się i nie poddało się Krzyżowi Bożemu. Zbierają królestwo, które wprowadza im zamęt przez wiele duchów. Są w niewoli diabła, który nie zrezygnuje. Wiodą życie żniwa, zamiast życie społeczności z łaską Bożą. To, co wyglądało na dobre, jest tylko niewolą siebie. To, co wyglądało na wolność, jest tylko powierzchownym uwolnieniem. Dołącz do Chrystusa na Krzyżu i przyjmij ten Krzyż osobiście. Bóg da ludziom prawo do pozostania na pustyni. Ich zajęcie to szemranie i potrzeba, i chociaż są na pustyni, ich serca nigdy nie opuściły Egiptu. Bóg nie chciał ich zabrać do Kanaanu, kiedy sercem byli w Egipcie. Niech Bóg cię wyprowadzi, aby cię mógł wprowadzić. Będziesz walczył z ciałem. Bóg mówi: „Ukrzyżowałem go”. Masz zamiar stoczyć bitwę z armią. Bóg mówi: „Przeniosłem cię do innego królestwa” (Kol 1,13). Nie wracaj do humorów, wróć do Chrystusa. Nie wracaj do urazy, wróć do miłości. Nie wracaj do pamiętania, wróć do przebaczenia. Nie wracaj do potrzeby, wróć do Bożego wypełnienia. Nie żyj, zbierając żniwo tego, co nauczyli cię siać twoi przodkowie, ale żyj, siejąc to, co daje ci Słowo Boże do zebrania jako plon. Kol 1,13 „Który nas wyrwał z mocy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna”. Księga Liczb 1-3
0 Comments
List do Rzymian 7,15 „Tego bowiem, co robię, nie pochwalam, bo nie robię tego, co chcę, ale czego nienawidzę, to robię”.
Ludzie - w niewoli siebie, królestwa i szatana. Ciało najpierw próbuje kontrolować osobę w misterium swoich sił, które są anty-miłością i anty-dobrobytem. Będziesz atakować swoje własne człowieczeństwo, gdy żyjesz w niestabilnych emocjach, sprzecznych pragnieniach i narwanych decyzjach i myślach. Twoje ciało będzie chciało regulować twoje zachowanie nieregularnością swoich własnych wzorców, próbując dokonać tego przez bycie dobrym, a następnie ulegając bieżącej pokusie i bycie złym. Wahasz się pomiędzy dobrem a złem. Ciało, twój wróg, występuje przeciwko Duchowi prawdy, który daje ci moc i Boże przekonania. Królestwo ciemności, ze swoimi duchami, które są na całym świecie, wystąpi przeciwko tobie. Jest ono zorganizowane w niezwykłym porządku, w konkretnej sferze duchowej. Szatan, bóg królestwa ciemności (Ef 2,2) koncentruje na nas swój atmosferyczny uścisk. Jego demony usiłują udaremnić łaskę i wprowadzić nas w stan używania naszego ciała, by sprzeciwiło się Duchowi. Jego celem jest pokonanie Jezusa w tobie i w Ciele Chrystusa. Jesteśmy przedmiotem konspiracji przeciwko Ciału Chrystusa. Osobisty bożek walczy przeciwko osobistemu Zbawicielowi. Osobiste ciało zwraca się przeciwko osobistemu Duchowi. To jest bitwa wszech czasów. Szatan jest w stanie działać ponadnaturalnie, imitować, podrabiać i wytwarzać. Jego pragnieniem, ciągle niemożliwym do spełnienia, jest 'wyprodukowanie' człowieka podobnego do Chrystusa i wzbudzenie ludzi, którzy będą dobrymi, oddanymi, poświęconymi ludźmi. Dlaczego takie pragnienie? Aby szatan mógł powiedzieć, że ludzie są dobrzy bez Odkupienia. Ef 2,2 „W których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata i według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach nieposłuszeństwa”. Księga Kapłańska 24-27 2 List Piotra 2,19 „Wolność im obiecują, a sami są niewolnikami zepsucia. Przez co bowiem jest ktoś pokonany, przez to też jest zniewolony”.
Co to znaczy żyć w niewoli? Jesteśmy zniewoleni, gdy wchodzimy w system, a ten system, eksplorując wszystkie możliwości wykonania swoich założeń, siłą wytwarza wszystkie skutki swojej własnej sprawy. Taka była historia synów Izraela w Księdze Wyjścia. Ci ludzie nigdy nie pokutowali. Otrzymali łaskę, ale nigdy nie odwrócili się od swojego „ja”. Otrzymali bezwarunkową miłość od Józefa, ale nigdy nie upamiętali się ze swojej postawy, by go zniszczyć. Kościół ma wielu członków, którzy dziękują Bogu za łaskę, ale nigdy nie odwrócili się od swojego „ja”. Jest to problem dla Ducha, który przyniósł łaskę ludziom zbawionym, ale musi walczyć z ich życiem „ja”, które jest w niewoli innego systemu, innej struktury społecznej i ekonomicznej. Bóg chce wyprowadzić ludzi z niewoli i wprowadzić do Kanaanu. Egipt to kraj niezależności. Kanaan to kraina zależności. Wyzwolenie z niewoli prowadzi do zależności od Boga, a nie do niezależności w Adamie. Adam nigdy nie może być wolny, ponieważ dopóki nie otrzyma życia Kogoś innego, jest zawsze zniewolony przez siebie i własne niedoskonałości. Niezależność jest wzmocnieniem prawa człowieka do bycia tym, kim jest, z wykorzystaniem jego wykształcenia, jego kultury, jego doświadczenia, jego wyrafinowań i wszystkich jego osiągnięć, aby rozwijać się w mocy duszy poza Żywym Bogiem. Dopóki człowiek sieje niezależnie od Krzyża, Ciała i jego przywódców, tak długo sieje ziarno zniszczenia i trudności. Miejsce, w którym żyje - Kanaan czy Egipt - będzie miało wpływ na to, kim jest. Księga Kapłańska 20-23 2 List do Tymoteusza 1,9 „Który nas zbawił i powołał świętym powołaniem nie na podstawie naszych uczynków, ale na podstawie swojego postanowienia i łaski, która została nam dana w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasy”.
Nie żyj w fałszywej pokorze wobec powołania Bożego, nie cofaj się przed Jego głosem, uważając, że jesteś bezwartościowy. Nie żyj także w pewności siebie, nie szanując Głowy rządu Bożego. Jozue żył we własnym autorytecie aż do Księgi Jozuego, r. 5. Był posłuszny rozkazom i wydawał polecenia, ale nie szanował Głowy rządu, którą jest Chrystus. Uzurpował sobie autorytet z przywłaszczonego tronu, chociaż obowiązki, które wykonywał dla tronu, zostały mu przekazane. Życie przychodzi do nas, kiedy rozpoznajemy Osobę powołania i gdy w służbie nie spuszczamy z Niej oka. Twoim zaopatrzeniem jest zawsze Osoba. Widzisz siebie w Nim, kiedy jesteś powołany i żyjesz w Nim podczas powołania, aby otrzymać wszystko, czego potrzebujesz, aby wypełnić plan powołania. Co to znaczy być powołanym przez Boga? Oznacza to, aby zareagować na prawdę o tym, kim jesteś w Chrystusie i pozwolić Bogu, aby rozwinął cię w życiu zgodnie z Jego planem, abyś zawsze wzrastał w łasce i poznaniu Pana. Każdy jest powołany przez Boga; powołany do życia, planu, wizji, celu, poruszenia serca, do Ciała - rzeczywistego objawienia Osoby Chrystusa. Będziesz specjalistą od Jezusa Chrystusa. Wzniesiesz się do zamierzonych przez Boga celów. Kiedy nie widzisz żadnych możliwości, żadnego naturalnego potencjału, żadnej ludzkiej siły ani elokwencji w wysławianiu się, wykop w tej dolinie pełno rowów (2 Krl 3,16) i zobacz, jak Bóg daje ci wystarczająco dużo wody, aby przezwyciężyć wszystko. Kopiesz rów wiarą, a Bóg napełni cię zaopatrzeniem. 2 Krl 3,16 „I powiedział: Tak mówi PAN: Wykopcie w tej dolinie dużo rowów”. Księga Kapłańska 17-19 Ewangelia Marka 10,29-30 „A Jezus odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam: Nie ma nikogo, kto by opuścił dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, żonę, dzieci lub pole ze względu na mnie i na ewangelię; a kto by nie otrzymał stokrotnie więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a w przyszłym świecie życia wiecznego.
Czy zapłacimy cenę uczniostwa? Czy też chcemy służyć Chrystusowi niezależnie od Krzyża i oddzieleni od okrycia rządu Bożego? Adam, jako duchowy przedstawiciel, reprezentuje Ciało przed Upadkiem. Ewa zachowuje się jak niezależne chrześcijaństwo, wykraczając poza autorytet Adama, swoją głowę i obcuje z tym, co jest piękne, ale zwodnicze. Szatan i jego ataki nie są dla niej oczywiste. Projekcja szatana jest kusząca dla tych, którzy chodzą w oparciu o to, co widzą. Kiedy ktoś chodzi przez wiarę, jego wzrok jest utkwiony na Chrystusie. Poza Chrystusem, człowiek widzi tylko siebie i swój potencjał w Adamie. Rozdwojony umysł daje mu wizję możliwości, jakie są przy obu stronach Drzewa poznania. Kończy się to dla niego zwiedzeniem, ponieważ zrobił to, co było słuszne w jego własnych oczach, zamiast być kierowanym jednoznacznością Chrystusa jako Głowy. Nie dajcie się zwieść myśleniu, że chrześcijaństwo ma zewnętrzny urok. Chrystus wzywa nas, abyśmy porzucili wszystko i pozwolili Mu być naszym priorytetem (Łk 14,33). To, czy będziemy posłuszni przesłaniu tych słów czy też nie, pokażą nasze losy na ziemi. Zdobędziemy przychylność ludzi, czy też dusze dla Chrystusa? Zostaniemy uczniami przez Krzyż, czy odczytamy naszą własną koncepcję chrześcijaństwa? Będziemy wygodnie przebywać w wybranym przez nas miejscu odpoczynku, czy też, tak jak Chrystus, nie będziemy mieli gdzie położyć głowy? Jeśli masz bezpieczeństwo na ziemi, nie będziesz potrzebować Boga. Nic nie przynieśliśmy na ten świat i nic z niego nie wyniesiemy (Hi 1,21). Zostawienie wszystkiego przyniesie stukrotne błogosławieństwo (Mk 10,29-30). Łk 14,33 „Tak i każdy z was, kto nie wyrzeknie się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem”. Hi 1,21 „I powiedział: Nagi wyszedłem z łona swojej matki i nagi tam powrócę. PAN dał, PAN też wziął, niech imię PANA będzie błogosławione”. Księga Kapłańska 14-16 „Psalm 119,130 „Początek twoich słów oświeca i daje rozum prostym”.
Przekonanie ze Słowa Bożego ma na celu nawrócenie do charakteru Chrystusa. Światło zawsze objawi dziedziny, w których nie chodzimy w prawdzie. Celem tego światła nie jest wprowadzenie potępienia, ale ugruntowanie nas we właściwej prawdzie pochodzącej z umysłu Bożego. Mając właściwy rodzaj przekonania, będziemy wzrastać głębiej w każdym słowie i nie będziemy powracać do winy Adama. Jaka jest wartość kazania, jeżeli ono nie nawraca nas i nie upodabnia do obrazu Chrystusa? Jego wartość byłaby taka sama jak każdego ludzkiego krytycyzmu czy pochlebstwa; nie przyniesie ono żadnego wiecznego owocu. Jeżeli za każdym razem, gdy słyszymy Słowo Boże, doświadczamy przekonania, wówczas każde kazanie przemienia coś w nas z ciemności do światła. W jakim stanie Boże światło zostawiło Hioba? Jego trzej przyjaciele powiedzieli mu, że nie był w porządku przed Bogiem, ale Bóg widział go jako osobę dojrzałą (Hi 42,5-6). Wielu ludzi udziela porady, za którą nie stoi Bóg. Chociaż Hiob nie był doskonały w doświadczeniu, Bóg patrzył na niego poprzez krew. Wtedy Hiob zobaczył siebie w świetle. Światło nie zostawiło Hioba w depresji, ale sprawiło, że zaczął wzrastać w rzeczywistości Dokonanego Dzieła. Wkroczenie Bożego słowa wprowadziło światło, a światło nawróciło go. Daniel czuł się słaby i kruchy, kiedy w Bożym świetle ujrzał swój niegodny stan (Dn 10,8-10). Możemy chodzić w świetle, ale jesteśmy na tyle dojrzali, na ile jesteśmy teraz, dopóki nie otrzymamy kolejnego przebłysku Bożego. Zobaczymy Boga i będziemy upokorzeni, ale przyjmiemy Jego dotyk, który da nam większą dozę wzrastania w Chrystusie. Hi 42,5-6 „Dotąd tylko moje ucho słyszało o tobie, lecz teraz moje oko cię ujrzało. Dlatego żałuję i pokutuję w prochu i popiele”. Dn 10,8-10 „A ja sam zostałem i miałem to wielkie widzenie, ale nie pozostało we mnie siły. Moja uroda zmieniła się i zepsuła, i nie miałem żadnej siły. Wtedy usłyszałem dźwięk jego słów; a gdy usłyszałem dźwięk jego słów, upadłem na twarz w głęboki sen, twarzą ku ziemi. I oto dotknęła mnie ręka, i podniosła mnie na moje kolana i na dłonie moich rąk”. Księga Kapłańska 11-13 Ewangelia Mateusza 17,4 „Wtedy Piotr powiedział do Jezusa: Panie, dobrze nam tu być. Jeśli chcesz, postawimy tu trzy namioty: jeden dla ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.
Ciało, które ma wizję, ma Krzyż, który pojawia się przed widocznymi rezultatami wiary. Głównym celem wizji jest odkrycie, gdzie znajdują się osoby zaślepione na rzeczywistość. Wielu ludzi ciągle pragnie przywileju oglądania własnych osiągnięć, zamiast uznać wszystko za stratę dla korzyści zbiorowego Organizmu. Piotr, Jakub i Jan zostali oddzieleni, aby zobaczyć Jezusa w całej Jego chwale. Piotrowi spodobało się to tak bardzo, że jego zdolności umysłowe natychmiast zajęły się planowaniem. Chciał być na tym miejscu na stałe i zdobyć Chrystusa na stałej pozycji, w której on mógłby trzymać się swojego miejsca. Pan powiedział: przejdźmy do następnego miejsca. Bóg nigdy nie mówi nam, żebyśmy wynajmowali furgonetkę do transportu naszych towarów i rzeczy. Po prostu mówi, abyśmy wszystko zostawili. Nie wchodźcie do Kanaanu z mentalnym nastawieniem z Egiptu. Chociaż to, ile znaczysz może być liczone zewnętrznie, twoje życie nabiera wartości tylko wtedy, gdy Królestwo jest w twoim wnętrzu. Zawsze jesteś cenny dla Boga z powodu Jego miłości. Dla ludzi jesteś cenny wtedy, kiedy życie Boże stało się twoim jedynym zasobem. Jezus sprowadził Piotra, Jakuba i Jana z góry do świata, który był w potrzebie. Ich pierwsze spotkanie: mężczyzna, którego syn był trapiony przez diabła. Kiedy będziemy poruszać się z Bogiem, odkryjemy, że On zbawia, leczy, wyzwala, buduje i idzie na cały świat. Nie próbuj oszacować tego, co widzisz w Chrystusie na odległość i nigdy nie podchodź blisko, aby iść za Nim w dolinę. To, co dostrzegasz w Chrystusie, powinno sprawić, że będziesz uczestniczyć w wierze. Księga Kapłańska 8-10 1 List do Koryntian 2,14 „Lecz cielesny człowiek nie pojmuje tych rzeczy, które są Ducha Bożego. Są bowiem dla niego głupstwem i nie może ich poznać, ponieważ rozsądza się je duchowo”.
Czy możesz sobie wyobrazić działanie w literze, podczas gdy Duch idzie naprzód w planie Bożym? Tracimy zrozumienie światła, gdy przekonuje się nas, byśmy byli nieruchomi i zastygli w naszym własnym planie. Ludzie faktycznie pozostają za Bogiem, kiedy Bóg ruszył naprzód. Bóg potrzebuje, abyś chodził z Nim, aby Jego objawienie zgadzało się przykładnie z jakością życia, którą wyrażasz. Jesteś 'okazem', jakim mogą być inni, kiedy nie przynoszą nic, aby kupić wszystko, za co Bóg zapłacił w Chrystusie. Ci, którzy zatrzymują się na swoich miejscach, nigdy nie są w stanie określić, co Bóg robi na swoim miejscu. Ciało oddziela ich od wiecznego zamysłu Boga. Wybierają życie w nieprzewidywalnym końcu czasu zamiast w nieprzewidywalności planu, który oczekuje tylko Boga. Nie spodziewaj się, że ktokolwiek się pojawi i odda ci cześć lub chwałę w planie Bożym. Niech Bóg będzie twoją jedyną publicznością. Twój plan ulegnie zniszczeniu, podczas gdy Boży plan trwa w życiu i nie podlega skażeniu. Ludzie zgadzają się z tym, że nie należy spieszyć się w rozwoju, ponieważ nie zdają sobie sprawy, jak daleko są w tyle za Bogiem. Dogonienie Boga zajmuje tylko sekundę w łasce po całkowitym upamiętaniu. Ale kiedy kościoły tracą kierownictwo od Boga, pozostają daleko w tyle w Jego planie. Jezus chce, abyś opuścił swoje miejsce z taką samą prędkością, z jaką spadłaby bomba w pobliżu ciebie. Umieść swoje stopy na krokach wiary, a zawsze będziesz słyszeć dobrą nowinę w kolejnym Bożym miejscu. Księga Kapłańska 5-7 2 List Piotra 3,18 „Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Jemu chwała i teraz, i na wieczne czasy. Amen”.
Wielu wierzących nie wzrasta w łasce poznania i dlatego nigdy nie wzrasta w łasce Bożego umysłu. Mają z góry ustalone poglądy na temat chrześcijaństwa i tracą przywilej wzrastania w umyśle Pana. Ulegają wahaniom w swoim umyśle, gdy on pojmuje Boga w oparciu o Pismo Święte bez opisu pochodzącego od Ducha w życiu. Życie dla niektórych jest tylko obietnicą na wieczność. Utożsamienie oznacza dla nich cierpienie z Chrystusem. Występują przeciwko tym, którzy obecnie znajdują radość w życiu Chrystusa. Po co jednoczyć się z nastrojem diabła? Kiedy ludzie reagują obroną na jego pobudzanie cierpienia, dochodzą do miejsca, gdzie są z nim w jedności. To, czego ludzie bronią, muszą ukryć i zabezpieczyć. Ci, którzy zatracili siebie, są ukryci w Chrystusie i nie myślą o reputacji. Najlepszą obroną jest atak. Jedynym sposobem toczenia bitwy jest odpoczywanie w Chrystusie. Odpoczynek przynosi odświeżenie w Duchu i siłę, by iść naprzód w Bogu. Nie zatrzymuj się w martwym punkcie, gdy jesteś atakowany. Bądź w miejscu, w którym nie jesteś podatny na diabła. Jesteś ukryty w Chrystusie, a On jest Tym, który z wyboru pozbawił siebie reputacji. Jego wybór staje się Twoim zyskiem w wolności. To nie twoje nazwisko daje ci sławę, ale to, co głosi twoje życie przez Tego, który dał ci łaskę w niełasce grzechu. Nie oczekujemy większej czci niż ta, która znajduje się na krzyżu Kalwarii. Księga Kapłańska 1-4 2 List do Koryntian 3,18 „Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, jakby w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana”.
Cierpliwość nie jest cierpieniem przez długi okres czasu bez aktywności wiary, by utożsamiać się z tymi, którzy są poza Bogiem w doświadczeniu lub w ich obecnym statusie co do wieczności. Nikt nie miałby żadnych cech do wyrażenia, gdyby utożsamiał się całkowicie z tymi, którzy są pozbawieni życia. Twoja sentymentalna troska o sytuację nie jest w stanie spowodować żadnego pojednania bez zaopatrzenia pochodzącego z Bożego planu. Poszukiwanie rozwiązania jest bezosobowe, gdy pytania o decyzje są podejmowane bez Osoby, Jezusa Chrystusa. Musimy mieć cechy Jezusa, ponieważ Jego osobowość pochodzi z rzeczywistości prawdy. W przeciwnym razie nasza rada opiera się na kłamstwie i nie ma znaczenia w życiu. Poza Dokonanym Dziełem Kalwarii wszystko jest produkowane, a nie stworzone w Jezusie Chrystusie. Z naszym człowieczeństwem możemy jedynie wkroczyć w cierpienia innych. Aby im pomóc, potrzebujemy postawy boskości. Człowiek ma wyobrażenie tego, kim chce być. Bóg ma życiowy portret tego, kim cię uczynił. Człowiek musi starać się, by być tym, czego pragnie przez umysłowe wyobrażenie. Bóg upodabnia cię do tego, kim masz być przez żywego Chrystusa. Jako chrześcijanin żyjesz twarzą w twarz w komunii z Tym, który rozprawił się z twoimi grzechami za solidną cenę. Nie tylko usunął owoc, ale także korzeń - nie ma już źródła sprawy grzechu. Chociaż nadal mamy grzeszną naturę, ona nie ma nas. Zamiast zmagać się w umysłowych wyobrażeniach danej chwili, wzrastamy w wiecznym obrazie Chrystusa. Księga Wyjścia 38-40 |
AuthorCarl H. Stevens Jr. w wieku 23 lat został wierzącym w Chrystusa. Od tego momentu, aż do chwili, w której odszedł do wieczności w 2008 r. pastor Stevens poświęcił się nauce o Jezusie, studiowaniu i usługiwaniu Biblią. Archives
November 2023
Categories |
MISJA ŁASKIul. Okocimska 3
01-114 Warszawa Nabożeństwa: Niedziela, godz. 11:00 Środa, godz. 19:00 |
|