TWARZĄ W TWARZ

2 List do Koryntian 3,18 „Lecz my wszyscy, którzy z odsłoniętą twarzą patrzymy na chwałę Pana, jakby w zwierciadle, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, za sprawą Ducha Pana”.

Cierpliwość nie jest cierpieniem przez długi okres czasu bez aktywności wiary, by utożsamiać się z tymi, którzy są poza Bogiem w doświadczeniu lub w ich obecnym statusie co do wieczności. Nikt nie miałby żadnych cech do wyrażenia, gdyby utożsamiał się całkowicie z tymi, którzy są pozbawieni życia.
Twoja sentymentalna troska o sytuację nie jest w stanie spowodować żadnego pojednania bez zaopatrzenia pochodzącego z Bożego planu. Poszukiwanie rozwiązania jest bezosobowe, gdy pytania o decyzje są podejmowane bez Osoby, Jezusa Chrystusa. Musimy mieć cechy Jezusa, ponieważ Jego osobowość pochodzi z rzeczywistości prawdy. W przeciwnym razie nasza rada opiera się na kłamstwie i nie ma znaczenia w życiu. Poza Dokonanym Dziełem Kalwarii wszystko jest produkowane, a nie stworzone w Jezusie Chrystusie. Z naszym człowieczeństwem możemy jedynie wkroczyć w cierpienia innych. Aby im pomóc, potrzebujemy postawy boskości.
Człowiek ma wyobrażenie tego, kim chce być. Bóg ma życiowy portret tego, kim cię uczynił. Człowiek musi starać się, by być tym, czego pragnie przez umysłowe wyobrażenie. Bóg upodabnia cię do tego, kim masz być przez żywego Chrystusa. Jako chrześcijanin żyjesz twarzą w twarz w komunii z Tym, który rozprawił się z twoimi grzechami za solidną cenę. Nie tylko usunął owoc, ale także korzeń - nie ma już źródła sprawy grzechu. Chociaż nadal mamy grzeszną naturę, ona nie ma nas. Zamiast zmagać się w umysłowych wyobrażeniach danej chwili, wzrastamy w wiecznym obrazie Chrystusa.

Księga Wyjścia 38-40