WYZNACZONY DO CHWAŁY

Psalm 34,1 „Będę błogosławił PANA w każdym czasie, jego chwała zawsze będzie na moich ustach”.

Jeśli będziemy czekać na to, że czas przyniesie nam warunki do wychwalania Boga, to nie będziemy w stanie chwalić Boga w każdym czasie. Czas mierzy sytuacje tylko po to, aby Adam mógł śledzić swoje niekonsekwencje. Wieczność ma niezmierzoną łaskę na to, by wypełnić te ślady czasu Życiem. To, co składa się na sytuację nie posiada boskiej treści, ale sytuacja jest zbudowana tak, że my możemy być boską treścią, która pozostaje zawartością w jej murach. Bez względu na to, jakie horyzontalne mury są opatrznościowo umieszczone wokół nas, widzimy Jezusa nad nami, który kończy każdą sytuację z wiarą.
W 1 Księdze Kronik 16,3 każdy Izraelita otrzymał bochenek chleba, spory kawałek mięsa i dzban wina. Otrzymujemy Ciało, w którym możemy się ukryć (Kol 3,3), dział w Chrystusie, przez który możemy służyć (Rz 12,6-8) i naczynie, z którego możemy przyjmować Życie. Kiedy zdamy sobie sprawę, że wieczność dostarczyła niezmiennego zaopatrzenia, jeszcze zanim czas wyemitował jej prezentację różnych sytuacji, jesteśmy gotowi do tego, by błogosławić Pana.
Jesteśmy powołani do chwalenia Boga (1 Krn 16,4). Przyjmujemy łaskę, aby objawiać prawdę o Chrystusie, albo łaska, którą przyjęliśmy, wprowadza prawdę do naszego życia, aby uczynić nas świadectwem objawienia Bożego dzieła. Jeśli jesteśmy jeszcze młodymi niemowlętami w Chrystusie, a Słowo jeszcze sporadycznie zamieszkuje nasze wewnętrzne części, błogosławimy w takim samym stopniu, kiedy chlubimy się tym, co uczynił Bóg. Kiedy pokorne uszy słyszą radość ze zbawienia, nigdy nie przestają się radować.
​
1 Krn 16,3 „I rozdał wszystkim Izraelitom, tak mężczyźnie, jak i kobiecie, po bochenku chleba i po kawałku mięsa oraz po bukłaku wina”.
Kol 3,3 „Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu”.
Rz 12,6-8 „Mamy więc różne dary według łaski, która nam jest dana: jeśli ktoś ma dar prorokowania, niech go używa stosownie do miary wiary; miłość niech będzie nieobłudna. Brzydźcie się złem, trzymając się tego, co dobre. Jeśli ktoś napomina, to w napominaniu; jeśli ktoś rozdaje, to w szczerości; jeśli ktoś jest przełożonym, niech nim będzie w pilności; jeśli ktoś okazuje miłosierdzie, niech to czyni ochoczo”.
1 Krn 16,4 „Ustanowił też niektórych Lewitów sługami przed arką PANA, aby wspominali i chwalili go, i dziękowali PANU, Bogu Izraela”.

Księga Powtórzonego Prawa 23-25