WYMIANA OSOBISTEGO ŻYCIA

Ewangelia Jana 13,34 „Daję wam nowe przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali; tak jak ja was umiłowałem, abyście i wy wzajemnie się miłowali”.

Tysiące ludzi żyje w bezosobowym świecie. Żyją w cieniach i teoriach. Mogą chodzić do kościoła, ale ich  standardy powstrzymują ich przed osobistą relacją z Bogiem. Znają Boga jako tego, kto przynosi standard albo jako dowódcę, którego zasad i dyscypliny należy przestrzegać. Słyszą o wszystkim, w czym mają żyć, ale nigdy nie mają życia Osoby, która mogłaby wypełnić tę prośbę.
Chrystus jest końcem Prawa, więc nie ma już żadnego prawa, które mielibyśmy przestrzegać. Jesteśmy zachowani w miłości dzięki naszej odpowiedzi w wierze. To Chrystus kocha Kościół (Ef 5,25). To On pierwszy nas umiłował.
Standardy i zasady nie promują osobistej miłości między członkami kościoła. Zamiast bezwarunkowej miłości, ludzie przenoszą własne standardy na siebie nawzajem. Nie mogą mieć osobistej relacji między sobą, ponieważ nie ma pokory zaufania. Nie mogą poznać jedni drugich w sercu, ani doznać wymiany własnej osoby w rzeczywistości światła. Są zmuszeni do bycia bezosobowymi wobec Boga, a to pozostawia ich bez Osoby Chrystusa w dzieleniu się z innymi. Są zszokowani powierzchownością środowiska, które nie dotyka istoty rzeczywistości pokory.
Jezus był osobistą studnią życia wiecznego dla kobiety przy studni. Jezus dotknął niewidomego Bartymeusza osobistą miłością, która wyprowadziła go ze ślepego, bezosobowego świata. Bożym planem jest wyrwanie ludzi z bezosobowej ilości i umieszczenie ich w osobowej jakości Jego umysłu.
Ef 5,25 „Mężowie, miłujcie swoje żony, jak i Chrystus umiłował kościół i wydał za niego samego siebie”.

Księga Liczb 18-20