SILNIEJSZY OD DIABŁA W SWOIM NAJSŁABSZYM PUNKCIE

2 List do Koryntian 12,9 „Lecz powiedział mi: Wystarczy ci moja łaska. Moja moc bowiem doskonali się w słabości. Najchętniej więc będę się chlubił z moich słabości, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusa”.

Kiedy jesteśmy kuszeni w jakiejś sytuacji, czy żyjemy według tego, co dyktuje atmosfera w powietrzu, czy Słowem ożywionym przez Ducha, które pochodzi z ust Bożych? Jezus Chrystus nie został zmuszony do walki, gdy był kuszony przez diabła (Mt 4). Był wrażliwy na głos, który ogłosił swoje zwycięstwo nad księciem tego świata. Jezus nawet nie wkroczył do bitwy, ponieważ książę tego świata nie ma z Nim nic wspólnego. Diabeł nie zyskuje żadnego uznania od Chrystusa, który zna tylko swojego Ojca.
Chrystus wystawił diabłu istotę boskości przeciwko jego projekcji. Chrystus nie żył nawet według swoich własnych celów czy mocy, ale żył zwycięstwem zabezpieczonym przez Ojca. Nie musimy utrzymywać naszego zwycięstwa, ponieważ jest ono utrzymywane przez wieczną, niezmienną wiarę, która działa przez miłość. Cel, plan, zaopatrzenie i moc Ojca są istotą Chrystusa. Chrystus nie racjonalizował sposobu postępowania z szatanem. Nie przeprowadził analizy, aby dowiedzieć się, gdzie się znajdował w kontekście pokus.
Jezus chodził jak syn pod kierownictwem swego Ojca. Odłożył na bok swoją boskość i żył w swoim człowieczeństwie, aby doświadczyć zaufania do życia Ojca. Myślał o Słowie Ojca i zacytował myśli Ojca. Przekazał Słowa, które wypowiedział Ojciec, a Słowo stworzyło treść. Pokazał szatanowi istotę siły Bożej. Z powodu istoty Słowa najsłabszy punkt człowieczeństwa Chrystusa był silniejszy niż szatan w swojej najsilniejszej chwili.

Księga Powtórzonego Prawa 4-6