RZECZY, KTÓRE SĄ ZA MNĄ

List do Filipian 3,13-14 „Bracia, ja o sobie nie myślę, że już pochwyciłem. Lecz jedno czynię: zapominając o tym, co za mną, a zdążając do tego, co przede mną. Biegnę do mety, do nagrody powołania Bożego, które jest z góry w Chrystusie Jezusie”.

Życia chrześcijańskiego nie buduje się na rzeczach, które zostają w tyle. Słabość wielu ludzi polega na tym, że żyją w oparciu o przeszłe sukcesy. Bardzo wielu popadło w ruinę, żyjąc w przeszłym upadku. Kiedy zaczynamy nowy rok lub kiedy zaczynamy nowy dzień, nową godzinę, nową chwilę - teraz jest czas, aby zapomnieć o rzeczach, które już minęły.                
Życie w Chrystusie zależy wyłącznie od tego, kim Chrystus jest w tym życiu w teraźniejszości. Wczorajszy największy sukces może dziś stać się błahostką, podobnie jak największa wczorajsza klapa może wzbić się w górę na skrzydłach zwycięstwa za dotknięciem ręki Mistrza. Duży kościół, który tętnił życiem wczoraj, nie zagwarantuje, że taki będzie jutro.
Codziennie, na nowo, musimy zetknąć się ze standardem Chrystusa.
Fundament uczenia się i wzrostu jest z pewnością cenny, ale góry nauki nie są nawet wielkości kretowisk, jeśli nie ma świeżości Chrystusa na bieżąco.
Udane życie można mierzyć tylko Chrystusem, nigdy osiągnięciem. Gospodyni domowa, która służy Chrystusem rodzinie, odnosi większy sukces duchowy niż przywódca religijny, który jest oschły i pozbawiony życia.                 Odniosłeś sukces wczoraj? Dzięki Bogu, jeżeli tak było. Odnieś sukces dzisiaj, przyjmując od Chrystusa świeżą porcję życia; wczorajsza już nie wystarczy.
Czy byłeś totalnie przegrany w zeszłym roku? Zapomnij o tym i pozwól, aby łaska wystarczyła na teraz. Gdybyś przegapił wczorajszą kolację, czy z tego powodu dzisiaj odmówiłbyś jedzenia?

Księga Rodzaju 1-2