PLAN CZY ZAOPATRZENIE?

1 List do Koryntian 2,16 „Kto bowiem poznał umysł Pana? Kto go będzie pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa”.

Czym się zajmujesz - planem Boga czy Jego zasobami? Ani razu Bóg nie nakazał, nie wymagał, nie prosił, ani nawet nie sugerował, abyśmy zajmowali się Jego planem. Naszym obowiązkiem jako chrześcijan jest zajmowanie się Jego zasobami.
Ilekroć osoba pozwala swojemu umysłowi skupić się na Bożym planie, wchodzi w obszar myśli wykraczający poza jej możliwości. Nie ma dla nas znaczenia, czy znamy Boży Plan dla naszego życia czy też nie, a tylko to, czy wypełniamy go, korzystając z Jego zasobów. „I któż z was, martwiąc się3, może dodać do swego wzrostu jeden łokieć” (Mt 6,27)?
Zajmowanie się planem może zaowocować jedynie umysłem pełnym pytań. Zajmowanie się zasobami sprawia, że wszystkie moje myśli wyrażają gotowość. Czy mógłbyś, jak Abraham, udać się do obcej krainy, nie wiedząc, dokąd się wybierasz, czy też wymagałbyś zobaczenia szczegółowej geofizycznej mapy drogi i lądu? Jajko nie musi znać szczegółów przepisu, aby pasowało do ciasta. Podobnie my nie potrzebujemy znać szczegółów Bożego przepisu na życie, aby być wypełnionym przez nasz udział w Dokonanym Dziele.
Chrystus jest moim Zaopatrzeniem. Jestem wypełniony Jego życiem i uczestniczę w Planie Bożym. Moje myśli są nieustannie zajęte Mistrzem. Koncentruję się na przyjęciu wszystkiego, czym On jest dla mnie w tej chwili. Zajmowanie się zasobami, które są w Nim, jest tym aspektem planu Bożego dla mojego życia, którym pozwalam mojemu umysłowi się interesować.

Księga Wyjścia 5-7