OBECNE "TERAZ"

Księga Wyjścia 2,11-14 „Kiedy Mojżesz dorósł, wyszedł do swych braci i widział ich ciężary. Zobaczył też Egipcjanina, który bił Hebrajczyka, jednego z jego braci. Rozejrzał się na wszystkie strony, a gdy zobaczył, że nikogo nie ma, zabił Egipcjanina i ukrył go w piasku. A gdy wyszedł następnego dnia, oto kłócili się dwaj Hebrajczycy. Wtedy zapytał tego, który wyrządzał krzywdę: Dlaczego bijesz swego bliźniego? Ten mu odpowiedział: Któż cię ustanowił przełożonym i sędzią nad nami? Czy zamierzasz mnie zabić, jak zabiłeś Egipcjanina? Wtedy Mojżesz zląkł się i powiedział: Na pewno sprawa wyszła na jaw”.
Księga Wyjścia 3:5,14 „Wtedy powiedział: Nie zbliżaj się tu. Zdejmij buty z nóg, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą”. „Wtedy Bóg odrzekł do Mojżesza: JESTEM, KTÓRY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was”.

Nie jest możliwe osiągnięcie sukcesu w Chrystusie, jeśli jesteś samozwańcem. Mojżesz nauczył się tej lekcji. W Księdze Wyjścia, r. 2 Mojżesz próbował wyzwolić lud Boży mocą swego ciała. On upadł. Był samozwańcem, motywowanym potrzebą określoną przez samego siebie, a nie Chrystusem.
Czy Adam może stanąć na wysokości zadania dzięki wyznaczeniu siebie do niego? Czy też jego odpowiedzią jest Krzyż z powodu żywego Ciała? Jeśli mamy Kalwarię, doświadczymy zmartwychwstania w zbiorowym Ciele. Jeśli jesteśmy członkami Jego Ciała, zostaniemy posłani. Skuteczność naszej służby będzie postrzegana w kategoriach Jego życia, a nie w kategoriach naszej indywidualnej oceny potrzeby i naszej próby zaspokojenia tej potrzeby.
Musimy się nauczyć, jak Mojżesz, że potrzeba nie stanowi powołania. Wezwanie od Boga stanowi potrzebę. Kiedy Mojżesz spędził 40 lat na pustyni, zdał sobie sprawę, że nie posiadał tego, co było potrzebne do uwolnienia ludzi. Bóg pokazał mu płonący krzew. Mojżesz był teraz wysyłany przez ogień, a nie przez swoje ciało.
Siła Mojżesza była w Bogu, który żył w teraźniejszości. Przeszła czy przyszła ocena tego, co żyje w czasie, jaką miał Mojżesz, nigdy nie byłaby wyzwoleniem dla Izraela. Kiedy poznał „JESTEM KTÓRY JESTEM”, wtedy Chrystus był źródłem jego życia i jego panowania nad czasem. Bóg żyje w czasie w teraźniejszości. Odpowiedzią na wyzwolenie Izraela był Duch Boży, który żyje w CHWILI OBECNEJ.

Księga Liczb 25-27