Niewidzialny kamień węgielny

1 List Piotra 2,4-10 „Zbliżając się do niego, do kamienia żywego, odrzuconego wprawdzie przez ludzi, ale przez Boga wybranego i drogocennego. I wy sami, jak żywe kamienie, jesteście budowani w duchowy dom, stanowicie święte kapłaństwo, aby składać duchowe ofiary, przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa. Dlatego mówi Pismo: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony. Dla was więc, którzy wierzycie, jest on cenny, dla nieposłusznych zaś ten kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym; kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia dla tych, którzy nie wierząc, potykają się o słowo, na co też są przeznaczeni. Lecz wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do swej cudownej światłości; wy, którzy kiedyś nie byliście ludem, teraz jesteście ludem Bożym, wy, którzy kiedyś nie dostąpiliście miłosierdzia, teraz miłosierdzia dostąpiliście”. 

„Lecz wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym”. Jaka inna grupa swobodnie przyznaje, że ich życie, ich filozofia, wszystko, czym są lub spodziewają się być, jest zbudowane na fundamencie, którego kamień węgielny jest niewidoczny? Szczególne jest nie tyle to, że budujemy na tym kamieniu węgielnym, ale wyznawanie, że dostrzegamy jego obecność i że udowadniamy jego realność poprzez solidną konstrukcję naszej świątyni.
Świat żyje przez wiarę, ale nigdy się do tego nie przyzna. Ludzie wierzą we wszelkiego rodzaju prawa naturalne i uporządkowane procedury, ale nie potrafią dostrzec podstawy ani fundamentu świata, w który wierzą. Nauka może jedynie spekulować, gdy zapytamy o to, co jest większe niż wszechświat i mniejsze niż atom. Naukowcy mogą jedynie mgliście przypuszczać, dlaczego ptaki odlatują zimą na południe, a niemowlęta po urodzeniu wiedzą, jak oddychać.
Jesteśmy szczególnym ludem, ponieważ podchodzimy racjonalnie do naszego świata. Przez wiarę widzimy, że światy zostały ukształtowane przez Słowo Boże tak, że to, co widzialne, jest stworzone z rzeczy, które nie są widzialne. Wiarą trzymamy się Tego, który to uczynił. „Dla was więc, którzy wierzycie, jest on cenny” (1 P 2,7).
Nasze życie staje się albo fundamentem, na którym inni mogą budować, albo kamieniem, o który się potykają. Jesteśmy szczególnym ludem; abyśmy wychwalali Tego, który powołał nas z ciemności do swego cudownego światła.

Księga Rodzaju 30-32