CZY TO MÓGŁ BYĆ SYN BOŻY?

Ewangelia Łukasza 2,12 „A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”.

Oto On - Syn Boży. Ojej, ale On leży w żłobie. Ta sceneria nie wydaje się być odpowiednia dla Króla. Jakże tak może być? Ta scena była znakiem dla nas do naśladowania. To była scena w konkretnym czasie, ale reprezentowała wieczną zasadę. Kiedy dostrzegamy tę reprezentację, doświadczamy prawdy. Syn Boży urodził się w upokarzającym otoczeniu, a jednak w Nim było serce, które było zakorzenione w Niebie.
Kiedy idziemy naprzód z Bogiem, otoczeni Ciałem Chrystusa, nasze priorytety zmieniają się od światowej ambicji do bycia przykładem tego, co jest w wieczności; od życia dla siebie do stracenia siebie w Bogu, aby inni mogli żyć; od uważania zysku w tym świecie za korzyść dla nas do uznania wszystkiego za stratę dla korzyści i rozwoju wyrażania i ustanowienia Bożego Królestwa.
Nasze serca doznały przemiany, nasze umysły doznały przemiany, nasze przywiązania zwróciły się w innym kierunku i w naszej postawie jesteśmy poddani. Już dłużej nie szukamy życia dla siebie, ale żyjemy w społeczności z Bogiem, abyśmy mogli być życiem dla innych.
Możemy leżeć w żłobie, odrzucając światową, konceptualną, socjalną religię. Możemy nie posiadać niczego, jak tylko to, co wieczność nam da. Możemy nie figurować w rejestrze światowego prestiżu. Ale chociaż prześladowani, chociaż odrzuceni, nigdy nie jesteśmy opuszczeni. Jesteśmy dziećmi odzianymi w wieczną sprawiedliwość. Chociaż leżysz w żłobie upokarzających sytuacji, wiedz, że zostałeś posłany przez Ojca.

Księga Liczb 28-30