BIERNOŚĆ

List do Efezjan 4,4 „W których niegdyś postępowaliście według zwyczaju tego świata i według władcy, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach nieposłuszeństwa”.

„Bierność”, według Słownika Webstera, to cecha lub stan bycia obiektem działania lub bycia poddanym działaniu z zewnątrz. Bierność można łatwiej zdefiniować w kategoriach umysłu jako stan bycia nieaktywnym, ale poddanym działaniu.
Bierność to każda myśl spoza obiektywnego Słowa Bożego. Bierność zaczyna się od dania przystępu duchowi, który pozostawia twój umysł w stanie powolnego, gnuśnego otępienia. Chrześcijanie, którzy nie są zakorzenieni w Słowie Bożym (Ef 3,17; Kol 2,7) używają bierności jako ucieczki, zamiast spotkać Krzyż i zostać prawdziwymi uczniami. Woleliby raczej żyć w wygodach biernych myśli, które łagodzą ich emocje, niż żyć w myślach Boga, które wytwarzają równość w ich emocjach poprzez ukrzyżowaną wolę.
Szatan używa bierności jako podróbki pocieszenia (2 Kor 1,4). Celem Szatana jest zajmowanie umysłów chrześcijan myślami o dobrych czasach, jakie spędzili z Adamem. Następnie szatan wzmacnia wspomnienia, aby doprowadzić je do wzmocnienia dobra Adama ponad „Jednym Nowym Człowiekiem”.
Myśli bierne demoralizują chrześcijanina i niszczą prawdziwy obraz stworzony w nich przez myśli Boga (Jr 29,11). Niweczą możliwość nauczenia się posłuszeństwa i cierpliwości poprzez wytrwałość. Bierność mówi, że wytrwałość nie urzeczywistnia naszej radości. Bierność pozostawia nas w stanie lenistwa, zapomnienia i porzucenia obietnic.
Ef 3,17 „Aby Chrystus przez wiarę mieszkał w waszych sercach, abyście zakorzenieni i ugruntowani w miłości”.
Kol 2,7 „Zakorzenieni i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, obfitując w niej z dziękczynieniem”.
2 Kor 1,4 „Który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, abyśmy i my mogli pocieszać tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, taką pociechą, jaką sami jesteśmy pocieszani przez Boga”.
Jr 29,11 „Gdyż ja znam myśli, które mam o was, mówi PAN: myśli o pokoju, a nie o utrapieniu, aby zapewnić wam koniec, jakiego oczekujecie”.

Księga Powtórzonego Prawa 10-12