Żyć w łasce

Co to znaczy żyć w łasce?

„Albowiem łaską zbawieni jesteście, przez wiarę i to nie z siebie, Boży to dar. Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił” (Efezjan 2:8,9).

Łaska to Boży dar. Żyć w łasce, to inaczej żyć w Bogu, który tą łaską obdarowuje. Ale jak? Możemy zadawać pytania.  Pismo powiada: „Bo miłość Chrystusowa ogarnia nas, którzy doszliśmy do tego przekonania, że jeden za wszystkich umarł, a zatem wszyscy umarli. A umarł za wszystkich, aby ci, którzy żyją już nie dla siebie samych żyli, lecz dla tego, który za nich umarł i został wzbudzony” (2 Kor. 5:14,15).

Dzięki łasce Bożej żyjemy. Jesteśmy wdzięczni naszemu Bogu i Zbawicielowi Panu Jezusowi, że dał nam życie poprzez swoją ofiarną śmierć. Niemniej wdzięczność to nie tylko uświadomienie sobie faktu zbawienia. Wdzięczność objawiamy przez  nasze codzienne życie. Codzienne życie, ale nie tylko dla siebie, czy wokół siebie, dla swoich potrzeb, czy wokół swoich priorytetów, dla marzeń, czy wokół zaspokojenia swoich wygód.

Biblia mówi, że mamy żyć dla TEGO, który za nas umarł. Służba naszego Pana pokazuje, jak mamy żyć. Po pierwsze Pan Jezus uświęcał Imię Swojego Ojca. Uświęcał ponieważ w Swojej Osobie objawił nam TEGO, który Go posłał do nas, do grzesznych ludzi. Objawił nam Świętego Boga. Poznając Jezusa poznajemy także Ojca. Po drugie, Pan Jezus zatroszczył się o tych, którzy zostali Jego uczniami. Byli dla Niego bliscy, nazwał ich przyjaciółmi. W modlitwie do Ojca powiedział: „Jak mnie posłałeś na świat, tak i ja posłałem ich na świat. I za nich poświęcam siebie samego, aby i oni byli poświęceni  w prawdzie” (Jan 17:18,19). Uczniowie Chrystusa, zarówno ci z pierwszego wieku, jak i obecnie żyjący,  odczuwają Bożą łaskę. Żyją w Bogu, żyją w Chrystusie, zatem wciąż żyją w Bożej łasce.

Świadkowie Jehowy, mimo że starają się wielbić Boga, mówią o Nim, tak naprawdę nie odczuwają na sobie Bożej łaski. Uczynkowość i  bycie tzw. dobrym człowiekiem, są często priorytetem ich życia. Są wyćwiczeni w lojalnym posłuszeństwie wobec prowadzącego ich Ciała Kierowniczego, czyli ludzi. Nakazy, zakazy, oddalenie od „świeckiej” rodziny, przyjaciół, znajomych powodują, że Boża łaska jest poza ich zasięgiem. Nie można mówić o Bożej łasce innym, skoro samemu się jej nie doznało. Nie można żyć w Bożej łasce, jeśli nasze życie jest poddane kontroli i osądowi  przez tych, którzy uzurpują sobie prawo, aby decydować o miłosierdziu Bożym.

Boża łaska to dar, ale nie dar człowieka, tylko dar Boga. Dar Boga, który kocha ponad wszystko. Dar Boga, który „tak bardzo umiłował świat, że dał Syna Swego Jednorodzonego, aby każdy kto weń uwierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny” (Jan 3:16).

Syn Boży umarł także za Ciebie. Czy możemy powiedzieć o sobie, że żyjemy  w Bożej łasce?
 

Barbara