Wolność w Chrystusie – czym jest dla mnie?

Kiedy opuściłam organizację, był to mój świadomy wybór. Aby z powodu mojej osoby nie było domysłów, kim jestem, gdzie bywam skoro nie widują mnie na zebraniu, postanowiłam napisać list wyjaśniający do starszych. Wtedy dopiero poczułam, że jestem wolna  w Chrystusie. Według mnie to było niejako zrzucenie „jarzma organizacji”, sposobu myślenia i działania narzuconych w organizacji, co mimo wszystko było obciążeniem.

Człowiek nie może czuć się wolny, gdy jednocześnie odwraca się wstecz (Bogu świeczkę a diabłu ogarek), „...Żaden, który  przyłoży rękę do pługa i ogląda się wstecz, nie nadaje się do Królestwa Bożego’”- (Łk.9:61,62). Zbawienie jest w mocy Boga, a nie w wysiłkach człowieka, to nie ludzka zasługa. Pan Jezus powiedział „Bo cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, jeśli siebie samego zatraci lub szkodę poniesie?" (Łk.9:25).

Kiedy dociera do nas Słowo Boże z mocą i widzimy działanie Ducha Świętego w nas, jest to czas DLA NAS. To Bóg dotyka się każdego człowieka w czasie przez Siebie przewidzianym, musimy to dostrzec, aby nie przeoczyć dla siebie czasu łaski. Pozwólmy, by  w przypadku naszych bliźnich działał Bóg, nie wyręczajmy Ducha Świętego w działaniu. Nie chcę przez to powiedzieć, że nie mamy rozmawiać  o tym z bliskimi nam osobami, mamy przecież być „..gotowi do obrony przed każdym, domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej.”- 1 Pi 3:15. Jednak nic na siłę, jakoby to od nas zależało czyjeś zbawienie, bo wtedy często dochodzi do zniewolenia innych. Nie chodzi o dyskusję dla dyskusji, kto wie lepiej, bo to Duch Święty przekonuje o prawdzie. Zaufajmy naszemu Bogu. Kiedy sami będziemy wolni w Chrystusie, nasi bliscy to zauważą, ale od Nich będzie zależeć, czy zechcą skorzystać z takiej wolności, czy pozostaną niewzruszeni.

Wolność w Chrystusie, to nowa droga życia, często nam nieznana. Kiedy pomyślałam nad wersetem z Mat. 10:32,33, wiedziałam, że nie chcę zaprzeć się Jezusa. Nie chodzi tylko o słowa. Zaczynałam nowe życie w Chrystusie i nie mogłam w spokoju sumienia głosić nauk „niewolnika”, ale również chciałam być uczciwa względem pozostałych braci w zborze, skoro miałam zdecydowanie inny punkt widzenia i tego nie chciałam ukrywać. Chcąc być wolna musiałam zostawić 30 lat życia w organizacji. Byłam świadoma ceny, ale siłę miałam w Tym, który nas wzmacnia - Jezusie Chrystusie.

Radość z wyzwolenia, którą teraz mam jest warta każdej ceny. Nie odeszłam od Boga Jahwe, a wręcz przeciwnie, stał się On dla mnie żywym Bogiem i jeszcze bardziej poznałam i doceniłam rolę Jego Syna. Mogę głosić ewangelię o Chrystusie i nie jestem zniewolona, ani zmuszona tym, by wykazywać  w raporcie ilość czasu jaki poświęcam na głoszenie. Nie kupczę przed Bogiem „służbą dla Niego”, jakąś godzinką czy godzinami, po to by wykazać, że jestem czynnym głosicielem. Takie podejście nie daje chwały mojemu Bogu, licytowanie czasu dla Niego.

Ponieważ jestem wolna w Chrystusie dlatego mówię o Nim bo CHCĘ  a nie dlatego, że MUSZĘ bo inny mnie oceni. Jarzmo Jezusa  jest  lekkie  jak sam powiedział, dopiero w pełni  to zrozumiałam, gdy pozwoliłam na t,o aby On był dla mnie Drogą, Prawdą i Życiem. „Jeśli więc Syn was wyswobodzi prawdziwie wolnymi będziecie”- Jan 8:36.

Reasumując, dla mnie wolność w Chrystusie to uznawanie Prawdy Bożego Słowa, nie narzucanie zniewalających doktryn i sposobu życia innym, to trzymanie się Drogi Chrystusowej pomimo, że znajdą się i tacy, którzy chcieliby mnie ograbić z prostoty serca i radości jaką mam w moim Zbawicielu. Nie dam się już jednak zniewolić, aby przypodobać  jednostce czy jakiejś grupie. Mój Zbawiciel zapłacił za mnie zbyt wysoką cenę, abym miała to zmarnować (1 Kor 7:23).

​
Barbara