Świadectwo Brata M. S.

Witam wszystkich Czytelników pokojem Bożym. Chciałbym się podzielić z Wami ciekawym świadectwem z mojego życia.

W czwartek 23 lutego 2017 r., zadzwonił do naszych drzwi miejscowy starszy zboru z żoną. Wiedział, jak mam na imię. Zapytał, kiedy wyszedłem z organizacji i jak długo w niej byłem. Podałem fakty, bo to żadna tajemnica. Na moje pytanie, skąd jest, odpowiedział, że mieszka w K. od niedawna. (Został jako starszy przydzielony tutaj do pomocy z W.). Podkreślił, że w organizacji zachodzą zmiany na lepsze i że organizacja dokonuje zmian, które nawet wiele kosztują. Wspomniałem, że niestety nie zmienia błędnych nauk, jak ta, że Chrystus rzekomo jest archaniołem Michałem. Powiedziałem: Chrystus jest wieczny i nie miał początku w czasie. Żona tego starszego była mocno zdziwiona. Przytoczyłem na dowód Ew. Jana 8:58: "Zanim Abraham stał się, JA JESTEM". Dodałem, że w Nim mieszka cała pełnia Boskości (Kolosan 2:9). Starszy odrzekł, że Jezus jest Boski, ale nie jest Bogiem. Odparłem, że przykładowo ktoś, kto jest ludzki na pewno jest człowiekiem. Dopowiedziałem: "Chrystus jest Bogiem, choć nie jest Bogiem Ojcem".

Wspomniałem, że musimy oddawać Chrystusowi chwałę, z czym oboje się zgodzili. Nadmieniłem, że Paweł trzy razy zwrócił się do Chrystusa, by zabrał mu cierń z ciała. Dodałem, że mimo, iż Szczepan miał widzenie chwały Boga Ojca, mimo to zwrócił się bezpośrednio do Pana Jezusa. Wówczas ten starszy zastosował wybieg, że Szczepan nie widział Ducha Świętego.

Zapytał, czy nie chcę wrócić do prawdziwej religii. Odparłem, że żadna religia nie zbawia, tylko Bóg w Chrystusie. Powołałem się na Ewangelię Jana 6:44, 37: "Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec... Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz". Wskazałem, że najpierw trzeba przyjść do Chrystusa, by nawiązać więź z Ojcem. Na to ten starszy, upajając się swoim, najwyraźniej wymyślonym przez siebie sformułowaniem, stwierdził z dumą i satysfakcją, że religie jako ministerstwa moralności strasznie zawodzą.

Polecił mi stronę jw.org, a gdy odparłem, że ją znam, wówczas zapytał, czy śledzę bieżące publikacje. Powiedziałem, że sporadycznie, chcąc się przekonać o zmianach doktrynalnych. Usiłował mi wcisnąć "Przebudźcie się!" o depresji wśród nastolatków, lecz ja odmówiłem, mówiąc, że skupiam się na samej Biblii.

Rozmowa przebiegła w duchu łagodności. Na koniec życzyłem im wszystkiego dobrego.

Wydaje się, że wiedzieli o mnie z zapisków, które pozostawił po sobie pewien J., który wcześniej tu był starszym. Dowiedziałem się od jednej Siostry, która jest na wylocie ze zboru w K., że "starsi dostali wskazówki, żeby rozmawiać z wykluczonymi. Owce odchodzą i [starsi] chcą pozyskać 'utracone'.".
Być może i do Twoich/Waszych drzwi zapukają starsi.

Starszy sprawiał wrażenie fanatyka.

Byłem zaskoczony tą wizytą i nieodpowiednio ubrany (strój roboczy z dziurą na kolanie), lecz starałem się to ukryć. (Dlatego muszę sobie mocno postanowić, że zawsze i wszędzie będę chodził w garniturze i pod krawatem - to taki żart). Mam nadzieję, że nie będą komentować teraz, że byli Świadkowie żyją w opłakanym stanie.
Potem pomodliłem się, żeby Bóg zdjął zasłonę z ich oczu i mój prawie 6-letni synek również się pomodlił, by uwierzyli.

​
M. S.