Ręka Pana, Iz. 59,1-2

„Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc, a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć. Lecz wasze winy są tym co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły  przed wami Jego oblicze, tak, że nie słyszy.” Ks. Izajasza 59:1-2

„W jaki sposób istota ludzka ograniczona czasem, przestrzenią, a także ułomnością swojej natury mogłaby zrozumieć i pojąć Tego, który jest ABSOLUTEM i NIESKOŃCZONOŚCIĄ?

Bóg może odsłonić nam tajemnicę swej osobowości jedynie wtedy, gdy będzie to Jego własną wolą. Jest to dziś możliwe dzięki Jezusowi Chrystusowi, który przyszedł na świat, aby objawić nam Istotę Boga. Stwórca interesuje się Swym stworzeniem. Widząc, że jest upadłe, chciał je zbawić. W konfrontacji ze sprawiedliwością wielkiego i świętego Boga zdajemy sobie wyraźnie sprawę z tego, że jesteśmy winni. Pomiędzy nami a Bogiem wznosi się niedająca się przeskoczyć bariera. Jest nią grzech. Z chwilą gdy Bóg do nas mówi, Jego sprawiedliwe Słowa muszą być tymi, które nas skazują. Tak, to rzecz nieunikniona, a wszystko to jest tym straszniejsze, iż wydobywające się z nas zło jest nieuleczalne!

Lecz zło, z którym ludzie nieustannie się stykają, żyjąc na tym brudnym, przepełnionym nim świecie, a także posiadając  je zakorzenione we własnych sercach, nie jest traktowane przez większość z dostateczną powagą. Ludzie minimalizują jego ważkość, a nawet czynią je przedmiotem żartów i zabawy. Czasem spotkać się można z podziałem na grzech ciężki – śmiertelny i grzech lekki, powszedni, przebaczalny, ale przed Bogiem każdy grzech jest śmiertelnym przewinieniem.
Czy więc nie istnieje dla człowieka żaden cień nadziei? Czy nie jest możliwe uzyskanie przebaczenia i ucieczka przed potępieniem? To fundamentalne pytanie w Słowie Bożym posiada jednoznaczną  twierdzącą odpowiedź: Jezus Chrystus jest Zbawicielem. On jest drogą ratunku, niech nikt więc nie zwleka!”

- Tekst z „Dobry Zasiew” 23.07.2018r.
     

 To, czego brakuje Świadkom Jehowy, to uwierzenie w TEGO, który za nas umarł, aby nas zbawić. Oczywiście Świadkowie Jehowy zaraz oponują – „ale my wierzymy w Jezusa”. Jak zatem wierzyć? Przeczytać trochę z Biblii, trochę z literatury i wszystko ma być okey? Niestety nie! Podczas chrztu Naszego Pana otworzyły się niebiosa i dał się usłyszeć głos „Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, Jego słuchajcie” Mt.17:5.
Jak słuchać? Biblię można czytać poznając literę. Jednak aby usłyszeć Głos Pana, potrzebna jest pomoc Ducha Świętego. U Świadków Jehowy rolę Bożego Ducha przejął „niewolnik”- kilkuosobowa grupa ludzi, zarządzająca z Warwick w USA, która uznaje, że ma jedyny „monopol na prawdę”, jedyny „kanał łączności z Bogiem”.
Drogi Świadku Jehowy, czy zdajesz sobie sprawę z tego, że jest to zwiedzeniem, manipulacją? Tu chodzi o Twoje wieczne życie z Bogiem, w Jego obecności. Pośrednikiem, Drogą, Naszym Orędownikiem nie jest człowiek, nawet najbardziej zacny.
Jedynym Zbawcą jest Boży Syn – JEGO SŁUCHAJCIE!  
 
​
Barbara