Ostracyzm na pogrzebie

Pogrzeb, nie wesele, każdy to wie. Nie lubię pisać o paskudnych sprawach, ale dziś znowu to do mnie wraca.
Dziś byłem na pogrzebie. W sumie nic wielkiego, przecież ludzie umierają. Jednak był to pogrzeb świadka Jehowy, więc głównymi uczestnikami byli oczywiście świadkowie - ma się rozumieć.
Dlaczego więc mnie tam poniosło? Tylko z jednego powodu. Pewna Siostra, która w pewnym zborze zadawała "niewygodne " pytania, po kolejnym takim pytaniu została poproszona o niezadawanie takich pytań... Wiadomo niewolnik musi wszystko kontrolować, nawet umysły - ja myślę, że przede wszystkim umysły swych "wiernych".
Otóż, właśnie owa Siostra odłączyła się od zboru, co spowodowało oczywiście lawinę wylanych na nią "pomyj " w stylu "ty jesteś od diabła " itp. Szkoda wymieniać, jak "prawowierni" potraktowali skromną i wrażliwą osobę. "Prawowierni", tak myślący o sobie świadkowie - wiadomo "tylko oni mają i znają prawdę" - z tym, że jak się bliżej przyjrzeć wiadomo jak jest..z tą prawdą - zależy z której strony akurat świeci "światło".
Właśnie z powodu tej wrażliwej osoby pojawiłem się na tym pogrzebie. Myślę, że wraz z innymi osobami z poza świadków byliśmy dla tej Siostry wsparciem jakiego potrzebuje człowiek, któremu umarł ukochany tatuś - tak o nim zawsze mówiła.

Po co ja to w ogóle piszę? Powodem jest ten ostracyzm, jakim posługuje się większość jeśli nie wszyscy z WTS.

Nawet takie wydarzenie jak pogrzeb nie jest w stanie zmiękczyć zimnych i twardych, jak głaz serc. Bywałem na różnych pogrzebach i widziałem tam przeróźne sytuacje - ludzie ze łzami w oczach składali kondolencję, nawet tacy, co za sobą zwykle nie przepadają. W takich sytuacjach potrafią się "wznieść " ponad podziały i podążyć za ludzkimi uczuciami - mam na myśli współczucie.

Jednak jeśli chodzi o świadków, sprawa wygląda zupełnie odmiennie. WTS" wyjałowił" ich z uczuć dostępnych normalnemu człowiekowi. Niestety, nie są oni już wtedy zdolni do normalnych odruchów, jakie są typowe ludzkiej populacji w czasie takich sytuacji, jak pogrzeb - niecodziennych sytuacji.

Nie widziałem by ktokolwiek ze świadków złożył kondolencję tej wspomnianej Siostrze. Być może, nie wszystkich znałem, ale ci, których znam na taki krok się nie zdobyli. W ich oczach jest Ona niegodna jakiegokolwiek współczucia - jest "gorsza od diabła (diabła napisałem z małej, gdyż dla mnie tylko Pan Jezus jest godny takiego wyróżnienia, by napisać Go z dużej litery).

Widzę nasilenie ostracyzmu.

Kochani - jeśli czytacie, to zastanówcie się, czy Bóg jest taki bezduszny i chce, byście tak traktowali tych, co mieli odwagę zadać kilka " niewygodnych" pytań? Czy Wasze uczucia niechęci do tych osób są rzeczywiście Wasze? Jak można mieć takie serce - nieczułe na ludzkie odruchy?
Czytam Pismo bez "okularów strażnicy" i nie widzę tam takiego Boga....

​
Edek.