Dar Boży za darmo...

Jakie to przykre, że człowiek nie chce przyjąć daru od Boga, który jest z łaski, za darmo. Butne stworzenie woli własnym wysiłkiem "zapracować" sobie na zbawienie, nazywając to jeszcze swoją skromnością i pokorą. Tak funkcjonują wszystkie systemy religijne, które wmawiają swoim członkom konieczność ponoszenia kosztów i ofiar. Przywódcy natomiast tuczą się niezmiernie ich kosztem i mamią perspektywą raju na ziemi, czy w niebie.

Niestety koniec każdej religii jako pustego systemu, jest taki sam - w jeziorze ognistym. Kto nie przyjmuje Bożej sprawiedliwości, Bożego daru zbawienia, czyni nieprawość, bo uczynki człowieka są jak splugawiona szata w oczach Wiecznego Boga.

Przypomina mi się z dzieciństwa na wsi nasza kotka, która przynosiła do domu z pobliskiego pola upolowane myszy. Wnosiła je dumnie i składała u stóp mojej mamy, która dawała jej codziennie mleko, więc była jej panią. Niestety mama nie była z tego daru szczęśliwa i kotka razem z martwą myszą lądowała za drzwiami.
Myślę, że nasze starania i wysiłki są dla naszego Boga takimi martwymi myszami.
​
Jezus kilka razy w Nowym Testamencie zachęca nas, aby przyjść do niego i darmo napić się żywej wody. W zamian pragnie, abyśmy mu zaufali i pozwolili się mu prowadzić za rękę jak ojcu. Przyjmijmy więc jego dar przebaczenia i nie przynośmy mu martwych myszy i ptaszków.


Szymon