Czy społeczność jest potrzebna? Hebr. 2, 12

10/10/2018

Witajcie!

Hebrajczyków 2:12,
,,Oznajmię imię Twoje braciom moim,
pośrodku zgromadzenia będę Cię wychwalał."

Zastanawiałem się dzisiaj znowu nad potrzebą społeczności.
Czy jest potrzebna?
A czyż Jezus nie dał ,,darów w ludziach" w zborach, gdy odszedł do Ojca?
Czy apostołowie po śmierci Pana Jezusa rozpadli się i każdy poszedł własną drogą?
Czy Piotr załamał się całkowicie po wyrzeknięciu się trzykrotnie Chrystusa i odszedł w samotność?
Czy Duch Święty został wylany na każdego na osobności?
Czy apostołowie i inni po prostu głosili i nowo nawróconych zostawiali samych sobie?
Czy jesteśmy nauczycielami, którzy pozostają z nowo narodzonymi, czy tylko jesteśmy przychodzącymi i odchodzącymi misjonarzami?
Budujemy wiarę jako proces ciągły czy tylko burzymy?

Dążmy do społeczności - ona jest ważna!
Kiedyś za czasów apostołów zbory codziennie rosły w siłę i to o tysiące nowych braci i sióstr!
Gdzie prowadzić nowych?
Bo do Kogo, to wiemy.
Ale pytanie - dokąd?

Marcin Broda

1 Komentarz

Barbara

11/1/2018 05:57:24 am

Społeczność jest potrzebna. Świadkowie Jehowy są/byli przyzwyczajeni do wspólnego zgromadzania się także w domu, nazywało się to - grupa studium książki. Kilkanaście osób, które pomieściło mieszkanie współwyznawców, było z sobą bardziej zżyte, niż większość w zborze. Niestety ta swojska, domowa atmosfera przyczyniała się do dyskusji, niekontrolowanych przez CK, ludzie zaczęli się "budzić" i zadawać niewygodne pytania starszym zboru. Położono kres takim spotkaniom, tłumacząc to oszczędnościami czasu, bo to było 3 zebranie w tygodniu oprócz studium strażnicy w niedzielę i zebraniu TSSK w tygodniu. Teraz zebrania połączono, są tylko dwa, grupy domowe zlikwidowano, nie ma już takiej więzi między ludźmi jak dawniej. Młode pokolenie nie zna tych braterskich więzi. Po wyjściu z organizacji zaskoczyło mnie to, że w innych kościołach też są takie domowe spotkania mające na celu studium Bożego Słowa i modlitwę. Myślałam, że tylko u świadków jest tak wspaniale, tak rodzinnie.
Wspólne zgromadzanie się z braćmi w wierze jest dla nas błogosławieństwem i ochroną. Niestety wielu Świadków Jehowy, którzy opuścili organizację, nie chce, a może boją się nowych znajomości. Duże znaczenie ma dla Nich doktryna i przez jej pryzmat oceniają wszystko, zapominając, że w gruncie rzeczy ważny jest człowiek, nasz bliźni, nasz brat/siostra w Chrystusie. Nikogo nie przymusimy aby się zgromadzał wspólnie z innymi chrześcijanami, może taka osoba jeszcze nie dojrzała do takiej decyzji, Pan to wie. Jednak patrząc ze swojego punktu widzenia i mając na uwadze osobiste doświadczenie, zawsze zachęcam bliskie mi osoby o potrzebie bycia wśród wierzących. Stanowimy wspólny front przeciwko bezbożnemu światu, jesteśmy w Chrystusie i głosimy Bożą Ewangelię. Mamy też zapewnienie - "Ja, Ja jestem tym, który was pociesza. Kim jesteś ty, że się boisz człowieka śmiertelnego, syna człowieczego, który ginie jak trawa? Izaj. 51,12.
Jeśli więc tylko strach przed nowym, nieznanym jest powodem, że nie bratamy się z wierzącymi, warto przypominać sobie w Kim jesteśmy i w Kim chcemy być dalej. Jeśli w Ciele Chrystusowym, to nie ma takiej opcji aby pozostać samemu w odosobnieniu od zboru.

Odpowiedz

Twój komentarz zostanie opublikowany po jego zatwierdzeniu.

Czy społeczność jest potrzebna? Hebr. 2, 12

Odpowiedz

JW Pomoc

Kategorie

Archiwa