Drodzy Przyjaciele,
Dziś o 10.00 rozpocznie się w Bydgoszczy Konferencja Apollos, dla byłych i poszukujących Świadków Jehowy.
Podajemy link do transmisji w godzinach od 10:00 do 16:00.
Serdecznie zapraszamy!

Przyjdź do Pana Jezusa (Mat.11,28-30).
Potrzebujesz Jego ochrony, w Nim znajdziesz bezpieczeństwo.
Nikt, żadna organizacja nie da Ci pokoju, jaki da Ci Bóg w Osobie Syna Bożego.
On sam to obiecał.
Arką wybawienia nie jest organizacja, jest nią Jezus Chrystus. Nie przyprowadzaj więc ludzi do organizacji, stań się uczniem Chrystusa, a potem przyprowadzaj ludzi do Niego.
Organizacja należy do świata, a w nim nie znajdziesz pokoju. Pokój ma tylko Bóg.
Jeśli wierzysz słowom Biblii, przyjmij słowa o pokoju, jakie wypowiedział Pan Jezus. Nie zwlekaj, Twoje serce nie musi się bać.

Czy głoszenie „innego” Jezusa, to to samo, co głoszenie „innej” Ewnagelii?

Głoszenie innej ewangelii to także głoszenie innego Jezusa. Przed jednym i drugim przestrzegał Ap. Paweł:

"Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością." II Kor 11,4

To jest poważne. Tego nie można bagatelizować.

"Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba zwiastował wam ewangelię odmienną od tej, którą myśmy wam zwiastowali, niech będzie przeklęty!
Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś zwiastuje ewangelię odmienną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty!" Gal 18-9

Czy można pochwalić Świadków Jehowy w takim razie? Czy jest za co?
Oczywiście. Są (w większości) szczerzy i gorliwi, ale czy to ma znaczenie w kwestii zbawienia, skoro jest napisane:

"Daję im bowiem świadectwo, że mają gorliwość dla Boga, ale gorliwość nierozsądną;
Bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu.
Albowiem końcem zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy." Rz. 10, 2-4

Sama gorliwość i szczerość, jak widać nie wystarczą. Treść przesłania jest najważniejsza, a ta w wydaniu Świadków Jehowy jest niebiblijna.

Drogi Przyjacielu, pomysl o tym...

Byli Świadkowie Jehowy często mówią, ze jesteśmy zbyt radykalni mówiąc, ze w organizacji nie ma Chrystusa. Mówią, ze On jest, tylko jest go zbyt mało.
Odpowiadamy:
Problem nie polega na tym, że Pana Jezusa jest w organizacji zbyt mało, ale że to INNY Chrystus, nie ten biblijny.
Jeżeli to INNY Chrystus, to czy Go będzie mało, średnio, czy dużo, ma drugorzędne znaczenie.
Kto bowiem głosi INNĄ ewangelię i INNEGO Jezusa, niech.......
Dalej padają bardzo mocne słowa, czy wiesz, jakie?

Wielu Świadków Jehowy wychodzi z fałszywego założenia, ze Syn nie może być równy Ojcu, gdyż Ojciec nadaje Synowi będącemu na ziemi (Słowo ciałem się stało - J.1,14) Autorytet.

Jest tutaj kilka rzeczy do rozważenia:

1. Ojciec i Syn są równi w bóstwie, gdyż jest napisane, ze w Panu Jezusie zamieszkała cała pełnia boskości, Bóg w całej pełni (Kol.1,19; 2,9)

2. Syn przyszedł na ziemię, do swej własności (J.1,11) jako człowiek, uniżył się, wyparł samego siebie, odłożył swoją Boskość (Fil.2,6-8) i stal się nawet mniejszym od aniołów (Hebr.2,7-9)

3. Boska natura Ojca i Syna jest taka sama, podobnie jak w przypadku człowieka, który zradza człowieka, natura jest ta sama. Syn został zrodzony jako jednorodzony Syn Boży, nie stworzony (J.1,18).

4. Ojciec i Syn są jedno (J.10,30). Kto widział Syna, widział Ojca (J.14,9), kto podaje w wątpliwość Syna, nie ma Ojca (1 J.2,23) . Kto nie czci Syna, nie czci Ojca (J.5,23).

5. Pomiędzy Ojcem i Synem istnieje zależność. Syn jest posłuszny Ojcu we wszystkim (posłuszeństwo Jezusa jest przeciwieństwem nieposłuszeństwa Adama), Ojciec przekazał Synowi wszystko - J.3,35 (łącznie z wszelkim sądem - J.5,22). Dla nas Syn jest pośrednikiem (1 Tym.2,5), orędownikiem (1 J.2,1), Panem (Dz.10,36; Rz.10,9). Nikt do Ojca nie może przyjść inaczej, jak tylko przez Niego (J.14,6).

6. To, ze Pan Jezus działał na ziemi z mocy Ojca, jest oczywiste, gdyż odłożył swoją boskość i nie korzystał z niej, dlatego tez mówił, ze wszystko czyni tak, jak Ojciec czynił i wskazywał na Ojca. Tym samym wskazywał także na swój autorytet, ale Żydzi i tak tego nie rozumieli (J.10,33). Tak samo, jak nie rozumieją tego teraz Świadkowie Jehowy.

7. W Synu jest życie i prawda (J.14,6; Ef.4,21). On jest Zmartwychwstaniem (J.11,25). Drogą dla nas (J.14,6). Innej po prostu nie ma. Tak wyznaczył Bóg i kwestionowanie tego jest stawaniem przeciwko Bogu.

8. Słowa „Ojciec jest większy ode mnie (J.14,28)” Jezus wypowiadał będąc na ziemi człowiekiem. Jako Zmartwychwstały mówi o Sobie - Alfa i Omega, pierwszy i ostatni, Początek i Koniec (Obj.1,8; 21,6; 22,13).

9. Jemu, na równi z Bogiem Ojcem oddają pokłon wszyscy w niebie (Obj.5,13).

10. Jest napisane, ze każde kolano zegnie się uznając Boga JHWH (Iz.45,23), równocześnie jest napisane, ze każde kolano zegnie się na imię Jezusa (Fil.2,10). Tak samo z imieniem - w ST tetragram, który jest tłumaczony na „Jestem, który jestem” (2 Mojz.3,14) odnosi się do Boga, w NT jest napisane, ze nie dano ludziom innego imienia, jak imię Jezusa (Dz.4,12), a On sam mówi o sobie „Ja Jestem” (J.8,24; 13,19; 18,6) wskazując tym samym, ze jest Bogiem. Jest wiele innych tego typu analogii pieniędzy Starym, a Nowym Testamentem. Wszystkie wskazują na Pana Jezusa.

11. O Panu Jezusie jest napisane, ze jest „kamieniem obrazy i skałą potknięcia” (Ps.118,22; 1 P.2,6), to znaczy, ze można się o Niego potknąć, przeoczyć coś istotnego, czegoś nie zauważyć. Żydzi potykali się o Niego, gdyż w Niego nie uwierzyli, nie uznawali Go jako Pana i Boga. Tak samo Świadkowie Jehowy dzisiaj potykają się.

12. Sam Jezus jako Zmartwychwstały akceptuje nazwanie siebie przez Ap. Tomasza Panem i Bogiem (J.20,28). Więcej - przyjmuje hołd należny tylko Bogu (porównaj z Obj.22,9, gdzie Jan pada przed aniołem na twarz, a ten mówi „nie rób tego!”). Pan Jezus mówi do Tomasza, ze uwierzył, bo Go ujrzał, błogosławieni jednak ci, co nie widzieli, a uwierzyli (czyli np. my chrzescijanie współcześnie)

Każdy z tych punktów można osobno omawiać, każdy z nich jest bardzo istotny.

Drogi Przyjacielu,
proszę, przemysl je po kolei. Zrob to dla siebie i swojej rodziny.

Kilka słów do Świadka Jehowy, który w pełni ufa swojej organizacji i słucha we wszystkim „niewolnika”:

Jeżeli Ojciec wywyższył Syna (Hebr. 5, 4-5), dlaczego Ty tego nie robisz?
Jeżeli Ojciec otoczył Syna tą chwałą, jaką On miał zanim świat powstał (J. 17,5), dlaczego Ty tego nie czynisz?
Jeżeli Ojciec uwielbił Syna (jw), dlaczego Ty Go nie wielbisz?

Czy wiesz, że Ojciec powiedział do Syna: „Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek stóp twoich.” Hebr. 1, 13b Czy rozumiesz, co to znaczy?
Czy wiesz, że Ojciec oddał wszystko w ręce Syna (J.3, 35), dlaczego więc Ty Mu ujmujesz?
Czy wiesz, że imię Jezusa jest ponad wszelkie imię (Fil. 2,9), a On sam ma wszelką moc (czyli inaczej wszechmoc) Mat. 28,18)?
Czy wiesz, że jest ustanowionym dla nas ludzi, pośrednikiem (1 Tym. 2,5)?
Czy wiesz i rozumiesz, co to znaczy?

Powtórzę –
1. Imię ponad wszelkie imię, wszechmoc…
2. Pośrednik – ktoś kto jest dla nas Kimś, kto prowadzi do Ojca. Prowadzić może jedynie wtedy, kiedy się do Niego zwrócisz, inaczej nie jest dla Ciebie pośrednikiem, nie pośredniczy w Twojej sprawie…

Mówisz, że Jezus Chrystus nigdy nie wskazywał na siebie?
To nieprawda.

Powiedział:
„Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” J. 14.6b
„…wierzcie w Boga i we mnie wierzcie!” J. 14:1b
„Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.” J. 11:25
„Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim.” J.3, 36
„To jest dzieło Boże: wierzyć w tego, którego On posłał.” J. 6, 29
„Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie.” J. 6, 35b
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie.” J. 6, 53b
„Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.” J. 6, 54

Apostołowie?
Ciągle wskazywali na Chrystusa. Mam cytować?

Dlaczego więc Ty masz czelność temu zaprzeczać?
Kto Ci dal prawo stawać przeciwko Chrystusowi?
Czy naprawdę myślisz, że „autorytet” organizacji może Cię autoryzować?
Co Ci to pomoże, jak staniesz przed Chrystusem, a na pewno każdy stanie…

Moje kolana zginają się przed Chrystusem (Fil. 2,9-11), staję przed Nim i mówię: „Pan mój i Bóg mój” (J. 20, 28), jest On moim Panem i Zbawicielem (Rz. 10, 9-13). Znam własną nędzę i odczuwam wielką potrzebę Boga w moim życiu. Śmierć nie jest mi straszna. Wiem, do Kogo idę.

Jak jest z Tobą?
Prawdziwa wolność jest tylko w Chrystusie. Przyjdź do Niego (Mat. 11, 28-30).

„Jeśli więc Syn was wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.” J. 8:36

​Stary i Nowy Testament stanowią całość. Są Bożym Słowem dla nas. W obu Księgach jest mowa o oddawaniu czci Bogu. Jest On Bogiem zazdrosnym (V Mojz. 4,24), nie pozwala czcić nikogo poza Sobą. Tymczasem, kiedy porównamy teksty Starego i Nowego Testamentu mówiące o „zginaniu kolan przed Bogiem”, zobaczymy, że starotestamentowe fragmenty (Iz. 45, 23) tłumaczone są w Nowym Przymierzu (Rz. 14, 11) i odnoszą się do Jezusa Chrystusa (Fil. 2, 9-11).

Zaprzeczyć temu nie można. Taki jest kontekst. Proszę, poniżej pomocne fragmenty:
Iz. 45:
22) Do mnie się zwróćcie, wszystkie krańce ziemi, abyście były zbawione, bo Ja jestem Bogiem i nie ma innego. (23) Przysiągłem na siebie, z moich ust wyszła prawda, słowo niezmienne, że przede mną będzie się zginać wszelkie kolano, będzie przysięgał wszelki język, (24) mówiąc: Jedynie w Panu jest zbawienie i moc, do niego przyjdą ze wstydem wszyscy, którzy się na niego gniewali.

Ps. 22:
(28) Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie krańce ziemi, I pokłonią się przed nim wszystkie rodziny pogan. (29) Bo do Pana należy królestwo, On panuje nad narodami. (30) Tylko jemu oddawać będą cześć wszyscy możni ziemi, Padną przed nim na kolana wszyscy, którzy się w proch obracają, I nie mogą utrzymać się przy życiu.

Rz. 14:
11) Bo napisano: Jakom żyw, mówi Pan, ugnie się przede mną wszelkie kolano i wszelki język wyznawać będzie Boga. (12) Tak więc każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu.

Fil. 2:
(9) Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, (10) aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią (11) i aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
 
Świadkowie Jehowy bardzo chcą pomniejszyć Chrystusa. Wyrządzają tym samym sobie i innym, którzy za nimi podążają, wielką krzywdę, pozostają bowiem poza zbawieniem.
Na moje pytanie: „Czy Twoje kolana zgięły się przed Chrystusem?”, nie dostaję prostej odpowiedzi, tylko pokrętne tłumaczenia.
Proszę o jedyne „tak lub nie”.
Niestety, organizacja nie pozwala powiedzieć „Tak!”, no ale przecież powiedzieć „nie” też do końca nie można, bo Biblia mówi, że każdy swoje kolana zegnie…, więc otrzymuję pokrętne i wymyślne odpowiedzi.

Jest prosty sprawdzian wiary w Jezusa Chrystusa, dostępny dla każdego z nas – Ewangelia Jana 20, 28, wyznanie Ap. Tomasza.
Stań przed Panem Jezusem i powiedz do Niego: „Jesteś moim Panem, jesteś moim Bogiem. Amen.”
​
Możesz to zrobić, przechodzą te słowa przez Twoje gardło i wierzysz w nie całym swoim sercem?
Tak? Chwała Bogu!
Nie? Szukaj Boga w Chrystusie, bo jeszcze Go nie znalazłeś.

​MICHAŁ GUDAJCZYK - list z rezygnacją z członkostwa w organizacji Świadków Jehowy z dniem 1 czerwca 2019
​Warto przestudiować powody, dla których Michał zdecydował się na odejście ze zboru SJ.
Głównym powodem jest Osoba Pana Jezusa Chrystusa, poniżana w organizacji, nie czczona należycie.
Cieszymy się z następnej osoby podążającej za Zbawicielem.
Chwała Bogu!
​Pozdrawiamy Cię, Michał!

Ile masz lat?
Jaki jest Twój staż w organizacji?
Czy jesteś tam od dziecka, a może szczycisz się, ze to już trzecie pokolenie „w prawdzie”?
Pamiętasz rok 1975?
Zobacz film - jest tam przedstawiona organizacja oczami jej zagorzałych członków, oddanych i gorliwych, którzy jednakże przejrzeli...
Film nie jest nowy, ale ciągle aktualny.
Polecamy!

W zakładce "Filmy" można zobaczyć wiele innych ciekawych pozycji. 
Zapraszamy!

„Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc, a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć. Lecz wasze winy są tym co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły  przed wami Jego oblicze, tak, że nie słyszy.” Ks. Izajasza 59:1-2

„W jaki sposób istota ludzka ograniczona czasem, przestrzenią, a także ułomnością swojej natury mogłaby zrozumieć i pojąć Tego, który jest ABSOLUTEM i NIESKOŃCZONOŚCIĄ?

Bóg może odsłonić nam tajemnicę swej osobowości jedynie wtedy, gdy będzie to Jego własną wolą. Jest to dziś możliwe dzięki Jezusowi Chrystusowi, który przyszedł na świat, aby objawić nam Istotę Boga. Stwórca interesuje się Swym stworzeniem. Widząc, że jest upadłe, chciał je zbawić. W konfrontacji ze sprawiedliwością wielkiego i świętego Boga zdajemy sobie wyraźnie sprawę z tego, że jesteśmy winni. Pomiędzy nami a Bogiem wznosi się niedająca się przeskoczyć bariera. Jest nią grzech. Z chwilą gdy Bóg do nas mówi, Jego sprawiedliwe Słowa muszą być tymi, które nas skazują. Tak, to rzecz nieunikniona, a wszystko to jest tym straszniejsze, iż wydobywające się z nas zło jest nieuleczalne!

Lecz zło, z którym ludzie nieustannie się stykają, żyjąc na tym brudnym, przepełnionym nim świecie, a także posiadając  je zakorzenione we własnych sercach, nie jest traktowane przez większość z dostateczną powagą. Ludzie minimalizują jego ważkość, a nawet czynią je przedmiotem żartów i zabawy. Czasem spotkać się można z podziałem na grzech ciężki – śmiertelny i grzech lekki, powszedni, przebaczalny, ale przed Bogiem każdy grzech jest śmiertelnym przewinieniem.
Czy więc nie istnieje dla człowieka żaden cień nadziei? Czy nie jest możliwe uzyskanie przebaczenia i ucieczka przed potępieniem? To fundamentalne pytanie w Słowie Bożym posiada jednoznaczną  twierdzącą odpowiedź: Jezus Chrystus jest Zbawicielem. On jest drogą ratunku, niech nikt więc nie zwleka!”

- Tekst z „Dobry Zasiew” 23.07.2018r.
     

 To, czego brakuje Świadkom Jehowy, to uwierzenie w TEGO, który za nas umarł, aby nas zbawić. Oczywiście Świadkowie Jehowy zaraz oponują – „ale my wierzymy w Jezusa”. Jak zatem wierzyć? Przeczytać trochę z Biblii, trochę z literatury i wszystko ma być okey? Niestety nie! Podczas chrztu Naszego Pana otworzyły się niebiosa i dał się usłyszeć głos „Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, Jego słuchajcie” Mt.17:5.
Jak słuchać? Biblię można czytać poznając literę. Jednak aby usłyszeć Głos Pana, potrzebna jest pomoc Ducha Świętego. U Świadków Jehowy rolę Bożego Ducha przejął „niewolnik”- kilkuosobowa grupa ludzi, zarządzająca z Warwick w USA, która uznaje, że ma jedyny „monopol na prawdę”, jedyny „kanał łączności z Bogiem”.
Drogi Świadku Jehowy, czy zdajesz sobie sprawę z tego, że jest to zwiedzeniem, manipulacją? Tu chodzi o Twoje wieczne życie z Bogiem, w Jego obecności. Pośrednikiem, Drogą, Naszym Orędownikiem nie jest człowiek, nawet najbardziej zacny.
Jedynym Zbawcą jest Boży Syn – JEGO SŁUCHAJCIE!  
 
​
Barbara
 

​W pierwszym liście do Koryntian Ap. Paweł opisał miłość z Bożego serca, która z naszego punktu widzenia jest nieosiągalną, świętą, doskonałością, bo któryż człowiek np. nigdy się „nie przechwalał”, „nie unosił pychą” czy „nie myślał nic złego”.
 
A jednak Ap. Paweł proponuje taką miłość jako najwspanialszy dar Ducha Świętego!
 
Dlaczego jest ona darem Ducha Świętego?
 
Ponieważ żaden grzesznik nie jest wstanie we własnym sercu i umyśle wytworzyć takiej miłości. Tylko Bóg może napełnić człowieka swoją miłością, a tym, Który napełnia jest właśnie Duch Boży.
 
Rozdział 12-ty tego listu omawia dary Ducha i to, że niektórzy chrześcijanie ze zboru w Koryncie mieli niewłaściwe podejście do tychże darów, a ponad to pragnęli ich jeszcze więcej lub jeszcze wspanialszych, lecz pomijali coś najistotniejszego. Paweł kończy rozdział 12 wprowadzeniem w rozdział 13 w zdaniu: „A co do duchowych darów, bracia, nie chcę, żebyście byli w niewiedzy.” Po czym opisuje – często rozdz. 13 nazywany jest hymnem o miłości – to najwspanialszy dar Ducha - miłość Boża.
 
W innym liście Ap. Paweł utwierdzając w wierze chrześcijan opisuje potęgę Bożej miłości: „Ale w tym wszystkim całkowicie zwyciężamy przez Tego, KTÓRY NAS UMIŁOWAŁ. Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe rzeczy; Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.” [Rzm 8:38, 39, UBG]
 
JAK ZOSTAĆ UMIŁOWANYM PRZEZ BOGA TAKĄ MIŁOŚCIĄ W PANU JEZUSIE CHRYSTUSIE?
 
Wystarczy przyjąć zaproszenie Pana Jezusa: „PRZYJDŹCIE do MNIE wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a JA wam DAM odpoczynek. Weźcie na siebie MOJE jarzmo i uczcie się ODE MNIE, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpoczynek dla waszych dusz. MOJE jarzmo bowiem jest przyjemne, a MOJE brzemię lekkie.” (Mat 11:28-30, UBG)
 
Jak można PRZYJŚĆ do Pana Jezusa?
Przyjrzyj się kilku fragmentom Pisma Świętego:
 
„I odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem życia. Kto PRZYCHODZI do MNIE, nie będzie głodny, a kto WIERZY we MNIE, nigdy nie będzie odczuwał pragnienia. Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz.”
(Jan 6:35, 37, UBG)
 
„I poszedł Ananiasz, i wszedł do domu, włożył na niego ręce i rzekł: Bracie Saulu, Pan Jezus, który ci się ukazał w drodze, jaką szedłeś, posłał mnie, abyś przejrzał i został NAPEŁNIONY Duchem Świętym.”
(Dzieje 9:17, UBG) – porównaj Ew. Jana 3:3-7.
 
„…gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy go WZYWAJĄ. KAŻDY BOWIEM, KTO WZYWA IMIENIA PAŃSKIEGO, ZBAWIONY BĘDZIE.”
(Rzym 10:12, 13, UBG)
 
„Paweł, powołany apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, i Sostenes, brat; … do święconych w Chrystusie Jezusie, powołanych świętych, ze wszystkimi, którzy w KAŻDYM MIEJSCU WZYWAJĄ IMIENIA naszego Pana Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.”
(1 Koryntian 1:1-3, UBG)
 
„…Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, WZYWAJĄC imienia Pana.”
(Dzieje Apostolskie 22:16, UBG)
 
„A o cokolwiek będziecie prosić w moje imię, to uczynię, aby Ojciec był UWIELBIONY W SYNU. Jeśli o coś będziecie prosić w moje imię, JA TO UCZYNIĘ.”
(Jana 14:13, 14, UBG )
 
„Tak kamienowali Szczepana, modlącego się tymi słowy: PANIE JEZU, PRZYJMIJ MOJEGO DUCHA. … PANIE, nie poczytaj im tego za grzech. A gdy to powiedział, zasnął.”
(Dzieje 7:59, 60, UBG)
 
Zgodnie z powyższymi fragmentami Pisma Świętego modlitwa, w której jest uwielbienie, chwała i cześć są naturalną reakcją człowieka „przychodzącego” do Pana Jezusa.
PRZYJŚCIE do Pana Jezusa to modlitwa, w której oddajesz Mu swoje życie, prosząc o odpuszczenie grzechów, o zrodzenie z Ducha Świętego oraz usprawiedliwienie i uświęcenie jako Boże dziecko!
 
Na przykład taka modlitwa może brzmieć:
„Panie Jezu, żałuję swoich grzechów i życia w grzechu, proszę wybacz mi. Panie oczyść i uwolnij mnie z moich win. Panie pobłogosław mnie swoją łaską i miłosierdziem, abym mógł być dzieckiem Bożym. Panie Jezu, proszę o usprawiedliwienie przed Bogiem Ojcem, uświęć mnie Duchem Świętym. W imieniu Jezusa Chrystusa. Amen”
Możesz również pomodlić się własnymi słowami lub wykorzystać powyższą modlitwę.
 
Pamiętaj przychodząc do Pana Jezusa miej wiarę tj. całkowite serdeczne zaufanie, że On chce - czeka, by - spełnić twoją prośbę, a jeśli brak ci wiary to proś o nią, gdyż wiara jest też darem łaski!
 
„Wtedy Filip otworzył swe usta i zaczynając od tego fragmentu Pisma, głosił mu Jezusa. A gdy jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę. Wówczas eunuch powiedział: Oto woda; co stoi na przeszkodzie, żebym mógł być ochrzczony? I powiedział Filip: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on odpowiedział: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. Kazał więc zatrzymać wóz. Obaj, Filip i eunuch, zeszli do wody i ochrzcił go. A gdy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch go więcej nie widział, ale jechał swoją drogą, radując się.” [Dzieje 8:36-39, UBG]
 
​
Daniel 

​Znowu powraca temat pewności zbawienia. Pozwólcie więc, że zamieścimy kilka artykułów na ten temat. Warto zapoznać się z nimi, aby nie negować niepotrzebnie nauki o nieutracalności zbawienia i nie wrzucać jej do jednego wora z tzw. "tanią łaską".
Łaska nigdy nie jest przyzwoleniem na grzech (Rz. 6).
Łaska nigdy nie jest tania, bo została okupiona drogocenną krwią naszego Pana i Zbawiciela, Boga Jezusa Chrystusa. Nie możemy spoufalać się z tym. Zawsze jesteśmy wdzięczni i chwalmy Pana z dziękczynieniem.

Bezpieczeństwo w Bogu, świadomość Jego miłości do nas, to stan, który jest początkiem Bożej pracy nad nami, abyśmy byli zdolni do wydawania owocu. 
"W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości." 1 J. 4, 18
"I chodźcie w miłości, jak i Chrystus umiłował was i siebie samego wydał za nas jako dar i ofiarę Bogu ku miłej wonności." Efez 5,2

Oddajemy nasze życie Bogu, zawierzamy Chrystusowi, gdyż wiemy, że bez Niego nic nie możemy uczynić (J. 15, 5).
"Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza." Rzym 12,1

Są takie znamienne słowa w Biblii:
"Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie." Rzym 8,1
Nie ma potępienia... Chwała Panu!


Z pozdrowieniami JW Pomoc


Przeczytajcie artykuły na ten temat ze strony Gotquestions:

oraz:

Drodzy, list Matki (byłego Świadka Jehowy), który pisze do swego Syna (aktywnego ŚJ), jest także jej świadectwem. 

Przeczytajcie:

KOCHANE DZIECKO, na pewno zastanawiasz się dlaczego nie chcę być Świadkiem Jehowy?
Bo chcę być czysta wobec BOGA I PANA JEZUSA CHRYSTUSA. Nie zakładali Oni żadnej religii.
Gal 5/1; Dzieje 15/10 Jezus zachęca aby być wolnym. Najważniejsze być wolnym w CHRYSTUSIE, NASZYM PANU Gal 3/27 1Kor 1/ 2
 
1. Po 5 latach obserwacji przekonałam się, że wszystkie religie, ugrupowania, organizacje, łącznie ze ŚJ, gdzie drastycznie fałszuje się  SŁOWO BOŻE Obj. 22/18,19, ukrywa przestępstwa i wiele innych spraw, a co bardzo bolesne zachęca się do nienawiści wobec bliskich - to ludzkie postanowienia /sekty/.

2. Organizacja była bardzo bliska memu sercu. Dzisiaj nie mogę się pogodzić, że tak zostałam oszukana, na dodatek zabrano mi kochane dziecko, poprzez wygodne dla kogoś doktryny niebiblijne. BÓG jest miłością - założycielem rodziny.

3. Powt. Prawa 18/20-22 mowa o fałszywym proroku - nic się nie spełniło i wiele innych zapowiedzi. Końce świata itd. BÓG nie może kłamać Tyt. 1/2

4. Jana 8/32  14/6  Kto jest drogą i prawdą. Nie ma mowy w Biblii, że CK jest ustanowione drogą do zbawienia. Zbawienie jest z łaski Ef 2/8,9. Jest jeszcze wiele wersetów w Biblii przeciwnych doktrynom CK. Czytaj synu Biblię ze zrozumieniem, bez strażnic i publikacji
/pozostawię to twojemu sumieniu/

5. Bez względu na to, jak mnie potraktujesz - już ko końca życia będę podążała za Panem Jezusem Chrystusem Mat 1/21 Dzieje 1/8  4/12.
 
Czczenie i szacunek matce to wymaganie BOŻE Wyj 20/12 Mat 15/4 19/19 Mar 7/10  Luk 18/20 bez względu na wyznanie. Ja odeszłam z organizacji, nie od BOGA. Jestem „odstępcą”, jak mnie nazwałeś, ale od organizacji i jej nauk, niezgodnych z Biblią i jestem z tego dumna, że pokonałam strach. Zrobiłam to z miłości do BOGA.

Kim jesteś w  oczach BOGA, nie do mnie należy ocena.
Nie będę domagała się szacunku, miłości i wdzięczności - mam swoją godność i szacunek dla siebie.
Zawsze będziesz dla mnie KOCHANYM DZIECKIEM. Żyję nadzieją, że kiedyś Cię odzyskam. Modlę się o Was. Masz sumienie i sam zdecydujesz komu być posłusznym, BOGU czy CK. Ja mam  czyste sumienie, wychowałam Cię godnie, tak jak warunki mi umożliwiały.
BÓG jest  miłością i sprawiedliwością, odpłaci wg uczynków każdemu Heb 2/2  Mat 7/1,2. Wolałabym abyś w oczach BOGA uzyskał opinię dobrego, opiekuńczego syna.
 

 MATKA

​P.S. Dziękujemy za to świadectwo

Witajcie!

Dla każdego narodzonego z Ducha brata lub siostry Chrystusa, jest rzeczą oczywistą, że należeć możemy tylko do Chrystusa jeśli jest On sam Bogiem bo przecież należeć można tylko do Boga a nigdy do anioła.
Nie dla wszystkich jest to jednak oczywiste.
Niektóre religie chrześcijańskie uważają, że Jezus Chrystus nie jest Bogiem, ale zaledwie archaniołem Michałem - pierwszym stworzeniem bożym a nie Bogiem.
Czy to nauka biblijna?
Po przykładzie księgi Daniela oraz listu Judy, dowiemy się, że Pan nasz Jezus Chrystus absolutnie nie jest archaniołem Michałem a sam Michał odpowiada pozycji np. archanioła Gabriela.

Daniela 8:15-19,
"A gdy ja, Daniel, miałem to widzenie i starałem się je zrozumieć, wtedy stanął przede mną ktoś, kto wyglądał jak mężczyzna. (16) I słyszałem głos ludzki nad rzeką Ulaj, który tak wołał: Gabrielu, wyjaśnij mu to widzenie. (17) I przyszedł na miejsce, gdzie stałem, a gdy przyszedł, zląkłem się i padłem na twarz. Wtedy rzekł do mnie: Zważ, synu człowieczy, że widzenie dotyczy czasu ostatecznego. (18) A gdy on mówił ze mną, padłem nieprzytomny twarzą na ziemię; lecz on dotknął się mnie i postawił mnie na nogi,(19) i rzekł: Oto ja objawię ci, co się będzie dziać pod koniec czasu gniewu, bo widzenie dotyczy końca czasu".

Gdy po tych wydarzeniach, ponownie Gabriel został wysłany do Daniela to ten rozpoznał go.

Daniela 9:21-23,
"Gdy więc jeszcze mówiłem i modliłem się, oto nagle w czasie ofiary wieczornej przyleciał do mnie ów mąż Gabriel, którego przedtem oglądałem w widzeniu. (22) Przybył i rzekł do mnie: Danielu, oto wyszedłem, aby ci dać jasne zrozumienie. (23) Gdy zacząłeś zanosić błaganie, wyszło słowo, a ja przyszedłem, aby ci je oznajmić, bo jesteś bardzo miły; uważaj więc na słowo i zrozum widzenia!"

Ale w innym wydarzeniu opisanym dalej w 10 rozdziale to nie był Gabriel, ale zupełnie inna, nowa postać, której Daniel nigdy wcześniej nie widział. Daniel opisał ją szczegółowo i nie mówi jak poprzednio że to Gabriel którego widział wcześniej dwukrotnie. Gdyby ta osoba była Gabrielem, to jej opis byłby w 8 rozdziale a nie w 10. 
Ale ponieważ jest to całkiem inna osoba i wspaniała w swym wyglądzie to Daniel opisał ją w szczegółach i nie nawiązuje w żaden sposób do Gabriela.

Daniela 10:4-7,
"A dwudziestego czwartego dnia pierwszego miesiąca byłem nad brzegiem Wielkiej Rzeki, to jest Tygrysu. (5) A gdy podniosłem oczy i spojrzałem, oto był mąż, ubrany w szatę lnianą, a biodra miał przepasane pasem ze złota z Ufas. (6) Ciało jego było podobne do topazu, oblicze jego jaśniało jak błyskawica, a oczy jego jak pochodnie płonące, ramiona i nogi jego błyszczały jak miedź wypolerowana, a dźwięk jego głosu był potężny jak wrzawa mnóstwa ludu. (7) Tylko ja, Daniel, widziałem to zjawisko, a mężowie, którzy byli ze mną, nie widzieli tego zjawiska; lecz padł na nich wielki strach, tak że pouciekali i poukrywali się."

Nie był to również archanioł Michał - ponieważ ta wyżej wymieniona, potężna osoba mówi o Michale jako o innej osobie:

Daniela 10:13,
"Lecz książę anielski królestwa perskiego sprzeciwiał mi się przez dwadzieścia jeden dni, lecz oto Michał, jeden z pierwszych książąt anielskich, przyszedł mi na pomoc, dlatego ja zostawiłem go tam przy księciu anielskim królestwa perskiego".

Skoro ta osoba to nie Gabriel ani nie Michał (bo Michała przecież wymienia jako inną postać a nie siebie),to kim ona jest?
Może nim być tylko i wyłącznie Jezus Chrystus. 
Dlaczego?
Dlatego, że taki sam opis Jezusa Chrystusa jak w księdze Daniela znajdujemy w księdze Objawienia.

Objawienie 1:13-17,
"...a pośród tych świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, odzianego w szatę do stóp długą i przepasanego przez pierś złotym pasem; (14) głowa zaś jego i włosy były lśniące jak śnieżnobiała wełna, a oczy jego jak płomień ognisty, (15) a nogi jego podobne do mosiądzu w piecu rozżarzonego, głos zaś jego jakby szum wielu wód.(16) W prawej dłoni swej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku. (17) Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni,"

Objawienie 2:18,
"A do anioła kościoła w Tiatyrze napisz: To mówi Syn Boży, który ma oczy jak płomień ognia, a jego stopy podobne są do mosiądzu".

Objawienie 19:12,
"Jego oczy były jak płomień ognia, a na jego głowie było wiele koron. I miał wypisane imię, którego nikt nie zna, tylko on sam".

Oczy jak płomień ognia, jak pochodnie płonące to jeden z wyjątkowych rzeczy, wyróżniających Stwórcę od stworzenia. Ani Gabriel, ani Michał ani żadni inni aniołowie-stworzenia nie mają oczu jak płomień ognia. Za opisami z Daniela 10:5-6, Objawienie 1:13-17 kryją się głębsze, duchowe przesłania - każda wymieniona rzecz z opisu ma duchowe znaczenie.

Ojciec posłał Syna do Daniela, tak jak wiele lat wcześniej posłał Syna do Abrahama, do Izraelitów i innych osób. Daniel w 10 rozdziale nie widział Gabriela, ale jak wskazuje np 13 werset nie był to również Michał.

Ale również m.in nowotestamentowy list Judy pokazuje, że Jezus Chrystus to nie Michał.

Judy 9 werset,
"Lecz archanioł Michał, rozprawiając z diabłem, spierał się o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wypowiedzieć przeciwko niemu bluźnierczego oskarżenia, ale powiedział: Niech cię Pan skarci".

" Tymczasem archanioł Michał, gdy z diabłem wiódł spór i układał się o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wypowiedzieć bluźnierczego sądu, lecz rzekł: Niech cię Pan potępi".(Biblia Warszawska)

Archanioł mówiąc o Panu, mówił o SYNU.
Skąd taka pewność?
Ano stąd, że Panem z ramienia Ojca jest Jezus Chrystus i to właśnie Jemu Ojciec powierzył WSZELKI SĄD w tym również nad Szatanem.
Bóg Ojciec sam nikogo nie sądzi!
Zobaczmy:

Mateusza 25:41-44,
"Potem powie i do tych, którzy będą po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany dla diabła i jego aniołów........ Wtedy i oni mu odpowiedzą:Panie, kiedy widzieliśmy cię głodnym albo spragnionym, albo obcym, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy tobie? " - Oczywiście fragment dotyczy Jezusa Chrystusa jako sędziego.

Skoro Pan Jezus będzie sprawiedliwie potępiał ludzi, którzy okażą się winni, to również będzie szatan przez Niego potępiony. I jak potępieni nazywają Zbawcę Panem tak też Michał nazywał Go Panem - i słusznie bo Chrystus jest również Stwórcą aniołów a sam nie jest stworzeniem - mówi o tym chociażby m.in list do Hebrajczyków 1 i 2 roździał. 
Zobaczmy dalej:

Jana 5:22,
"Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz cały sąd dał Synowi "

CAŁY SĄD - więc i nad Szatanem, z ust Pana Jezusa wyjdzie wyrok w stosunku również do szatana : "potępiam cie ". Potępienie jest jednym z aspektów sądu.
Kontekst listu Judy przedstawia Chrystusa jako Pana czyli grecki Kyrios:

List Judy 4 werset - "zapierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa".

Judy 5 werset - "Pan wybawił wprawdzie lud z ziemi egipskiej, ale następnie wytracił tych, którzy nie uwierzyli" - werset ten to dalsza część Judy 4 werset, więc mowa jest o PANU- PANU JEZUSIE który wyprowadził Izraelitów z Egiptu.

Judy 9 werset - tak jak wyżej ukazane, archanioł Michał wskazując na PANA wskazał na PANA JEZUSA.

Judy 14 werset - "przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych" - oczywiście mowa o PANU JEZUSIE to samo powiedział apostoł Paweł : "przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ze wszystkimi jego świętymi" 1 TESALONICZAN 3:13.

Judy 17 werset - "przypomnijcie sobie słowa wypowiedziane przez apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa".

Judy 21 werset - "zachowajcie siebie samych w miłości Bożej, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ku życiu wiecznemu ".

Judy 25 werset - "jedynemu Bogu, Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego"

Jedyny Bóg, nie wyklucza że Bóg to również Syn, bo słowo jedyny jest używane również do Syna w wielu przypadkach np jedyny Pan z Judy 4 werset, ale to nie wyklucza że i Ojciec jest Panem. Podobnie gdy Ojciec jest nazywany w 25 wersecie jedynym Bogiem to nie wyklucza Syna.

Jana 20:28,29
"Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój. (29) Rzekł mu Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli."

Więc te przesłania nie są ani przeciwko Ojcu, ani przeciwko Synowi ale przeciwko bożkom pogańskim. Ojciec jest Panem i Bogiem i Syn jest Panem i Bogiem - jak mąż i żona - dwa ciała stają się jednym ciałem, tak Ojciec i Syn - dwie osoby są jednym Bogiem - gdzie słowo Bóg wtedy oznacza wg mnie rodzinę, pewien związek lub rozpoznawczy tytuł coś jak u ludzi nazwisko - np Jan Kowalski i jego syn Piotr Kowalski - dwie różne osoby ale to samo nazwisko, taka sama natura ludzka. Trzeba analizować kontekst bo słowo Bóg ma wiele znaczeń, czasem np Bóg jest synonimem Boga Ojca ale słowo Pan często w odniesieniu do Syna oznacza YHVH więc wszystko się uzupełnia i zazębia :)


Marcin Broda

Jest wielu szczerych ludzi deklarujących się jako wierzący.
Ich wiara jednak nie jest jednakowa, różni się, co do zasadniczych spraw. Jedni wierzą w nauki podane przez Kościół Katolicki, inni w to, co napisano w Strażnicy, jeszcze inni przedkładają nad Biblię inne księgi, albo w ogóle żyją wg własnej sprawiedliwości zakładając, że człowiek w swoim sercu może ustanowić dobre zasady i kochać nieegoistyczną miłością.

Sprawa jest niezmiernie istotna. Co jest ważne, obiekt wiary, czy jedynie jej szczerość?

Jeżeli stwierdzimy, że szczerość, mamy problem z głowy, w ogóle nie musimy głosić, gdyż jest bardzo wielu szczerych ludzi, którzy wierzą w niewłaściwe rzeczy.
Są tacy, którzy wierzą w latającego potwora spaghetti (pastafarianie), w kosmitów (scjentolodzy) i są w tym szczerzy, więcej - są dobrymi ludźmi, wydają wielkie sumy na dobroczynność. 

Czy to znaczy, że są zbawieni?
Biblia mówi, że zbawia jedynie wiara w Pana Jezusa Chrystusa, że grzeszni ludzie potrzebują obmycia Jego Świętą Krwią, potrzebują odkupienia w Nim (Rz. 3; Rz. rozdz. od 8-10).

Biblia więc mówi, że OBIEKT wiary ma zasadnicze znaczenie. Tym obiektem jest Pan i Bóg Jezus Chrystus (J. 20, 28). 
Więcej - mówi, że to nie wszystko jedno w JAKIEGO Jezusa wierzymy, że można wierzyć w "innego" Jezusa - i jest się wtedy "ślepym, którego prowadzi ślepy" (Mat. 23, 13). 
Biblia mówi także, że można mieć gorliwość, ale "nierozsądną", że można ustanowić własną, ludzką sprawiedliwość, nie podporządkowując się tym samym sprawiedliwość Bożej (Rz. 10, 2-4).

To jest naprawdę poważna sprawa. Nie rozmydlajmy tego.
Jest JEDYNA Droga, która prowadzi do zbawienia i NIE MA innej. Tylko wiara w biblijnego Jezusa Chrystusa zbawia (J. 14, 6).
Tylko Jezus. 
Żywy Bóg, zawsze ten sam, niezmienny (Hebr. 13, 8). W Nim i w Jego Imieniu narody, a więc i my wszyscy, mamy pokładać nadzieję (Mat. 12, 17-21).

Zastanówmy się, ludzie szczerze czcili bałwany, Bóg brzydził się tym.
Żydzi nie uwierzyli w Chrystusa, byli w tym bardzo szczerzy, Bóg powiedział, że są dziećmi diabła.
Saul z Tarsu szczerze tępił chrześcijan - był na niewłaściwej drodze, Bóg go zawrócił.
To nie jest wszystko jedno.
Jest wielu bardzo szczerych i gorliwych ludzi, którzy pokładają ufność w imieniu Jehowa. Czy kierują swoje myśli w odpowiednią stronę (Hebr. 12, 1-2)?

Głoszę Chrystusa, gdyż wiem, że TYLKO On zbawia, że człowiek bez Niego jest martwy.
Głoszę Chrystusa Świadkom Jehowy, gdyż wiem, że w organizacji jest zwiedzenie, nie ma Boga, nie ma Prawdziwego Jezusa (1 J. 5, 20), nie ma Ducha Świętego. Ludzie są niejako "oczadzeni" ludzkimi naukami, ludzką "mądrością".
Są szczerzy - wiem. Na prawdę wiem o tym. Znam takich - wspaniałych, dobrych i bardzo ich kocham.
Są szczerzy, ale są zwiedzeni. Idą niewłaściwą drogą.
Potrzebują Pana Jezusa Chrystusa i Jego łaski. Potrzebują uczyć się miłosierdzia. Potrzebują przebaczenia.

Pozdrawiam Was Wszystkich, Kochani i życzę wspaniałej majówki w Bożym pokoju i miłości.


Ania


„Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój.” J. 20, 28

„Przeto i my, mając około siebie tak wielki obłok świadków, złożywszy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas usidla, biegnijmy wytrwale w wyścigu, który jest przed nami,
Patrząc na Jezusa, sprawcę i dokończyciela wiary, który zamiast doznać należytej mu radości, wycierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i usiadł na prawicy tronu Bożego” Hebr. 12, 1-2

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi, albowiem sami nie wchodzicie ani nie pozwalacie wejść tym, którzy wchodzą." Mat. 23, 13

„Daję im bowiem świadectwo, że mają gorliwość dla Boga, ale gorliwość nierozsądną; Bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu.
Albowiem końcem zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy." Rz. 10, 2-4

„Żeby się wypełniło, co powiedziano przez proroka Izajasza w słowach:
Oto sługa mój, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moja dusza ma upodobanie. Złożę na niego Ducha mego, a On obwieści narodom sąd.
Nie będzie się spierał i nie będzie krzyczał, i nikt na ulicach nie usłyszy głosu jego.
Trzciny nadłamanej nie dołamie, a lnu tlejącego nie zagasi, dopóki nie doprowadzi do zwycięstwa sprawiedliwości.
A w imieniu jego narody pokładać będą nadzieję." Mat.12, 17-21

„Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki." Hebr 13,8

„Wiemy też, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali tego, który jest prawdziwy. My jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w Synu jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym. Dzieci, wystrzegajcie się fałszywych bogów" 1 J. 5, 20

Dziś Wielki Piątek. Wspominamy mękę i śmierć Pana Jezusa.
My wiemy już, ze po Jego śmierci nastąpi Zmartwychwstanie. Uczniowie nie wiedzieli.
Co ich Mistrz kazał im upamiętniać, kiedy dzielił się z nimi chlebem i winem? Co im powiedział?
 
Organizacja Strażnicy mówi do swoich wiernych (cytat z ich strony):
„W noc przed swoją śmiercią Jezus polecił uczniom, żeby upamiętniali jego śmierć. Powiedział:
„Czyńcie to na moją pamiątkę” (Łukasza 22.19)”
 
Chwileczkę - co właściwie powiedział Pan? Czego dotyczą słowa „Czyńcie to na moją pamiątkę”?
 
Przeczytajmy całość tego wersetu:
„Wziął też chleb, złożył dziękczynienie, połamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało, które jest za was dane. To czyńcie na moją pamiątkę.” Ewangelia Łukasza 22:19 PUBG
 
Chleb jako ciało Chrystusa, złamane na krzyżu. Ciało Pana Jezusa za nas dane, kara za nasze grzechy przez Niego poniesiona.
Mamy łamać chleb i spożywać na pamiątkę tego, co uczynił, na Jego pamiątkę.
Przeczytajmy dalszy ciąg Ewangelii Łukasza, następny werset:
„I wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją” Łuk.22,20 BW
 
Warto zobaczyć, jak sam Pan Jezus wyjaśnia tę kwestię (Ewangelia Jana 6):
„Tu natomiast jest chleb, który zstępuje z nieba, aby nie umarł ten, kto go spożywa.
Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił; jeśli kto spożywać będzie ten chleb, żyć będzie na wieki; a chleb, który Ja dam, to ciało moje, które Ja oddam za żywot świata.
Wtedy sprzeczali się Żydzi między sobą, mówiąc: Jakże Ten może dać nam swoje ciało do jedzenia?
Na to rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie.
Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Albowiem ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem.
Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, we mnie mieszka, a Ja w nim.
Jak mię posłał Ojciec, który żyje, a Ja przez Ojca żyję, tak i ten, kto mnie spożywa, żyć będzie przeze mnie.
Taki jest chleb, który z nieba zstąpił, nie taki, jaki jedli ojcowie i poumierali; kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki.
To mówił, gdy nauczał w synagodze w Kafarnaum.” J.6,50-59 BW
 
Nie rozumiesz tego? Żydzi tez nie rozumieli. Zgorszyli się. Odeszli.
Z wielkiej liczby osób, pozostała garstka.
 
Pan Jezus wyjaśnił jeszcze:
„Duch ożywia. Ciało nic nie pomaga. Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem,”J.6,63 BW Skierował ich do Siebie, jako do źródła.
 
Teraz, drogi Świadku Jehowy, pomyśl, czy przekazywanie sobie kielicha i talerzyka, to dokładnie to, o co Pan Jezus prosił?
 
Jeżeli jeszcze masz wątpliwości,
Apostoł Paweł je wyjaśnia w 1 Liście do Koryntian:
„Albowiem ja przejąłem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której był wydany, wziął chleb, A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to czyńcie na pamiątkę moją.
Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją.
Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Pańską zwiastujecie, aż przyjdzie.”
1 Kor.11.23-26
 
„Bierzcie i jedzcie... na moją pamiątkę.”
W ten sposób zwiastować mamy smierć Pana, aż znowu przyjdzie.
 
Jaka jest istota spożywania ciała i krwi?
Czy nie jest to całkowita podległość Chrystusowi, zatopienie się w Nim, oddanie? On nas ukochał, teraz my chcemy Mu za to dziękować! Dzielimy się chlebem i winem na Jego pamiątkę, na pamiątkę tego, co On dla nas uczynił.
 
Panie Jezu, dziękujemy za Twoją miłość. Dziękujemy, ze dzięki Tobie i przez Ciebie mamy dostęp do Ojca. Dziękujemy za Twoje cierpienie na krzyżu, za to, ze tak bardzo nas ukochałeś. Dziękujemy za to, ze poniosłeś nasze grzechy. Dziękujemy, ze możemy teraz w Tobie się radować.
Dzięki Ci, Panie! Chwała Tobie!
 
Tekst: JW Pomoc
Zdjęcie: Pixabay

Minęły święta, wokół których pojawiały się przeróżne, czasem przykre, komentarze na fb JW Pomoc Warszawa.  Teraz, jak zauważyłam, wyłonił się inny problem, mianowicie krzyży w kościele, m.in. ewangelicznych chrześcijan. Dyskusje te prowokują świadkowie Jehowy, którzy wyszli z organizacji i mają potrzebę wielbić Boga nadal. Jednak kością niezgody są pewne nauki czy zwyczaje jakie panują w innych społecznościach ewangelicznych, z którymi Oni nawiązują kontakt.

W pełni rozumiem zachowanie świadków Jehowy, bo sama nim byłam przez ponad 30 lat swego życia. Wiem jak bardzo indoktrynacja u świadków Jehowy wryła się w moją psychikę i jak ciężko mi było wychodzić z tego strażnicowego uzależnienia. Może podzielę się tym, jak ja reagowałam na krzyż, który był/jest w kościele ewangelicznych chrześcijan.

Kiedy zostałam zaproszona przez jednego z naszych Braci, byłego świadka Jehowy, do pewnej chrześcijańskiej społeczności, pierwsza moja obserwacja polegała na oglądaniu miejsca zgromadzania się wierzących, a dokładnie co wisi na ścianie. Chodziło mi o krzyż, ale nikomu o tym nie mówiłam, byłam wszak gościem. Ku mojemu zdziwieniu nie było tam krzyża, nie ma go do tej pory, po 8 latach odwiedziłam gościnnie tę społeczność teraz na nabożeństwie noworocznym. Zatem w Warszawie są takie społeczności. Przyznaję, że jak na tamte czasy czyli 8 lat wstecz, kiedy to było moje pierwsze zetknięcie się z ludźmi ewangelicznie wierzącymi, kwestia krzyża była dla mnie znacząca. Miałam taki wewnętrzny spokój, mogłam uważniej posłuchać kazań, wsłuchać się w modlitwy i piękne pieśni ze śpiewnika Pielgrzyma. Tak się składa, że miałam sporo znajomych wśród byłych świadków, którzy wcześniej wyszli z organizacji niż ja i zapraszali mnie do różnych społeczności. W następnej, do której mnie zaprosił kolega (nie był świadkiem) poszłam też z ciekawości i bardzo ostrożnie podeszłam do drzwi dużej sali, gdzie odbywały się nabożeństwa, wypatrując krzyża na ścianie. Był, ale taki delikatny, nieduży, z jasnego drewna, bez pasyjki, gdzieś z boku, więc nie rozpraszał uwagi. Myślałam, że będzie gorzej ale było w porządku i mogłam się skupić na kazaniu, pieśniach, modlitwach. Jakby tego było mało zostałam kiedyś zaproszona, a właściwie ugoszczona przez Braci ewangelicznie wierzących z Torunia, którzy mieli mieszkanie na terenie kościoła. Kościół był w remoncie, użyczono mi na cztery dni mieszkania na pierwszym piętrze, gospodarze przenieśli się do swojego dawnego, a ja miałam cały teren kościelny do dyspozycji. Dlaczego o tym piszę? Otóż musiałam przechodzić obok kaplicy na parterze ( sali, gdzie były nabożeństwa) i mało tego, że miałam trochę strachu ze względu na duży obiekt, to w kaplicy wisiał chyba największy krzyż, jak to się mówi od góry do dołu, w dodatku z ciemnego drewna,  na frontowej ścianie, zamiast krzeseł były ławy podobne do tych co w kościele katolickim. Dla kogoś, kto już dawno wyszedł ze struktur kościoła katolickiego i ponad 30 lat był pod wpływem indoktrynacji świadków Jehowy, takie zderzenie się z „innym światem duchowym” to szok. Ja dostawałam palpitacji serca jak przechodziłam obok tej kaplicy i zerkałam na ten olbrzymi krzyż.   W innych społecznościach czegoś takiego nie było. Zderzenie, rozmyślanie, czas – powoli oswoiłam się z tym, że tak jest w kościołach ewangelicznych. Taka była moja wędrówka po kościołach 8 lat temu. Teraz, jak nie widzę krzyża, zastanawiam się co to za ludzie, czy aby wierzący.

Nie zrozumcie mnie źle. Tak jak wspomniał Szymon (w dyskusjach na fb), w kościele nie ma kultu krzyża, nikt przed nim nie klęka, nie adoruje, nie stroi kwiatami, nie całuje, nie odmawia litanii. Jest, bo faktycznie przypomina nam kim jesteśmy, Kim dla nas jest Pan Jezus Chrystus, jak zmarł męczeńską śmiercią na krzyżu. Kilka miesięcy temu na pewnym forum rozgorzała dyskusja na temat krzyża. Im więcej czytałam co piszą inni (przeciwnicy krzyża), jak się o nim wyrażają, jak pogardliwie mówią, że  to „kawałek drewna” i  najlepiej go wyrzucić z kościoła albo braci, tym bardziej zaczęłam zwracać uwagę na krzyż, który wisi. Ktoś chciał go obrzydzić niechrześcijańskimi epitetami, ale dla niektórych wierzących, to coś więcej. Mimo, że nie ma kultu krzyża, jednak nie miałabym odwagi „plunąć” i pogardliwie powiedzieć – to kawałek nie znaczącego drewna. Teraz patrząc na krzyż, bardziej rozważam męczeńską śmierć Mojego Pana. Nie mam w domu takiego wizerunku, niemniej nie dziwię się już, że jest w kościołach chrześcijańskich i nie próbuję na siłę forsować swojego poglądu.

Na początku krzyż może być „przeszkodą” dla świadka Jehowy. Okazuje się jednak, że nie tylko krzyż, zatem problem tkwi w czym innym. Musimy zdrowieć z uzależnienia strażnicowego, a to wymaga czasu. Nie wolno nam zniewalać innych wierzących swoimi wierzeniami, skoro sami chcemy być wolni. Jesteśmy często gośćmi w innej społeczności, gdzie są takie, a nie inne zwyczaje. Nie oczekujmy, że pastor, starsi tego kościoła czy wierzący naginać się będą do oczekiwań świadków Jehowy, którzy opuszczają organizację. Skoro w organizacji nie mogliśmy zostać ze względu na inne postrzeganie „prawdy” i sami wiemy, że za tzw. „bunt” przeciwko CK jest wykluczenie, nie oczekujmy, że gdzie indziej będziemy traktowani wyjątkowo. Niestety, niektórzy z byłych świadków Jehowy, nie potrafią tego przyjąć do wiadomości i nie raz widzę „focha”, oburzenie, że nie jest tak samo w kwestii krzyża, jak to było w organizacji. Nie będzie tak samo, bo to inna wspólnota ludzi wierzących. Albo to przyjmiemy do wiadomości albo będziemy się dręczyć.

Wychodząc z organizacji ze względu na Pana Jezusa staliśmy się tym samym wolni w Chrystusie. Ewangelicznie Wierzący bez indoktrynacji strażnicowej  też są wolni w Chrystusie, zgromadzają się w swojej społeczności, podają pomocną dłoń każdemu, kto doznaje ostracyzmu przez członków organizacji.

Jeśli dla nas na pierwszym miejscu będzie Zbawiciel - Nasz Pan Jezus Chrystus, to inne, niedogodne dla byłego Świadka Jehowy tematy, jak chociażby krzyż w kościele, nie przyćmią prawdziwego celu zgromadzania się wierzących. Da nam to wolność w samodzielnym myśleniu, pozwoli dojrzewać w swoim czasie bez rózgi nad głową, podejmiemy swoją nieprzymuszoną decyzję w jakiej społeczności chrześcijańskiej chcemy wzrastać. Jeśli dla byłego świadka Jehowy „krzyż” nadal  jest problemem, są społeczności, m.in. domowe, gdzie takiego wizerunku nie ma.
Warto jednak zastanowić się nad tym, co tak naprawdę jest problemem, bo może problem tkwi w nas samych, a dyskusje są tylko pretekstem aby poprzestawać na swoim i nie próbować zrozumieć innego punktu widzenia w kontrowersyjnej sprawie.

​
Barbara
 

Jesteśmy tuż przed Nowym Rokiem. Zaledwie kilka godzin dzieli nas od 2019. Zanim jednak wejdziemy w czas noworocznych życzeń, chcemy podzielić się z Wami refleksjami naszej Siostry w Chrystusie, Basi, która spędziła sporo swego życia w organizacji, a teraz pomaga byłym SJ.
Pozdrawiamy Was!

​JW Pomoc

​
Rozterki Bożonarodzeniowe – refleksja

Ze względu na liczne emocje jakie zauważyłam w dyskusjach, nie zamieściłam mojej wypowiedzi przed „świętami”. Jednak w dalszym ciągu żyjemy w atmosferze świątecznej, przed nami Nowy Rok, wspólne spędzenie czasu, życzenia błogosławieństwa Bożego na kolejne dni naszego życia.

Wiem, że temat obchodzenia czy nie obchodzenia Świąt Bożego Narodzenia to coroczny i gorący temat dyskusyjny. Każda ze Stron, będąca za albo przeciw, ma poniekąd trochę racji, bo rzeczywiście Pismo nie podaje konkretnej daty narodzin Chrystusa i nie akcentuje tego faktu, jako wydarzenia, które należy świętować. Nie zgadzam się jednak z takim maniakalnym powtarzaniem, że Ewangelicznie Wierzący, którzy obchodzą Święto Narodzenia Pańskiego przez sam ten fakt celebrują pogańskie zwyczaje. Jak zauważyłam kością niezgody jest to, że niektórzy Wierzący akcentują Narodziny Chrystusa ale przyjęli na tę okoliczność datę pogańskiego ongiś święta, kiedy to - dawno, dawno, dawno temu, za górami, za lasami - poganie świętowali, tańcowali, radowali się by uwielbić swojego boga. Poganie cieszyli się swoimi bogami, chrześcijanie zwracają uwagę na Zbawiciela Pana Jezusa Chrystusa. Czy gdyby Święta BN były w innym czasie np. na przełomie września/października, to też byłyby takie dywagacje? Kto wtedy byłby bardziej „poprawny politycznie”?

Drodzy Wierzący w Pana Jezusa, którzy nie obchodzicie Świąt Bożego Narodzenia. Na początku dyskusji na stronie JW Pomoc Warszawa, Bracia w poszczególnych punktach napisali, jak zapatrują się na Święto Bożego Narodzenia. Waszym zdaniem jest to mylne założenie, bo całkiem inne od Waszego, ale czy Oni nie mają prawa tak rozumieć? Czy chcecie podważyć szczerość tych wypowiedzi, na siłę dopatrywać się drugiego dna, krętactwa, manipulacji? Poza tym co to za pytania – pokaż w Biblii czy chrześcijanie powinni obchodzić te święta czy nie? Oducz się oczekiwania na gotową odpowiedź, nie wymagaj aby inni pokazywali palcem, sam czytaj, rozważaj i postępuj zgodnie ze zrozumieniem jakie Pan daje Ci na owy czas. Nawet jak błądzisz, albo masz rację, to każdy jest na innym poziomie zrozumienia Bożego Słowa.

Język jest mały ale zapala duży ogień. To co zauważyłam u byłych Świadków Jehowy - nadal pozostał u niektórych bezduszny osąd, krytyka w stosunku do innych. Typowe narzucanie wierzeń, a co bywa niepokojące, to niekiedy „śledzenie” tych co są wolni w Chrystusie. Tak co niektórzy „nakręcili” się aby bić Braci w wierze, czy to innych byłych świadków czy innych ewangelicznie wierzących, że zastanawiam się, czy jest jeszcze w Waszych sercach miejsce na miłosierdzie. Przecież nikt Was nie zmusza do obchodzenia Świąt Bożego Narodzenia i nikt Was z tego nie rozlicza. Za parę dni nie będzie „problemu”, dni przelecą, ludzie wrócą do swoich zajęć. Pozostanie zaś u Wierzących niesmak, a może nawet zagniewanie. W organizacji źle, ale i poza nią dla niektórych też źle. Czy mam rozumieć, że w tym czasie „pościcie” w odosobnieniu, nie robicie zakupów, nie jecie, nie pijecie, z nikim się nie widzicie aby przypadkiem ktoś Was nie posądził, że kupując cokolwiek albo siedząc z rodziną czy znajomymi przy wspólnym stole, tym samym świętujecie Boże Narodzenie albo Nowy Rok?

Wyszedłeś z organizacji by być wolnym w Chrystusie? Bądź zgodny w swym sumieniu. Nie obciążaj go jednak grzechem oszczerstwa względem Tych, co mają inne zrozumienie od Twojego.


Barbara

​Serce Boże jest pełne miłości i miłosierdzia. Cieszy się z nawróconego grzesznika, więcej - szuka go i pociąga do Jezusa Chrystusa. Zostawia 99 owiec i szuka jednej zgubionej. Wita syna marnotrawnego i wystawia ucztę na jego cześć.

Organizacja Świadków Jehowy uczy inaczej. Jeżeli chcesz służyć Bogu, musisz zostawić potrzebujących, oddalić się od tych, którzy ciebie potrzebują. Musisz stłamsić naturalne uczucie miłości jakie żywisz do bliskich, i przyjąć nieprzejednaną postawę. Taki jest duch ostracyzmu i wykluczenia. Bez miłości i miłosierdzia.

Dni wolne, jakie mamy teraz - czas Bożego Narodzenia, przełom starego i nowego roku, skłaniają do refleksji i rozliczeń. Ludzie spędzają ten czas z rodziną i przyjaciółmi. Samotność tych, którzy zostali opuszczeni tym bardziej boli i doskwiera. Inni uśmiechają się do siebie, przebaczają, dzielą opłatkiem, czy chlebem, a ja? Gdzie jest moja rodzina, moi przyjaciele? Zostali w zborze, są wewnątrz, ja pozostawiony sam sobie poza tym kręgiem, odrzucony, samotny.

Drogi Przyjacielu, jeżeli Ciebie dotyczą te słowa, wiedz, ze nie jesteś sam w tym trudnym czasie, obok Ciebie idzie Pan. Ty Go nie widzisz, ale On idzie wraz z Tobą. Wylej przed Nim swoje serce. On jest „karetką pogotowia” w każdym trudnym czasie. Twoje sprawy nie są dla Niego ani za małe, ani zbyt duże, ani zbyt błahe, ani zbyt trudne. Pan Jezus Chrystus poniesie z Tobą Twoje troski, one wtedy już nie będą ciężkie i ponad siły. On to obiecał, a każda Boża obietnica ma swoje spełnienie.

„W tym czasie odezwał się Jezus i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.
Zaprawdę, Ojcze, bo tak się tobie upodobało.
Wszystko zostało mi przekazane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie.
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie.” Mat.11.25-30