„Wszyscy zgrzeszyli (...) i są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie.

Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.”

List do Rzymian 3,23.24;
List do Rzymian 6,23

Łaska daje – wiara przyjmuje

Kto nie przyjmuje prezentu, pozbawia czegoś siebie samego i lekceważy dawcę. Im bardziej wartościowy podarunek, tym większa strata i większa zniewaga dla tego, kto go ofiaruje. Również Bóg podarował swojego umiłowanego Syna i oferuje nam przez wiarę w Niego uzdrowienie życia i duszy na zawsze. Kto Go odrzuca, powinien zdawać sobie sprawę z tego, jak wiele traci, i z jaką pogardą zostaje potraktowany Bóg i Jego dar. Nic nie może być bardziej brzemienne w skutkach.

Dlaczego więc tak wielu ludzi gardzi tym darem Bożym? Całkiem proste – musieliby zobaczyć siebie w moralnym obrazie, jaki maluje przed nimi Pismo Święte. Biblia mówi, że człowiek stał się martwy „przez upadki i grzechy”. Niewielu jest takich, którzy chcą to zaakceptować. Ludzie wolą Boga „uczynić kłamcą”, któremu nie warto wierzyć (por. Efez. 2,1; 1 Jana 5,10).

Bóg oferuje nam swoje zbawienie, swoją łaskę. Na tę łaskę nie trzeba zasłużyć. Tak jak mówi Pismo jest to wręcz coś, na co nie da się zasłużyć, mianowicie Boży dar.

Podczas gdy niezliczona ilość religii wymaga dobrych uczynków, Ewangelia Jezusa Chrystusa oferuje czystą łaskę i to okazaną właśnie grzesznikom. Jeśli ze szczerym sercem przyznamy się do tego, spełnimy jedyny potrzebny warunek, aby odebrać ten dar łaski. Wyciągnijmy więc z wiarą po niego naszą dłoń!

Dobry Zasiew - 05.03.2021

Towarzystwo Strażnica planuje nowy projekt o nazwie „Ewangelia wg Jezusa”
Wyjaśnijmy sobie, czym jest Ewangelia.
Ewangelia jest Dobrą Nowiną o Jezusie Chrystusie. Tę opowieść mamy przedstawioną w czterech „wariantach” w Nowym Testamencie, wg Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Wszystkie cztery ewangelie uzupełniają się, każda rozpatruje dzieło Pana Jezusa z innej strony. Razem jednak tworzą przepiękną opowieść o narodzeniu, życiu, nauczaniu oraz męczeńskiej śmierci i zmartwychwstaniu naszego Pana. Przesłaniem tej opowieści jest ratunek i zbawienie dla nas, upadłych ludzi, a ten ratunek jest właśnie w Osobie Pana i Boga Jezusa Chrystusa.
Na czym polega Dobra Nowina? Potrzebujesz Zbawiciela, którym On jest, potrzebujesz zwrócić się do Niego, tylko On może odpuścić Twoje grzechy, a bez tego odpuszczenia jesteś na drodze do zagłady. Dobrą Nowiną jest, ze już nie musimy się bać, bo Jego miłość usuwa lęk.
O Kim mowa? Cały czas o Panu Jezusie.
Jakże wiec może być ewangelia wg Niego? Nie może, opowieść jest o Nim.
Towarzystwo Strażnica znowu manipuluje, aby umniejszyć Jego rolę godność.
Drogi Świadku Jehowy, jeszcze masz wątpliwości? Projekt organizacji powinien całkowicie otworzyć Ci oczy.

Pierwszy dzień roku 2021.
Zbawienie jest w Chrystusie. Tylko On jest drogą.
Co się dzieje, gdy zostajesz zbawiony/a?

Nasza prośba na nowy rok - przeanalizuj poniższe wersety.
Serdecznie pozdrawiamy!

Całe przesłanie Pisma Świętego jest o wybawienie ludzkości i cała posługa Pana Jezusa była nastawiona w kierunku zbawienia człowieka i na to był przygotowany przed założeniem świata. Wszystkie proroctwa Starego Przymierza o tym świadczyły, że JHWH przyjdzie z Syjonu i zbawi swój lud. Świadkowie piszą w tym komentarzu ze Strażnicy: Czy to że umrze jak przestępca, nie przyniesie to hańby Jehowie. Co za brednie! Przecież proroctwa o tym świadczą, że Mesjasz musi wiele wycierpieć zanim będzie podniesiony do chwały. Proroctwa mówią także, że umrze jak przestępca. Pismo Święte nic nie mówi o przynoszeniu hańby Jehowie i sam Pan Jezus nigdy nie przyznawał się, że Jego Ojciec to Jehowa ani też nie używał tego slowa w swoich modlitwach. Pan przeżywał tę udrękę, bo miał być aresztowany i w straszliwy sposób umrzeć, biorąc na siebie wszystkie nasze grzechy. Wiedział że to będzie jedyna chwila gdy będzie oddalony od swego Ojca, gdy wziął na swoje barki grzechy wszystkich. To było straszne brzemię i jak każdy człowiek przeżywał to co miało Go spotkać. Następne co piszą świadkowie Strażnicy, że zdawał sobie sprawę że od dochowania wierności zależało jego życie wieczne. Ludzie! Ileż trzeba mieć złej woli, by takie coś napisać, to jest herezją co oni tu wysmarowali. Pan Jezus rzekł: „Ja Jestem dobrym pasterzem, pasterz kładzie życie za swoje owce . Nikt mi życia nie zabiera ja sam kładę życie życie za swoje owce, mam moc aby to życie położyć i mam moc aby to życie odzyskać, bo taki rozkaz otrzymałem od Ojca.” W innym miejscu Ewangeli Jana, Pan powiedział: „mój Ojciec ma życie sam w sobie tak i dał aby Syn miał życie sam w sobie”. Apostoł Piotr w swym pierwszym kazaniu w czasie zesłania Ducha Świętego zawołał do zgromadzonych Żydów: „Zabiliście Dawcę Życia”. Co za ironia ze strony wydawców strażnicy, by taki tekst wydrukować. Pan Jezus, który wszystko stworzył, dał życie wszystkiemu co istnieje, który ma życie sam w sobie, obawiał się, że od dochowania wierności będzie zależało jego życie wieczne... Widać doskonale, pod czyim wpływem są wydawcy Strażnicy produkując kłamstwa o Panu Jezusie.

Jerzy Startek

SZACUNEK DLA JEZUSA CHRYSTUSA - Tylko, czy to wystarczy...?

Ostatnio dla wielu społeczności wyznaniowych i grup chrześcijan poważnym problemem stała się forma stosunku do Pana Jezusa Chrystusa.
Czy Zbawicielowi należy się „cześć i chwała”, czy tylko szacunek?
Wiele społeczności uważa, że cześć i chwała, i uwielbienie należą się tylko Bogu Ojcu, a Chrystusowi wystarczy tylko nasz szacunek.

Smutne, ale również coraz więcej chrześcijan – podających się za biblijnych - ma ten sam problem. Nawet członkowie rzeczywiście biblijnie wierzących społeczności coraz częściej mają problem ze zrozumieniem, a przede wszystkim uznaniem Pana Jezusa Chrystusa za godnego czci i chwały; ale i przenoszą swoje poglądy do swoich społeczności.

Niepokojące jest, że znajdują posłuch ale i przyzwolenie dla głoszenia takich tez (gdyż trudno to nazwać jednak naukami).
Smutne, że nie dostrzega się tego zakwasu wkradającego się do nauk i zasad Społeczności i skażającego czystość nauk.

Czy rzeczywiście Cześć, Chwała i Uwielbienie należą się tylko Bogu Ojcu, a nie Zbawicielowi, czy taki pogląd rzeczywiście jest zgodny z prawdą ale i czy jest chrześcijański?

Skąd bierze się takie przekonanie?

Niektóre społeczności uważają że ich wyznawcy nie są godni Jezusa Chrystusa, że nie są godni dziecięctwa Bożego a w konsekwencji – nie są godni Zbawienia.
W miejsce zdrowej nauki wprowadza się tu hipotezy o „dwóch nadziejach zbawienia”, o nadziei ziemskiej życia wiecznego na tej ziemi.
W konsekwencji prowadzi do pomniejszenia znaczenia Ofiary Chrystusa i praktycznie do odrzucenia tej Zbawiennej Ofiary przez wyznawców takich społeczności.
Oczywiście – drugim celem takich „nauk” jest wywyższenie roli i znaczenia przywódców i kierownictw takich społeczności.
Do tego stopnia, że przywódcy tych społeczności przywłaszczają sobie rolę jedynych pośredników między Bogiem a resztą wyznawców.
Nic więc dziwnego, że skoro przypisują sobie rolę Chrystusa, Jedynego Pośrednika między Bogiem a ludźmi, jedynego Zbawiciela – konsekwentnie pomniejszają rolę Pana Jezusa, ale i Jego chwałę.

Z kolei zamiast Jednego Jedynego Pośrednika między Bogiem a ludźmi – Jezusa Chrystusa wprowadza się całe rzesze innych pośredników, tzw. świętych, czy namaszczonych, którzy mają „prowadzić” ludzi do Boga, a nieraz nawet pośredniczyć między ludźmi a samym Zbawicielem.

Jedni twierdzą, że Jezus był zwykłym aniołem, czemu już zaprzeczają słowa ap Pawła: „Do którego bowiem z aniołów powiedział kiedykolwiek: Ty jesteś moim Synem, Jam Cię dziś zrodził? I znowu: Ja będę Mu Ojcem, a On będzie Mi Synem.” (Hbr 1:5).

Jeszcze inni precyzują, że Jezus Chrystus to archanioł Michał. Niestety i taka teoria znajduje swoje kategoryczne zaprzeczenie w Słowie Bożym, które znajdujemy w słowach z proroctwa Daniela w których Jezus sam mówi Danielowi o Michale, co logicznie zaprzecza aby byli tą samą osobą „oto Michał, pierwszy z książąt, przybył, aby mi pomóc.” (Dan. 10:13); „Nie ma nikogo, kto by mnie wspierał przeciw nim, jak tylko Michał, wasz książę.” (Dan. 10:21).

Takie nauki, poprzez ludzi słabych w wierze przenikają do społeczności biblijnie wierzących chrześcijan i jeśli nie spotykają się ze zdecydowaną reakcją i przeciwdziałaniem – stopniowo kruszą skałę na której zbudowana jest społeczność, skażają i wypaczają jej biblijne nauki.

Tacy ludzie coraz częściej, głośniej i otwarcie głoszą: „Tylko Bogu Ojcu cześć i chwała!”, „Tylko Bogu Jahwe albo Jehowie wszelka cześć i chwała!.

I – niewątpliwie – Bogu Ojcu wszelka cześć i chwała i uwielbienie! Tak, tak, tak. – Ale czy tylko Bogu Ojcu, czy rzeczywiście taka jest wola Boga Ojca?

Można by w tym temacie napisać niejedną książkę, niejedno wypracowanie, ale moim zdaniem, nauki Słowa Bożego są tak oczywiste i jednoznaczne w tej kwestii, że opre się tylko na kilku, ale jakże oczywistych „dowodach” czci i chwały należnej Chrystusowi:

1 Piotra 2:17,
„Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, czcijcie króla!”

Słowo Boże nakazuje – „Wszystkich miłujcie, wszystkich szanujcie” (por. Kapłańska 19:18,34; Mateusza 19:19; 22:39; Rzymian 13:19; 1 Koryntian 12:22,26 itp. itd.).

Obowiązkiem dziecka Bożego, obowiązkiem chrześcijanina jest miłować i szanować wszystkich ludzi („jak siebie samego”).

Czy Zbawicielowi Świata też wystarczy tylko okazać taki szacunek?

Czy Synowi Boga wystarczy okazać szacunek?

Czy Ten, który oddał za nas Swoje życie zasługuje tylko na nasz szacunek?

Czy Temu, który za nas przelał Swoją Krew, Który we Własnej Krwi nas oczyścił, i uwolnił od grzechów wystarczy tylko okazać szacunek?

Czy Świętemu Synowi Świętego Boga wystarczy okazać tylko szacunek?

Czy Jezus Chrystus nie zasługuje na cześć, chwałę i uwielbienie?

Czy może nie wolno czci należnej Bogu okazywać Chrystusowi, czy to może wbrew Woli Boga Ojca?

Już w zacytowanym wersecie z Piotra 2:17 czytamy: „czcijcie króla”.
Jakże więc nie okazać czci „Królowi królów i Panu panów”? (Obj. 17:14; 19:16).
Czyż nie tym większa należy Mu się cześć!

W jednym z Bożych Przykazań czytamy: „Czcij ojca swego i matkę swoją!”.

A więc rodzicom (wszak zwykłym ludziom) należy się jednak swych dzieci cześć!
Przypomnijmy sobie jeszcze w tym miejscu słowa naszego Pana:

Mateusza 10:37,
„Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie wart, i kto kocha syna albo córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie wart.”

Jak widzimy Jezus oczekuje od nas większej miłości i większej czci niż każdy ma względem swoich rodziców!

A czy Bóg Ojciec – rzeczywiście może mieć za złe cześć i chwałę wobec Swego Syna?
Czy w oczach Boga jest to niewłaściwe?
A może wręcz przeciwnie – Może BÓG ŻĄDA od nas CZCI, CHWAŁY I UWIELBIENIA, dla Swojego Jednorodzonego Syna, Zbawiciela świata?

Przyjrzyjmy się, czego uczy Słowo Boże.

Widzimy jak niejednokrotnie, różni ludzie padali na kolana, czy nawet na twarz przed Jezusem Chrystusem – i nie było w tym dla nikogo niczego niestosownego (no może jedynie faryzeusze i uczeni w Piśmie się tym gorszyli).
Jednocześnie słyszymy słowa Piotra zwracającego się do Korneliusza oraz anioła mówiącego do Jana, że nie godzi się przed człowiekiem, ani przed aniołem padać na kolana.

Słowo Boże uczy:

Filipian 2:9,10
„Dlatego też Bóg wywyższył Go ponad wszystko i darował Mu imię, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zginało się każde kolano w niebie, na ziemi i pod ziemią.”

Oto czego Bóg żąda – abyśmy okazali cześć Jego Synowi, a naszemu Panu i Zbawicielowi!

Hebrajczyków 3:3,
„O tyle nawet większej czci godzien jest od Mojżesza, o ile większą cześć od domu ma jego budowniczy.”

2 Piotra 1:17,
„Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go doszedł od wspaniałego Majestatu: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie.”

Objawienie 5:12,13
„Mówili oni głosem donośnym: 'Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i uwielbienie'. A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: 'Zasiadającemu na tronie i Barankowi uwielbienie i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków'.”

Jana 13:31,
„Kiedy on wyszedł, Jezus powiedział: - Teraz Syn Człowieczy został uwielbiony i Bóg został uwielbiony w Nim.”

Jak widzimy, Bóg nie tylko nie sprzeciwia się oddawaniu czci i chwały Chrystusowi, ale wręcz żąda tego od każdego człowieka, a od tych, którzy chcą być Jego dziećmi w szczególności.
Mało tego poprzez cześć, chwalę i uwielbienie, okazywane i oddawane Jezusowi Chrystusowi – właśnie oddajemy cześć i uwielbienie samemu Bogu Ojcu!
Bóg nie oddał Jezusowi Swojej chwały lecz Syn jest współuczestnikiem chwały swego Ojca!

Jaki cel przyświeca tym, którzy odmawiają Chrystusowi czci i chwały?

Można by doszukiwać się różnych celów i intencji. Często jest to własna pycha i próba uzurpowania sobie roli samego Pana.
Często jest to pragnienie władzy.

Ale często jest to zwykłe niezrozumienie. Niezrozumienie Słowa Bożego ale i własnej słabości, własnej bezsilności wobec grzechu.
Wielu ludzi, zwolenników umniejszania chwały Chrystusa Pana nie chce dostrzec własnej słabej, grzesznej natury, własnej bezsilności wobec grzechu i bezwzględnej potrzeby Zbawiciela.
Może wciąż nie potrafią uznać własnej słabości, własnej bezsilności, może wciąż wydaje im się, że sami potrafią poradzić sobie z grzechem, może nie potrafią pogodzić się z tym, że maja inną jednak naturę niż Syn Boży, może wciąż wydaje im się że są bezgrzeszni?...

Można dopatrywać się wielu, wielu przyczyn takiego rozumowania i próby takiego umniejszania Pana Jezusa.
Ale nie ma wątpliwości, komu zależy najbardziej na pomniejszeniu w ludzkich oczach Pana Jezusa, na odebraniu Mu czci, chwały i uwielbienia.
Nie ma wątpliwości kto stoi za takimi „naukami”.

Pamiętajmy, czego Bóg od nas żąda i oczekuje, pamiętajcie na słowa: „aby wszyscy tak czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który Go posłał” (Jana 5:23).

1 Jana 2:23,
„Każdy, kto nie uznaje Syna, nie ma też i Ojca, kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca.”

Nie dajmy się zwodzić.
Nie odmawiajcie Jezusowi czci, chwały i uwielbienia! Gdyż tego właśnie żąda od nas sam Bóg Ojciec, a my w ten sposób - odając cześć i chwałę Panu Jezusowi Chrystusowi możemy uczcić samego Boga Ojca.

Tylko w ten sposób możemy przyjść do Ojca...


Marcin Broda

Drogi Świadku Jehowy,

Zastanów się, komu służysz?
Czy Twoje serce lokuje swoje uczucia w organizacji? Jeśli Twoja odpowiedz brzmi „tak”, jesteś na niewłaściwej drodze.

„Gdzie skarb twój, tam serce twoje”.

Skieruj swoje oczy na Chrystusa, w Nim jest wszystko, nic więcej nie potrzebujesz.

Drodzy Przyjaciele,
Dziś o 10.00 rozpocznie się w Bydgoszczy Konferencja Apollos, dla byłych i poszukujących Świadków Jehowy.
Podajemy link do transmisji w godzinach od 10:00 do 16:00.
Serdecznie zapraszamy!

Przyjdź do Pana Jezusa (Mat.11,28-30).
Potrzebujesz Jego ochrony, w Nim znajdziesz bezpieczeństwo.
Nikt, żadna organizacja nie da Ci pokoju, jaki da Ci Bóg w Osobie Syna Bożego.
On sam to obiecał.
Arką wybawienia nie jest organizacja, jest nią Jezus Chrystus. Nie przyprowadzaj więc ludzi do organizacji, stań się uczniem Chrystusa, a potem przyprowadzaj ludzi do Niego.
Organizacja należy do świata, a w nim nie znajdziesz pokoju. Pokój ma tylko Bóg.
Jeśli wierzysz słowom Biblii, przyjmij słowa o pokoju, jakie wypowiedział Pan Jezus. Nie zwlekaj, Twoje serce nie musi się bać.

Czy głoszenie „innego” Jezusa, to to samo, co głoszenie „innej” Ewnagelii?

Głoszenie innej ewangelii to także głoszenie innego Jezusa. Przed jednym i drugim przestrzegał Ap. Paweł:

"Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością." II Kor 11,4

To jest poważne. Tego nie można bagatelizować.

"Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba zwiastował wam ewangelię odmienną od tej, którą myśmy wam zwiastowali, niech będzie przeklęty!
Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś zwiastuje ewangelię odmienną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty!" Gal 18-9

Czy można pochwalić Świadków Jehowy w takim razie? Czy jest za co?
Oczywiście. Są (w większości) szczerzy i gorliwi, ale czy to ma znaczenie w kwestii zbawienia, skoro jest napisane:

"Daję im bowiem świadectwo, że mają gorliwość dla Boga, ale gorliwość nierozsądną;
Bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu.
Albowiem końcem zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy." Rz. 10, 2-4

Sama gorliwość i szczerość, jak widać nie wystarczą. Treść przesłania jest najważniejsza, a ta w wydaniu Świadków Jehowy jest niebiblijna.

Drogi Przyjacielu, pomysl o tym...

Byli Świadkowie Jehowy często mówią, ze jesteśmy zbyt radykalni mówiąc, ze w organizacji nie ma Chrystusa. Mówią, ze On jest, tylko jest go zbyt mało.
Odpowiadamy:
Problem nie polega na tym, że Pana Jezusa jest w organizacji zbyt mało, ale że to INNY Chrystus, nie ten biblijny.
Jeżeli to INNY Chrystus, to czy Go będzie mało, średnio, czy dużo, ma drugorzędne znaczenie.
Kto bowiem głosi INNĄ ewangelię i INNEGO Jezusa, niech.......
Dalej padają bardzo mocne słowa, czy wiesz, jakie?

Wielu Świadków Jehowy wychodzi z fałszywego założenia, ze Syn nie może być równy Ojcu, gdyż Ojciec nadaje Synowi będącemu na ziemi (Słowo ciałem się stało - J.1,14) Autorytet.

Jest tutaj kilka rzeczy do rozważenia:

1. Ojciec i Syn są równi w bóstwie, gdyż jest napisane, ze w Panu Jezusie zamieszkała cała pełnia boskości, Bóg w całej pełni (Kol.1,19; 2,9)

2. Syn przyszedł na ziemię, do swej własności (J.1,11) jako człowiek, uniżył się, wyparł samego siebie, odłożył swoją Boskość (Fil.2,6-8) i stal się nawet mniejszym od aniołów (Hebr.2,7-9)

3. Boska natura Ojca i Syna jest taka sama, podobnie jak w przypadku człowieka, który zradza człowieka, natura jest ta sama. Syn został zrodzony jako jednorodzony Syn Boży, nie stworzony (J.1,18).

4. Ojciec i Syn są jedno (J.10,30). Kto widział Syna, widział Ojca (J.14,9), kto podaje w wątpliwość Syna, nie ma Ojca (1 J.2,23) . Kto nie czci Syna, nie czci Ojca (J.5,23).

5. Pomiędzy Ojcem i Synem istnieje zależność. Syn jest posłuszny Ojcu we wszystkim (posłuszeństwo Jezusa jest przeciwieństwem nieposłuszeństwa Adama), Ojciec przekazał Synowi wszystko - J.3,35 (łącznie z wszelkim sądem - J.5,22). Dla nas Syn jest pośrednikiem (1 Tym.2,5), orędownikiem (1 J.2,1), Panem (Dz.10,36; Rz.10,9). Nikt do Ojca nie może przyjść inaczej, jak tylko przez Niego (J.14,6).

6. To, ze Pan Jezus działał na ziemi z mocy Ojca, jest oczywiste, gdyż odłożył swoją boskość i nie korzystał z niej, dlatego tez mówił, ze wszystko czyni tak, jak Ojciec czynił i wskazywał na Ojca. Tym samym wskazywał także na swój autorytet, ale Żydzi i tak tego nie rozumieli (J.10,33). Tak samo, jak nie rozumieją tego teraz Świadkowie Jehowy.

7. W Synu jest życie i prawda (J.14,6; Ef.4,21). On jest Zmartwychwstaniem (J.11,25). Drogą dla nas (J.14,6). Innej po prostu nie ma. Tak wyznaczył Bóg i kwestionowanie tego jest stawaniem przeciwko Bogu.

8. Słowa „Ojciec jest większy ode mnie (J.14,28)” Jezus wypowiadał będąc na ziemi człowiekiem. Jako Zmartwychwstały mówi o Sobie - Alfa i Omega, pierwszy i ostatni, Początek i Koniec (Obj.1,8; 21,6; 22,13).

9. Jemu, na równi z Bogiem Ojcem oddają pokłon wszyscy w niebie (Obj.5,13).

10. Jest napisane, ze każde kolano zegnie się uznając Boga JHWH (Iz.45,23), równocześnie jest napisane, ze każde kolano zegnie się na imię Jezusa (Fil.2,10). Tak samo z imieniem - w ST tetragram, który jest tłumaczony na „Jestem, który jestem” (2 Mojz.3,14) odnosi się do Boga, w NT jest napisane, ze nie dano ludziom innego imienia, jak imię Jezusa (Dz.4,12), a On sam mówi o sobie „Ja Jestem” (J.8,24; 13,19; 18,6) wskazując tym samym, ze jest Bogiem. Jest wiele innych tego typu analogii pieniędzy Starym, a Nowym Testamentem. Wszystkie wskazują na Pana Jezusa.

11. O Panu Jezusie jest napisane, ze jest „kamieniem obrazy i skałą potknięcia” (Ps.118,22; 1 P.2,6), to znaczy, ze można się o Niego potknąć, przeoczyć coś istotnego, czegoś nie zauważyć. Żydzi potykali się o Niego, gdyż w Niego nie uwierzyli, nie uznawali Go jako Pana i Boga. Tak samo Świadkowie Jehowy dzisiaj potykają się.

12. Sam Jezus jako Zmartwychwstały akceptuje nazwanie siebie przez Ap. Tomasza Panem i Bogiem (J.20,28). Więcej - przyjmuje hołd należny tylko Bogu (porównaj z Obj.22,9, gdzie Jan pada przed aniołem na twarz, a ten mówi „nie rób tego!”). Pan Jezus mówi do Tomasza, ze uwierzył, bo Go ujrzał, błogosławieni jednak ci, co nie widzieli, a uwierzyli (czyli np. my chrzescijanie współcześnie)

Każdy z tych punktów można osobno omawiać, każdy z nich jest bardzo istotny.

Drogi Przyjacielu,
proszę, przemysl je po kolei. Zrob to dla siebie i swojej rodziny.

Kilka słów do Świadka Jehowy, który w pełni ufa swojej organizacji i słucha we wszystkim „niewolnika”:

Jeżeli Ojciec wywyższył Syna (Hebr. 5, 4-5), dlaczego Ty tego nie robisz?
Jeżeli Ojciec otoczył Syna tą chwałą, jaką On miał zanim świat powstał (J. 17,5), dlaczego Ty tego nie czynisz?
Jeżeli Ojciec uwielbił Syna (jw), dlaczego Ty Go nie wielbisz?

Czy wiesz, że Ojciec powiedział do Syna: „Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek stóp twoich.” Hebr. 1, 13b Czy rozumiesz, co to znaczy?
Czy wiesz, że Ojciec oddał wszystko w ręce Syna (J.3, 35), dlaczego więc Ty Mu ujmujesz?
Czy wiesz, że imię Jezusa jest ponad wszelkie imię (Fil. 2,9), a On sam ma wszelką moc (czyli inaczej wszechmoc) Mat. 28,18)?
Czy wiesz, że jest ustanowionym dla nas ludzi, pośrednikiem (1 Tym. 2,5)?
Czy wiesz i rozumiesz, co to znaczy?

Powtórzę –
1. Imię ponad wszelkie imię, wszechmoc…
2. Pośrednik – ktoś kto jest dla nas Kimś, kto prowadzi do Ojca. Prowadzić może jedynie wtedy, kiedy się do Niego zwrócisz, inaczej nie jest dla Ciebie pośrednikiem, nie pośredniczy w Twojej sprawie…

Mówisz, że Jezus Chrystus nigdy nie wskazywał na siebie?
To nieprawda.

Powiedział:
„Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” J. 14.6b
„…wierzcie w Boga i we mnie wierzcie!” J. 14:1b
„Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.” J. 11:25
„Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim.” J.3, 36
„To jest dzieło Boże: wierzyć w tego, którego On posłał.” J. 6, 29
„Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie.” J. 6, 35b
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie.” J. 6, 53b
„Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.” J. 6, 54

Apostołowie?
Ciągle wskazywali na Chrystusa. Mam cytować?

Dlaczego więc Ty masz czelność temu zaprzeczać?
Kto Ci dal prawo stawać przeciwko Chrystusowi?
Czy naprawdę myślisz, że „autorytet” organizacji może Cię autoryzować?
Co Ci to pomoże, jak staniesz przed Chrystusem, a na pewno każdy stanie…

Moje kolana zginają się przed Chrystusem (Fil. 2,9-11), staję przed Nim i mówię: „Pan mój i Bóg mój” (J. 20, 28), jest On moim Panem i Zbawicielem (Rz. 10, 9-13). Znam własną nędzę i odczuwam wielką potrzebę Boga w moim życiu. Śmierć nie jest mi straszna. Wiem, do Kogo idę.

Jak jest z Tobą?
Prawdziwa wolność jest tylko w Chrystusie. Przyjdź do Niego (Mat. 11, 28-30).

„Jeśli więc Syn was wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.” J. 8:36

​Stary i Nowy Testament stanowią całość. Są Bożym Słowem dla nas. W obu Księgach jest mowa o oddawaniu czci Bogu. Jest On Bogiem zazdrosnym (V Mojz. 4,24), nie pozwala czcić nikogo poza Sobą. Tymczasem, kiedy porównamy teksty Starego i Nowego Testamentu mówiące o „zginaniu kolan przed Bogiem”, zobaczymy, że starotestamentowe fragmenty (Iz. 45, 23) tłumaczone są w Nowym Przymierzu (Rz. 14, 11) i odnoszą się do Jezusa Chrystusa (Fil. 2, 9-11).

Zaprzeczyć temu nie można. Taki jest kontekst. Proszę, poniżej pomocne fragmenty:
Iz. 45:
22) Do mnie się zwróćcie, wszystkie krańce ziemi, abyście były zbawione, bo Ja jestem Bogiem i nie ma innego. (23) Przysiągłem na siebie, z moich ust wyszła prawda, słowo niezmienne, że przede mną będzie się zginać wszelkie kolano, będzie przysięgał wszelki język, (24) mówiąc: Jedynie w Panu jest zbawienie i moc, do niego przyjdą ze wstydem wszyscy, którzy się na niego gniewali.

Ps. 22:
(28) Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie krańce ziemi, I pokłonią się przed nim wszystkie rodziny pogan. (29) Bo do Pana należy królestwo, On panuje nad narodami. (30) Tylko jemu oddawać będą cześć wszyscy możni ziemi, Padną przed nim na kolana wszyscy, którzy się w proch obracają, I nie mogą utrzymać się przy życiu.

Rz. 14:
11) Bo napisano: Jakom żyw, mówi Pan, ugnie się przede mną wszelkie kolano i wszelki język wyznawać będzie Boga. (12) Tak więc każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu.

Fil. 2:
(9) Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, (10) aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią (11) i aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
 
Świadkowie Jehowy bardzo chcą pomniejszyć Chrystusa. Wyrządzają tym samym sobie i innym, którzy za nimi podążają, wielką krzywdę, pozostają bowiem poza zbawieniem.
Na moje pytanie: „Czy Twoje kolana zgięły się przed Chrystusem?”, nie dostaję prostej odpowiedzi, tylko pokrętne tłumaczenia.
Proszę o jedyne „tak lub nie”.
Niestety, organizacja nie pozwala powiedzieć „Tak!”, no ale przecież powiedzieć „nie” też do końca nie można, bo Biblia mówi, że każdy swoje kolana zegnie…, więc otrzymuję pokrętne i wymyślne odpowiedzi.

Jest prosty sprawdzian wiary w Jezusa Chrystusa, dostępny dla każdego z nas – Ewangelia Jana 20, 28, wyznanie Ap. Tomasza.
Stań przed Panem Jezusem i powiedz do Niego: „Jesteś moim Panem, jesteś moim Bogiem. Amen.”
​
Możesz to zrobić, przechodzą te słowa przez Twoje gardło i wierzysz w nie całym swoim sercem?
Tak? Chwała Bogu!
Nie? Szukaj Boga w Chrystusie, bo jeszcze Go nie znalazłeś.

​MICHAŁ GUDAJCZYK - list z rezygnacją z członkostwa w organizacji Świadków Jehowy z dniem 1 czerwca 2019
​Warto przestudiować powody, dla których Michał zdecydował się na odejście ze zboru SJ.
Głównym powodem jest Osoba Pana Jezusa Chrystusa, poniżana w organizacji, nie czczona należycie.
Cieszymy się z następnej osoby podążającej za Zbawicielem.
Chwała Bogu!
​Pozdrawiamy Cię, Michał!

Ile masz lat?
Jaki jest Twój staż w organizacji?
Czy jesteś tam od dziecka, a może szczycisz się, ze to już trzecie pokolenie „w prawdzie”?
Pamiętasz rok 1975?
Zobacz film - jest tam przedstawiona organizacja oczami jej zagorzałych członków, oddanych i gorliwych, którzy jednakże przejrzeli...
Film nie jest nowy, ale ciągle aktualny.
Polecamy!

W zakładce "Filmy" można zobaczyć wiele innych ciekawych pozycji. 
Zapraszamy!