Strach kończy się tam, gdzie zaczyna się panowanie Chrystusa. Tam tez zaczyna się życie.

Przyjdź do Pana Jezusa (Mat.11,28-30).
Potrzebujesz Jego ochrony, w Nim znajdziesz bezpieczeństwo.
Nikt, żadna organizacja nie da Ci pokoju, jaki da Ci Bóg w Osobie Syna Bożego.
On sam to obiecał.
Arką wybawienia nie jest organizacja, jest nią Jezus Chrystus. Nie przyprowadzaj więc ludzi do organizacji, stań się uczniem Chrystusa, a potem przyprowadzaj ludzi do Niego.
Organizacja należy do świata, a w nim nie znajdziesz pokoju. Pokój ma tylko Bóg.
Jeśli wierzysz słowom Biblii, przyjmij słowa o pokoju, jakie wypowiedział Pan Jezus. Nie zwlekaj, Twoje serce nie musi się bać.

Kościół w życiu chrześcijanina jest czymś niezmiernie ważnym. Wspólnota dodaje sił, ludzie modlą się o siebie nawzajem i pomagają sobie. Wspierają się.
Czy znasz taki Kościół?
Czym w ogóle jest Kościół?
Wielu chrześcijan myśli, ze kościół ro budynek. W niedziele idą do kościoła, żeby uczestniczyć w ceremonii. To nie o to chodzi.
Kościół to Ciało Chrystusa, On buduje go i wzmacnia, przydaje ludzi i daje konkretne myśli do serc oraz zadania do wykonania. Kościół jest drogocenny. Bóg nabył go własną krwią (Dz.20,28)
Być częścią Kościoła to wielka łaska i przywilej.
Po miłości rozpoznajemy, pamiętacie?
Na salach królestwa jak jest?
Jesteś tam szczery? Możesz rozmawiać o swoich watpliwościach i obawach? Masz prawo zwrócić się do starszego i przedstawić swoje zrozumienie danego tematy lub fragmentu Biblii? A jeśli powinie Ci się noga, nie boisz się, ze ktoś Cię podkabluje?
Spokojnie to przemysl,
Przyjdź do Kościoła.
Tam poznasz inną rzeczywistość.
Chciej poznawać Chrystusa i oddać Mu życie.
Nie wiesz, jak?
Nie szkodzi. Zadzwon, napisz, przyjdź.
Zacznij szukać.
Poproś Boga o prowadzenia.
To nie musi być akurat Misja Łaski, może Bóg wyznaczy Tobie inne miejsce, ale wiedz, ze potrzebujesz Chrystusa i Kościoła. To jest pewne.

Bez względu na to, co mówią Twoi guru, Biblia jasno przedstawia, ze zbawienie jest tylko w Chrystusie i nie ma innego dla nas imienia, w którym zbawienia możemy szukać.
Zastanawiam się, dlaczego ten tekst (Dz.4,12) nie rozwiewa wszystkich wątpliwości Świadków Jehowy odnośnie tego, jak fałszywymi naukami są karmieni?
Dziwi mnie to, jak można przekręcać przesłanie Pisma Świętego mając tak dobitne wersety przed oczami?
To ciekawe, ze pomimo tego, ze w Biblii jest napisane o imieniu Jezus, Świadkowie Jehowy ciagle będą mówić - Jehowa.
Czyżby autorytet ciała kierowniczego stał ponad autorytetem Biblii?

Kilka słów do Świadka Jehowy, który w pełni ufa swojej organizacji i słucha we wszystkim „niewolnika”:

Jeżeli Ojciec wywyższył Syna (Hebr. 5, 4-5), dlaczego Ty tego nie robisz?
Jeżeli Ojciec otoczył Syna tą chwałą, jaką On miał zanim świat powstał (J. 17,5), dlaczego Ty tego nie czynisz?
Jeżeli Ojciec uwielbił Syna (jw), dlaczego Ty Go nie wielbisz?

Czy wiesz, że Ojciec powiedział do Syna: „Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich jako podnóżek stóp twoich.” Hebr. 1, 13b Czy rozumiesz, co to znaczy?
Czy wiesz, że Ojciec oddał wszystko w ręce Syna (J.3, 35), dlaczego więc Ty Mu ujmujesz?
Czy wiesz, że imię Jezusa jest ponad wszelkie imię (Fil. 2,9), a On sam ma wszelką moc (czyli inaczej wszechmoc) Mat. 28,18)?
Czy wiesz, że jest ustanowionym dla nas ludzi, pośrednikiem (1 Tym. 2,5)?
Czy wiesz i rozumiesz, co to znaczy?

Powtórzę –
1. Imię ponad wszelkie imię, wszechmoc…
2. Pośrednik – ktoś kto jest dla nas Kimś, kto prowadzi do Ojca. Prowadzić może jedynie wtedy, kiedy się do Niego zwrócisz, inaczej nie jest dla Ciebie pośrednikiem, nie pośredniczy w Twojej sprawie…

Mówisz, że Jezus Chrystus nigdy nie wskazywał na siebie?
To nieprawda.

Powiedział:
„Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” J. 14.6b
„…wierzcie w Boga i we mnie wierzcie!” J. 14:1b
„Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie.” J. 11:25
„Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim.” J.3, 36
„To jest dzieło Boże: wierzyć w tego, którego On posłał.” J. 6, 29
„Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie.” J. 6, 35b
„Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie.” J. 6, 53b
„Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.” J. 6, 54

Apostołowie?
Ciągle wskazywali na Chrystusa. Mam cytować?

Dlaczego więc Ty masz czelność temu zaprzeczać?
Kto Ci dal prawo stawać przeciwko Chrystusowi?
Czy naprawdę myślisz, że „autorytet” organizacji może Cię autoryzować?
Co Ci to pomoże, jak staniesz przed Chrystusem, a na pewno każdy stanie…

Moje kolana zginają się przed Chrystusem (Fil. 2,9-11), staję przed Nim i mówię: „Pan mój i Bóg mój” (J. 20, 28), jest On moim Panem i Zbawicielem (Rz. 10, 9-13). Znam własną nędzę i odczuwam wielką potrzebę Boga w moim życiu. Śmierć nie jest mi straszna. Wiem, do Kogo idę.

Jak jest z Tobą?
Prawdziwa wolność jest tylko w Chrystusie. Przyjdź do Niego (Mat. 11, 28-30).

„Jeśli więc Syn was wyswobodzi, prawdziwie wolnymi będziecie.” J. 8:36

​Stary i Nowy Testament stanowią całość. Są Bożym Słowem dla nas. W obu Księgach jest mowa o oddawaniu czci Bogu. Jest On Bogiem zazdrosnym (V Mojz. 4,24), nie pozwala czcić nikogo poza Sobą. Tymczasem, kiedy porównamy teksty Starego i Nowego Testamentu mówiące o „zginaniu kolan przed Bogiem”, zobaczymy, że starotestamentowe fragmenty (Iz. 45, 23) tłumaczone są w Nowym Przymierzu (Rz. 14, 11) i odnoszą się do Jezusa Chrystusa (Fil. 2, 9-11).

Zaprzeczyć temu nie można. Taki jest kontekst. Proszę, poniżej pomocne fragmenty:
Iz. 45:
22) Do mnie się zwróćcie, wszystkie krańce ziemi, abyście były zbawione, bo Ja jestem Bogiem i nie ma innego. (23) Przysiągłem na siebie, z moich ust wyszła prawda, słowo niezmienne, że przede mną będzie się zginać wszelkie kolano, będzie przysięgał wszelki język, (24) mówiąc: Jedynie w Panu jest zbawienie i moc, do niego przyjdą ze wstydem wszyscy, którzy się na niego gniewali.

Ps. 22:
(28) Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie krańce ziemi, I pokłonią się przed nim wszystkie rodziny pogan. (29) Bo do Pana należy królestwo, On panuje nad narodami. (30) Tylko jemu oddawać będą cześć wszyscy możni ziemi, Padną przed nim na kolana wszyscy, którzy się w proch obracają, I nie mogą utrzymać się przy życiu.

Rz. 14:
11) Bo napisano: Jakom żyw, mówi Pan, ugnie się przede mną wszelkie kolano i wszelki język wyznawać będzie Boga. (12) Tak więc każdy z nas za samego siebie zda sprawę Bogu.

Fil. 2:
(9) Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, (10) aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią (11) i aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.
 
Świadkowie Jehowy bardzo chcą pomniejszyć Chrystusa. Wyrządzają tym samym sobie i innym, którzy za nimi podążają, wielką krzywdę, pozostają bowiem poza zbawieniem.
Na moje pytanie: „Czy Twoje kolana zgięły się przed Chrystusem?”, nie dostaję prostej odpowiedzi, tylko pokrętne tłumaczenia.
Proszę o jedyne „tak lub nie”.
Niestety, organizacja nie pozwala powiedzieć „Tak!”, no ale przecież powiedzieć „nie” też do końca nie można, bo Biblia mówi, że każdy swoje kolana zegnie…, więc otrzymuję pokrętne i wymyślne odpowiedzi.

Jest prosty sprawdzian wiary w Jezusa Chrystusa, dostępny dla każdego z nas – Ewangelia Jana 20, 28, wyznanie Ap. Tomasza.
Stań przed Panem Jezusem i powiedz do Niego: „Jesteś moim Panem, jesteś moim Bogiem. Amen.”
​
Możesz to zrobić, przechodzą te słowa przez Twoje gardło i wierzysz w nie całym swoim sercem?
Tak? Chwała Bogu!
Nie? Szukaj Boga w Chrystusie, bo jeszcze Go nie znalazłeś.

​MICHAŁ GUDAJCZYK - list z rezygnacją z członkostwa w organizacji Świadków Jehowy z dniem 1 czerwca 2019
​Warto przestudiować powody, dla których Michał zdecydował się na odejście ze zboru SJ.
Głównym powodem jest Osoba Pana Jezusa Chrystusa, poniżana w organizacji, nie czczona należycie.
Cieszymy się z następnej osoby podążającej za Zbawicielem.
Chwała Bogu!
​Pozdrawiamy Cię, Michał!

Ile masz lat?
Jaki jest Twój staż w organizacji?
Czy jesteś tam od dziecka, a może szczycisz się, ze to już trzecie pokolenie „w prawdzie”?
Pamiętasz rok 1975?
Zobacz film - jest tam przedstawiona organizacja oczami jej zagorzałych członków, oddanych i gorliwych, którzy jednakże przejrzeli...
Film nie jest nowy, ale ciągle aktualny.
Polecamy!

W zakładce "Filmy" można zobaczyć wiele innych ciekawych pozycji. 
Zapraszamy!

​Znowu powraca temat pewności zbawienia. Pozwólcie więc, że zamieścimy kilka artykułów na ten temat. Warto zapoznać się z nimi, aby nie negować niepotrzebnie nauki o nieutracalności zbawienia i nie wrzucać jej do jednego wora z tzw. "tanią łaską".
Łaska nigdy nie jest przyzwoleniem na grzech (Rz. 6).
Łaska nigdy nie jest tania, bo została okupiona drogocenną krwią naszego Pana i Zbawiciela, Boga Jezusa Chrystusa. Nie możemy spoufalać się z tym. Zawsze jesteśmy wdzięczni i chwalmy Pana z dziękczynieniem.

Bezpieczeństwo w Bogu, świadomość Jego miłości do nas, to stan, który jest początkiem Bożej pracy nad nami, abyśmy byli zdolni do wydawania owocu. 
"W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości." 1 J. 4, 18
"I chodźcie w miłości, jak i Chrystus umiłował was i siebie samego wydał za nas jako dar i ofiarę Bogu ku miłej wonności." Efez 5,2

Oddajemy nasze życie Bogu, zawierzamy Chrystusowi, gdyż wiemy, że bez Niego nic nie możemy uczynić (J. 15, 5).
"Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza." Rzym 12,1

Są takie znamienne słowa w Biblii:
"Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie." Rzym 8,1
Nie ma potępienia... Chwała Panu!


Z pozdrowieniami JW Pomoc


Przeczytajcie artykuły na ten temat ze strony Gotquestions:

oraz:

Drodzy, list Matki (byłego Świadka Jehowy), który pisze do swego Syna (aktywnego ŚJ), jest także jej świadectwem. 

Przeczytajcie:

KOCHANE DZIECKO, na pewno zastanawiasz się dlaczego nie chcę być Świadkiem Jehowy?
Bo chcę być czysta wobec BOGA I PANA JEZUSA CHRYSTUSA. Nie zakładali Oni żadnej religii.
Gal 5/1; Dzieje 15/10 Jezus zachęca aby być wolnym. Najważniejsze być wolnym w CHRYSTUSIE, NASZYM PANU Gal 3/27 1Kor 1/ 2
 
1. Po 5 latach obserwacji przekonałam się, że wszystkie religie, ugrupowania, organizacje, łącznie ze ŚJ, gdzie drastycznie fałszuje się  SŁOWO BOŻE Obj. 22/18,19, ukrywa przestępstwa i wiele innych spraw, a co bardzo bolesne zachęca się do nienawiści wobec bliskich - to ludzkie postanowienia /sekty/.

2. Organizacja była bardzo bliska memu sercu. Dzisiaj nie mogę się pogodzić, że tak zostałam oszukana, na dodatek zabrano mi kochane dziecko, poprzez wygodne dla kogoś doktryny niebiblijne. BÓG jest miłością - założycielem rodziny.

3. Powt. Prawa 18/20-22 mowa o fałszywym proroku - nic się nie spełniło i wiele innych zapowiedzi. Końce świata itd. BÓG nie może kłamać Tyt. 1/2

4. Jana 8/32  14/6  Kto jest drogą i prawdą. Nie ma mowy w Biblii, że CK jest ustanowione drogą do zbawienia. Zbawienie jest z łaski Ef 2/8,9. Jest jeszcze wiele wersetów w Biblii przeciwnych doktrynom CK. Czytaj synu Biblię ze zrozumieniem, bez strażnic i publikacji
/pozostawię to twojemu sumieniu/

5. Bez względu na to, jak mnie potraktujesz - już ko końca życia będę podążała za Panem Jezusem Chrystusem Mat 1/21 Dzieje 1/8  4/12.
 
Czczenie i szacunek matce to wymaganie BOŻE Wyj 20/12 Mat 15/4 19/19 Mar 7/10  Luk 18/20 bez względu na wyznanie. Ja odeszłam z organizacji, nie od BOGA. Jestem „odstępcą”, jak mnie nazwałeś, ale od organizacji i jej nauk, niezgodnych z Biblią i jestem z tego dumna, że pokonałam strach. Zrobiłam to z miłości do BOGA.

Kim jesteś w  oczach BOGA, nie do mnie należy ocena.
Nie będę domagała się szacunku, miłości i wdzięczności - mam swoją godność i szacunek dla siebie.
Zawsze będziesz dla mnie KOCHANYM DZIECKIEM. Żyję nadzieją, że kiedyś Cię odzyskam. Modlę się o Was. Masz sumienie i sam zdecydujesz komu być posłusznym, BOGU czy CK. Ja mam  czyste sumienie, wychowałam Cię godnie, tak jak warunki mi umożliwiały.
BÓG jest  miłością i sprawiedliwością, odpłaci wg uczynków każdemu Heb 2/2  Mat 7/1,2. Wolałabym abyś w oczach BOGA uzyskał opinię dobrego, opiekuńczego syna.
 

 MATKA

​P.S. Dziękujemy za to świadectwo

Serdecznie zapraszamy na coroczną konferencję dla byłych i obecnych Świadków Jehowy organizowaną przez Apollos,org.pl
Konferencja odbędzie się w Bydgoszczy dnia 15.06.2019
Szczegóły poniżej i na stronie: ​http://apollos.org.pl

Witajcie!

Dla każdego narodzonego z Ducha brata lub siostry Chrystusa, jest rzeczą oczywistą, że należeć możemy tylko do Chrystusa jeśli jest On sam Bogiem bo przecież należeć można tylko do Boga a nigdy do anioła.
Nie dla wszystkich jest to jednak oczywiste.
Niektóre religie chrześcijańskie uważają, że Jezus Chrystus nie jest Bogiem, ale zaledwie archaniołem Michałem - pierwszym stworzeniem bożym a nie Bogiem.
Czy to nauka biblijna?
Po przykładzie księgi Daniela oraz listu Judy, dowiemy się, że Pan nasz Jezus Chrystus absolutnie nie jest archaniołem Michałem a sam Michał odpowiada pozycji np. archanioła Gabriela.

Daniela 8:15-19,
"A gdy ja, Daniel, miałem to widzenie i starałem się je zrozumieć, wtedy stanął przede mną ktoś, kto wyglądał jak mężczyzna. (16) I słyszałem głos ludzki nad rzeką Ulaj, który tak wołał: Gabrielu, wyjaśnij mu to widzenie. (17) I przyszedł na miejsce, gdzie stałem, a gdy przyszedł, zląkłem się i padłem na twarz. Wtedy rzekł do mnie: Zważ, synu człowieczy, że widzenie dotyczy czasu ostatecznego. (18) A gdy on mówił ze mną, padłem nieprzytomny twarzą na ziemię; lecz on dotknął się mnie i postawił mnie na nogi,(19) i rzekł: Oto ja objawię ci, co się będzie dziać pod koniec czasu gniewu, bo widzenie dotyczy końca czasu".

Gdy po tych wydarzeniach, ponownie Gabriel został wysłany do Daniela to ten rozpoznał go.

Daniela 9:21-23,
"Gdy więc jeszcze mówiłem i modliłem się, oto nagle w czasie ofiary wieczornej przyleciał do mnie ów mąż Gabriel, którego przedtem oglądałem w widzeniu. (22) Przybył i rzekł do mnie: Danielu, oto wyszedłem, aby ci dać jasne zrozumienie. (23) Gdy zacząłeś zanosić błaganie, wyszło słowo, a ja przyszedłem, aby ci je oznajmić, bo jesteś bardzo miły; uważaj więc na słowo i zrozum widzenia!"

Ale w innym wydarzeniu opisanym dalej w 10 rozdziale to nie był Gabriel, ale zupełnie inna, nowa postać, której Daniel nigdy wcześniej nie widział. Daniel opisał ją szczegółowo i nie mówi jak poprzednio że to Gabriel którego widział wcześniej dwukrotnie. Gdyby ta osoba była Gabrielem, to jej opis byłby w 8 rozdziale a nie w 10. 
Ale ponieważ jest to całkiem inna osoba i wspaniała w swym wyglądzie to Daniel opisał ją w szczegółach i nie nawiązuje w żaden sposób do Gabriela.

Daniela 10:4-7,
"A dwudziestego czwartego dnia pierwszego miesiąca byłem nad brzegiem Wielkiej Rzeki, to jest Tygrysu. (5) A gdy podniosłem oczy i spojrzałem, oto był mąż, ubrany w szatę lnianą, a biodra miał przepasane pasem ze złota z Ufas. (6) Ciało jego było podobne do topazu, oblicze jego jaśniało jak błyskawica, a oczy jego jak pochodnie płonące, ramiona i nogi jego błyszczały jak miedź wypolerowana, a dźwięk jego głosu był potężny jak wrzawa mnóstwa ludu. (7) Tylko ja, Daniel, widziałem to zjawisko, a mężowie, którzy byli ze mną, nie widzieli tego zjawiska; lecz padł na nich wielki strach, tak że pouciekali i poukrywali się."

Nie był to również archanioł Michał - ponieważ ta wyżej wymieniona, potężna osoba mówi o Michale jako o innej osobie:

Daniela 10:13,
"Lecz książę anielski królestwa perskiego sprzeciwiał mi się przez dwadzieścia jeden dni, lecz oto Michał, jeden z pierwszych książąt anielskich, przyszedł mi na pomoc, dlatego ja zostawiłem go tam przy księciu anielskim królestwa perskiego".

Skoro ta osoba to nie Gabriel ani nie Michał (bo Michała przecież wymienia jako inną postać a nie siebie),to kim ona jest?
Może nim być tylko i wyłącznie Jezus Chrystus. 
Dlaczego?
Dlatego, że taki sam opis Jezusa Chrystusa jak w księdze Daniela znajdujemy w księdze Objawienia.

Objawienie 1:13-17,
"...a pośród tych świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, odzianego w szatę do stóp długą i przepasanego przez pierś złotym pasem; (14) głowa zaś jego i włosy były lśniące jak śnieżnobiała wełna, a oczy jego jak płomień ognisty, (15) a nogi jego podobne do mosiądzu w piecu rozżarzonego, głos zaś jego jakby szum wielu wód.(16) W prawej dłoni swej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku. (17) Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni,"

Objawienie 2:18,
"A do anioła kościoła w Tiatyrze napisz: To mówi Syn Boży, który ma oczy jak płomień ognia, a jego stopy podobne są do mosiądzu".

Objawienie 19:12,
"Jego oczy były jak płomień ognia, a na jego głowie było wiele koron. I miał wypisane imię, którego nikt nie zna, tylko on sam".

Oczy jak płomień ognia, jak pochodnie płonące to jeden z wyjątkowych rzeczy, wyróżniających Stwórcę od stworzenia. Ani Gabriel, ani Michał ani żadni inni aniołowie-stworzenia nie mają oczu jak płomień ognia. Za opisami z Daniela 10:5-6, Objawienie 1:13-17 kryją się głębsze, duchowe przesłania - każda wymieniona rzecz z opisu ma duchowe znaczenie.

Ojciec posłał Syna do Daniela, tak jak wiele lat wcześniej posłał Syna do Abrahama, do Izraelitów i innych osób. Daniel w 10 rozdziale nie widział Gabriela, ale jak wskazuje np 13 werset nie był to również Michał.

Ale również m.in nowotestamentowy list Judy pokazuje, że Jezus Chrystus to nie Michał.

Judy 9 werset,
"Lecz archanioł Michał, rozprawiając z diabłem, spierał się o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wypowiedzieć przeciwko niemu bluźnierczego oskarżenia, ale powiedział: Niech cię Pan skarci".

" Tymczasem archanioł Michał, gdy z diabłem wiódł spór i układał się o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wypowiedzieć bluźnierczego sądu, lecz rzekł: Niech cię Pan potępi".(Biblia Warszawska)

Archanioł mówiąc o Panu, mówił o SYNU.
Skąd taka pewność?
Ano stąd, że Panem z ramienia Ojca jest Jezus Chrystus i to właśnie Jemu Ojciec powierzył WSZELKI SĄD w tym również nad Szatanem.
Bóg Ojciec sam nikogo nie sądzi!
Zobaczmy:

Mateusza 25:41-44,
"Potem powie i do tych, którzy będą po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany dla diabła i jego aniołów........ Wtedy i oni mu odpowiedzą:Panie, kiedy widzieliśmy cię głodnym albo spragnionym, albo obcym, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy tobie? " - Oczywiście fragment dotyczy Jezusa Chrystusa jako sędziego.

Skoro Pan Jezus będzie sprawiedliwie potępiał ludzi, którzy okażą się winni, to również będzie szatan przez Niego potępiony. I jak potępieni nazywają Zbawcę Panem tak też Michał nazywał Go Panem - i słusznie bo Chrystus jest również Stwórcą aniołów a sam nie jest stworzeniem - mówi o tym chociażby m.in list do Hebrajczyków 1 i 2 roździał. 
Zobaczmy dalej:

Jana 5:22,
"Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz cały sąd dał Synowi "

CAŁY SĄD - więc i nad Szatanem, z ust Pana Jezusa wyjdzie wyrok w stosunku również do szatana : "potępiam cie ". Potępienie jest jednym z aspektów sądu.
Kontekst listu Judy przedstawia Chrystusa jako Pana czyli grecki Kyrios:

List Judy 4 werset - "zapierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa".

Judy 5 werset - "Pan wybawił wprawdzie lud z ziemi egipskiej, ale następnie wytracił tych, którzy nie uwierzyli" - werset ten to dalsza część Judy 4 werset, więc mowa jest o PANU- PANU JEZUSIE który wyprowadził Izraelitów z Egiptu.

Judy 9 werset - tak jak wyżej ukazane, archanioł Michał wskazując na PANA wskazał na PANA JEZUSA.

Judy 14 werset - "przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych" - oczywiście mowa o PANU JEZUSIE to samo powiedział apostoł Paweł : "przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ze wszystkimi jego świętymi" 1 TESALONICZAN 3:13.

Judy 17 werset - "przypomnijcie sobie słowa wypowiedziane przez apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa".

Judy 21 werset - "zachowajcie siebie samych w miłości Bożej, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ku życiu wiecznemu ".

Judy 25 werset - "jedynemu Bogu, Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego"

Jedyny Bóg, nie wyklucza że Bóg to również Syn, bo słowo jedyny jest używane również do Syna w wielu przypadkach np jedyny Pan z Judy 4 werset, ale to nie wyklucza że i Ojciec jest Panem. Podobnie gdy Ojciec jest nazywany w 25 wersecie jedynym Bogiem to nie wyklucza Syna.

Jana 20:28,29
"Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój. (29) Rzekł mu Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli."

Więc te przesłania nie są ani przeciwko Ojcu, ani przeciwko Synowi ale przeciwko bożkom pogańskim. Ojciec jest Panem i Bogiem i Syn jest Panem i Bogiem - jak mąż i żona - dwa ciała stają się jednym ciałem, tak Ojciec i Syn - dwie osoby są jednym Bogiem - gdzie słowo Bóg wtedy oznacza wg mnie rodzinę, pewien związek lub rozpoznawczy tytuł coś jak u ludzi nazwisko - np Jan Kowalski i jego syn Piotr Kowalski - dwie różne osoby ale to samo nazwisko, taka sama natura ludzka. Trzeba analizować kontekst bo słowo Bóg ma wiele znaczeń, czasem np Bóg jest synonimem Boga Ojca ale słowo Pan często w odniesieniu do Syna oznacza YHVH więc wszystko się uzupełnia i zazębia :)


Marcin Broda

Minęły święta, wokół których pojawiały się przeróżne, czasem przykre, komentarze na fb JW Pomoc Warszawa.  Teraz, jak zauważyłam, wyłonił się inny problem, mianowicie krzyży w kościele, m.in. ewangelicznych chrześcijan. Dyskusje te prowokują świadkowie Jehowy, którzy wyszli z organizacji i mają potrzebę wielbić Boga nadal. Jednak kością niezgody są pewne nauki czy zwyczaje jakie panują w innych społecznościach ewangelicznych, z którymi Oni nawiązują kontakt.

W pełni rozumiem zachowanie świadków Jehowy, bo sama nim byłam przez ponad 30 lat swego życia. Wiem jak bardzo indoktrynacja u świadków Jehowy wryła się w moją psychikę i jak ciężko mi było wychodzić z tego strażnicowego uzależnienia. Może podzielę się tym, jak ja reagowałam na krzyż, który był/jest w kościele ewangelicznych chrześcijan.

Kiedy zostałam zaproszona przez jednego z naszych Braci, byłego świadka Jehowy, do pewnej chrześcijańskiej społeczności, pierwsza moja obserwacja polegała na oglądaniu miejsca zgromadzania się wierzących, a dokładnie co wisi na ścianie. Chodziło mi o krzyż, ale nikomu o tym nie mówiłam, byłam wszak gościem. Ku mojemu zdziwieniu nie było tam krzyża, nie ma go do tej pory, po 8 latach odwiedziłam gościnnie tę społeczność teraz na nabożeństwie noworocznym. Zatem w Warszawie są takie społeczności. Przyznaję, że jak na tamte czasy czyli 8 lat wstecz, kiedy to było moje pierwsze zetknięcie się z ludźmi ewangelicznie wierzącymi, kwestia krzyża była dla mnie znacząca. Miałam taki wewnętrzny spokój, mogłam uważniej posłuchać kazań, wsłuchać się w modlitwy i piękne pieśni ze śpiewnika Pielgrzyma. Tak się składa, że miałam sporo znajomych wśród byłych świadków, którzy wcześniej wyszli z organizacji niż ja i zapraszali mnie do różnych społeczności. W następnej, do której mnie zaprosił kolega (nie był świadkiem) poszłam też z ciekawości i bardzo ostrożnie podeszłam do drzwi dużej sali, gdzie odbywały się nabożeństwa, wypatrując krzyża na ścianie. Był, ale taki delikatny, nieduży, z jasnego drewna, bez pasyjki, gdzieś z boku, więc nie rozpraszał uwagi. Myślałam, że będzie gorzej ale było w porządku i mogłam się skupić na kazaniu, pieśniach, modlitwach. Jakby tego było mało zostałam kiedyś zaproszona, a właściwie ugoszczona przez Braci ewangelicznie wierzących z Torunia, którzy mieli mieszkanie na terenie kościoła. Kościół był w remoncie, użyczono mi na cztery dni mieszkania na pierwszym piętrze, gospodarze przenieśli się do swojego dawnego, a ja miałam cały teren kościelny do dyspozycji. Dlaczego o tym piszę? Otóż musiałam przechodzić obok kaplicy na parterze ( sali, gdzie były nabożeństwa) i mało tego, że miałam trochę strachu ze względu na duży obiekt, to w kaplicy wisiał chyba największy krzyż, jak to się mówi od góry do dołu, w dodatku z ciemnego drewna,  na frontowej ścianie, zamiast krzeseł były ławy podobne do tych co w kościele katolickim. Dla kogoś, kto już dawno wyszedł ze struktur kościoła katolickiego i ponad 30 lat był pod wpływem indoktrynacji świadków Jehowy, takie zderzenie się z „innym światem duchowym” to szok. Ja dostawałam palpitacji serca jak przechodziłam obok tej kaplicy i zerkałam na ten olbrzymi krzyż.   W innych społecznościach czegoś takiego nie było. Zderzenie, rozmyślanie, czas – powoli oswoiłam się z tym, że tak jest w kościołach ewangelicznych. Taka była moja wędrówka po kościołach 8 lat temu. Teraz, jak nie widzę krzyża, zastanawiam się co to za ludzie, czy aby wierzący.

Nie zrozumcie mnie źle. Tak jak wspomniał Szymon (w dyskusjach na fb), w kościele nie ma kultu krzyża, nikt przed nim nie klęka, nie adoruje, nie stroi kwiatami, nie całuje, nie odmawia litanii. Jest, bo faktycznie przypomina nam kim jesteśmy, Kim dla nas jest Pan Jezus Chrystus, jak zmarł męczeńską śmiercią na krzyżu. Kilka miesięcy temu na pewnym forum rozgorzała dyskusja na temat krzyża. Im więcej czytałam co piszą inni (przeciwnicy krzyża), jak się o nim wyrażają, jak pogardliwie mówią, że  to „kawałek drewna” i  najlepiej go wyrzucić z kościoła albo braci, tym bardziej zaczęłam zwracać uwagę na krzyż, który wisi. Ktoś chciał go obrzydzić niechrześcijańskimi epitetami, ale dla niektórych wierzących, to coś więcej. Mimo, że nie ma kultu krzyża, jednak nie miałabym odwagi „plunąć” i pogardliwie powiedzieć – to kawałek nie znaczącego drewna. Teraz patrząc na krzyż, bardziej rozważam męczeńską śmierć Mojego Pana. Nie mam w domu takiego wizerunku, niemniej nie dziwię się już, że jest w kościołach chrześcijańskich i nie próbuję na siłę forsować swojego poglądu.

Na początku krzyż może być „przeszkodą” dla świadka Jehowy. Okazuje się jednak, że nie tylko krzyż, zatem problem tkwi w czym innym. Musimy zdrowieć z uzależnienia strażnicowego, a to wymaga czasu. Nie wolno nam zniewalać innych wierzących swoimi wierzeniami, skoro sami chcemy być wolni. Jesteśmy często gośćmi w innej społeczności, gdzie są takie, a nie inne zwyczaje. Nie oczekujmy, że pastor, starsi tego kościoła czy wierzący naginać się będą do oczekiwań świadków Jehowy, którzy opuszczają organizację. Skoro w organizacji nie mogliśmy zostać ze względu na inne postrzeganie „prawdy” i sami wiemy, że za tzw. „bunt” przeciwko CK jest wykluczenie, nie oczekujmy, że gdzie indziej będziemy traktowani wyjątkowo. Niestety, niektórzy z byłych świadków Jehowy, nie potrafią tego przyjąć do wiadomości i nie raz widzę „focha”, oburzenie, że nie jest tak samo w kwestii krzyża, jak to było w organizacji. Nie będzie tak samo, bo to inna wspólnota ludzi wierzących. Albo to przyjmiemy do wiadomości albo będziemy się dręczyć.

Wychodząc z organizacji ze względu na Pana Jezusa staliśmy się tym samym wolni w Chrystusie. Ewangelicznie Wierzący bez indoktrynacji strażnicowej  też są wolni w Chrystusie, zgromadzają się w swojej społeczności, podają pomocną dłoń każdemu, kto doznaje ostracyzmu przez członków organizacji.

Jeśli dla nas na pierwszym miejscu będzie Zbawiciel - Nasz Pan Jezus Chrystus, to inne, niedogodne dla byłego Świadka Jehowy tematy, jak chociażby krzyż w kościele, nie przyćmią prawdziwego celu zgromadzania się wierzących. Da nam to wolność w samodzielnym myśleniu, pozwoli dojrzewać w swoim czasie bez rózgi nad głową, podejmiemy swoją nieprzymuszoną decyzję w jakiej społeczności chrześcijańskiej chcemy wzrastać. Jeśli dla byłego świadka Jehowy „krzyż” nadal  jest problemem, są społeczności, m.in. domowe, gdzie takiego wizerunku nie ma.
Warto jednak zastanowić się nad tym, co tak naprawdę jest problemem, bo może problem tkwi w nas samych, a dyskusje są tylko pretekstem aby poprzestawać na swoim i nie próbować zrozumieć innego punktu widzenia w kontrowersyjnej sprawie.

​
Barbara
 

Kochani!
​
Na ten Nowy 2019 Rok życzymy Wam pokoju i miłości, które wypływają z zawierzenia Panu Jezusowi Chrystusowi. Niech każdy dzień będzie świętem dla Was ze względu na Niego, niezależnie od tego, jak układają się Wasze sprawy, bo kto Jemu zawierzył, nie będzie zawstydzony - jak mówi Pismo.
Wierność Jego trwa na wieki.

Pozdrawiamy Was i błogoslawimy w imieniu naszego Pana Jezusa Chrystusa.

​
JW Pomoc

Jesteśmy tuż przed Nowym Rokiem. Zaledwie kilka godzin dzieli nas od 2019. Zanim jednak wejdziemy w czas noworocznych życzeń, chcemy podzielić się z Wami refleksjami naszej Siostry w Chrystusie, Basi, która spędziła sporo swego życia w organizacji, a teraz pomaga byłym SJ.
Pozdrawiamy Was!

​JW Pomoc

​
Rozterki Bożonarodzeniowe – refleksja

Ze względu na liczne emocje jakie zauważyłam w dyskusjach, nie zamieściłam mojej wypowiedzi przed „świętami”. Jednak w dalszym ciągu żyjemy w atmosferze świątecznej, przed nami Nowy Rok, wspólne spędzenie czasu, życzenia błogosławieństwa Bożego na kolejne dni naszego życia.

Wiem, że temat obchodzenia czy nie obchodzenia Świąt Bożego Narodzenia to coroczny i gorący temat dyskusyjny. Każda ze Stron, będąca za albo przeciw, ma poniekąd trochę racji, bo rzeczywiście Pismo nie podaje konkretnej daty narodzin Chrystusa i nie akcentuje tego faktu, jako wydarzenia, które należy świętować. Nie zgadzam się jednak z takim maniakalnym powtarzaniem, że Ewangelicznie Wierzący, którzy obchodzą Święto Narodzenia Pańskiego przez sam ten fakt celebrują pogańskie zwyczaje. Jak zauważyłam kością niezgody jest to, że niektórzy Wierzący akcentują Narodziny Chrystusa ale przyjęli na tę okoliczność datę pogańskiego ongiś święta, kiedy to - dawno, dawno, dawno temu, za górami, za lasami - poganie świętowali, tańcowali, radowali się by uwielbić swojego boga. Poganie cieszyli się swoimi bogami, chrześcijanie zwracają uwagę na Zbawiciela Pana Jezusa Chrystusa. Czy gdyby Święta BN były w innym czasie np. na przełomie września/października, to też byłyby takie dywagacje? Kto wtedy byłby bardziej „poprawny politycznie”?

Drodzy Wierzący w Pana Jezusa, którzy nie obchodzicie Świąt Bożego Narodzenia. Na początku dyskusji na stronie JW Pomoc Warszawa, Bracia w poszczególnych punktach napisali, jak zapatrują się na Święto Bożego Narodzenia. Waszym zdaniem jest to mylne założenie, bo całkiem inne od Waszego, ale czy Oni nie mają prawa tak rozumieć? Czy chcecie podważyć szczerość tych wypowiedzi, na siłę dopatrywać się drugiego dna, krętactwa, manipulacji? Poza tym co to za pytania – pokaż w Biblii czy chrześcijanie powinni obchodzić te święta czy nie? Oducz się oczekiwania na gotową odpowiedź, nie wymagaj aby inni pokazywali palcem, sam czytaj, rozważaj i postępuj zgodnie ze zrozumieniem jakie Pan daje Ci na owy czas. Nawet jak błądzisz, albo masz rację, to każdy jest na innym poziomie zrozumienia Bożego Słowa.

Język jest mały ale zapala duży ogień. To co zauważyłam u byłych Świadków Jehowy - nadal pozostał u niektórych bezduszny osąd, krytyka w stosunku do innych. Typowe narzucanie wierzeń, a co bywa niepokojące, to niekiedy „śledzenie” tych co są wolni w Chrystusie. Tak co niektórzy „nakręcili” się aby bić Braci w wierze, czy to innych byłych świadków czy innych ewangelicznie wierzących, że zastanawiam się, czy jest jeszcze w Waszych sercach miejsce na miłosierdzie. Przecież nikt Was nie zmusza do obchodzenia Świąt Bożego Narodzenia i nikt Was z tego nie rozlicza. Za parę dni nie będzie „problemu”, dni przelecą, ludzie wrócą do swoich zajęć. Pozostanie zaś u Wierzących niesmak, a może nawet zagniewanie. W organizacji źle, ale i poza nią dla niektórych też źle. Czy mam rozumieć, że w tym czasie „pościcie” w odosobnieniu, nie robicie zakupów, nie jecie, nie pijecie, z nikim się nie widzicie aby przypadkiem ktoś Was nie posądził, że kupując cokolwiek albo siedząc z rodziną czy znajomymi przy wspólnym stole, tym samym świętujecie Boże Narodzenie albo Nowy Rok?

Wyszedłeś z organizacji by być wolnym w Chrystusie? Bądź zgodny w swym sumieniu. Nie obciążaj go jednak grzechem oszczerstwa względem Tych, co mają inne zrozumienie od Twojego.


Barbara

Wiele osób pyta o Święta Bożego Narodzenia. Jak podchodzimy do nich? Jaki jest dla nas ten czas? Dlaczego nie ignorujemy faktu narodzin Jezusa Chrystusa, ale cieszymy się Jego przyjściem na ziemię i robimy to w tym czasie, co wszyscy inni Chrześcijanie?
Zazwyczaj byli Świadkowie Jehowy bardzo ostrożnie podchodzą do Świąt lub negują je. Mają do tego prawo. Nie mają jednak prawa do osądzania innych. Często zdarza się niestety, ze to robią. Przykre to…
 
W kilku punktach postaramy się wyjaśnić, jak widzimy kwestię Świąt Bożego Narodzenia.
 
1. Narodziny Pana Jezusa są dla Chrześcijanina niezmiernie istotne. Gdyby nie Jego przyjście na ziemię, Jego miłość do nas i ofiara, jaką poniósł, bylibyśmy nadal zgubieni.
 
2. Bóg Ojciec nie pozwolił pozostawić faktu narodzin Jego Syna bez echa. Posłał mędrców, aby złożyli mu pokłon i dary. Poinformował pasterzy, aby ciesząc się i śpiewając oddali hołd Zbawicielowi. Symeon prorokował nad Nim, prorokini Anna także. Wszystko to jest opisane w Biblii we wszystkich Ewangeliach.
 
3. Mamy wolność w Chrystusie. Każdy dzień jest dla nas świętem. Oczywiście, dobrze wiemy, ze Pan Jezus narodził się, ale przede wszystkim był z nami, nauczał, poniósł męczeńską śmierć na krzyżu i zmartwychwstał. Jest z nami teraz i zawsze będzie. Mamy Mu dziękować za wszystko i we wszystkim. Teraz - i nie ma to związku z rzeczywistym czasem Jego narodzin, gdyż tego nie znamy - teraz dziękujemy Mu za Jego przyjście. Dziękujemy Ojcu, ze posłał na świat Syna (J.14,6). Cieszymy się po prostu tak samo, jak prości pasterze posłani przez Boga. Światłość przyszła na świat. Immanuel - Bóg z nami. Taka wielka miłość!
 
4. Obchodzimy te święta także dlatego i przede wszystkim, że narodziny Pana Jezusa świadczą o pełni Jego człowieczeństwa. Mógł przecież pojawić się na ziemi jako osoba dorosła. Jednak zgodnie z proroctwami narodził się z dziewicy i był w pełni człowiekiem. Doświadczył wszystkiego, czego doświadcza zwykły człowiek od urodzenia, wszystkiego, z wyjątkiem grzechu. Sikał w pieluchy, bawił się zabawkami i być może dostawał od czasu do czasu klapsa za dziecięce psoty. Dojrzewał jak każdy młodzieniec, uczył się. Pamiętajmy, że chociaż był Bogiem, to zostawił tę godność w niebie i polegał wyłącznie na Ojcu. Nie uczynił ani jednego cudu samodzielnie, tylko jak mówił: czynię to, co czyni mój Ojciec. Kochał życie, bał się bólu i śmierci, dlatego po ludzku wołał do Ojca: jeżeli to możliwe, zabierz ten kielich ode mnie.
 
5. Dlatego obchodzimy urodziny Pana Jezusa, bo bez nich nie byłoby drogocennej dla nas ofiary na krzyżu, a my płonęlibyśmy w piekle na wieki. Dziękujemy Bogu za cud Jezusa Chrystusa, że Bóg zechciał zniżyć się do poziomu człowieka, Stwórca stał się podobny do stworzenia we wszystkim oprócz grzechu i dlatego może współczuć nam we wszystkich słabościach.
 
6. Nie czcimy choinki, nie czcimy pogańskich bóstw. Wielbimy Chrystusa, pamiętając, że nie pozostał dziecięciem, ale dorósł, nauczał, umarł i zmartwychwstał, a Jego grób jest pusty!
 
7. Czas Świąt, to czas z Bogiem i rodziną, przyjaciółmi, braćmi i siostrami w Chrystusie. Czas wspólnego budowania i rozmyślania nad Bożym planem zbawienia. Czas dziękczynienia.
 
Pamiętajmy wszyscy o słowach z Pisma:
„Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat” J.1,9
„Niechże was tedy nikt nie sądzi z powodu pokarmu i napoju albo z powodu święta lub nowiu księżyca bądź sabatu. Wszystko to są tylko cienie rzeczy przyszłych; rzeczywistością natomiast jest Chrystus.” Kol.2,16-17

1) Również ja, gdy przyszedłem do was, bracia, nie przyszedłem z wyniosłością mowy lub mądrości, głosząc wam świadectwo Boże. (2) Albowiem uznałem za właściwe nic innego nie umieć między wami, jak tylko Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego. (3) I przybyłem do was w słabości i w lęku, i w wielkiej trwodze, (4) a mowa moja i zwiastowanie moje nie były głoszone w przekonywających słowach mądrości, lecz objawiały się w nich Duch i moc, (5) aby wiara wasza nie opierała się na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej. (6) My tedy głosimy mądrość wśród doskonałych, lecz nie mądrość tego świata ani władców tego świata, którzy giną; (7) ale głosimy mądrość Bożą tajemną, zakrytą, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej, (8) której żaden z władców tego świata nie poznał, bo gdyby poznali, nie byliby Pana chwały ukrzyżowali. (9) Głosimy tedy, jak napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują. (10) Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże. (11) Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. (12) A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył. (13) Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch, przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę. (14) Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać. (15) Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, sam zaś nie podlega niczyjemu osądowi. (16) Bo któż poznał myśl Pana? Któż może go pouczać? Ale my jesteśmy myśli Chrystusowej. (1 list do Koryntian 2:1-16, Biblia Warszawska)

Po ostatniej rozmowie z aktywnym świadkiem, który sprytnie tłumaczył sobie iż wszelkie zmiany doktrynalne to tylko wychodzenie z błędnego zrozumienia i jaśniejsze pojmowanie Słowa, nasunął mi się ten werset.

Dziękuje Bogu za to, że pokazał mi Jezusa Chrystusa i to ukrzyżowanego. Dziś wiem, jak bardzo jest On nam potrzebny.


​Edek