Być dobrym dla innych. Nie oceniać, nie ganić, nie uderzać (nawet złym lub szyderczym słowem). Wydaje się być proste, prawda?
Jednak takie nie jest. Dlaczego?
Bo sami z siebie nie potrafimy prawdziwie kochać. Wystarczy przeczytać 1 List do Koryntian 13 rozdział i uczciwie zastanowić się, czy ja tak definiuję i praktykuję miłość?
Szczera odpowiedz pokaże nam naszą kondycję w tym względzie, niestety.
Czy sytuacja jest jednak beznadziejna? Całe szczęście, nie!
Nie jesteśmy z tym bowiem sami. Kiedy nasze życie należy już do Chrystusa, to On uczy nas kochać Bożą miłością. Nie zawsze jest to łatwe, wiąże się bowiem nierozłącznie z pokorą, jednak warto.
Powiesz Drogi Świadku Jehowy, ze organizacja uczy Ciebie miłości?
Niestety, to nieprawda. Tam jej nie ma. Interesowna miłość, to nie Boża miłość.
Miłość, która nie obejmuje tych spoza grupy (np. wykluczonych), to nie Boża miłość.
Miłość, która liczy na zysk (np. w postaci zaliczenia godzin głoszenia lub zwerbowania kogoś do organizacji), to nie Boża miłość.
Pan Jezus nie kochał „na pokaz”. On umiłował „do końca”, tak, ze bardziej już nie można.
Umiłował tak Ciebie. Czy teraz Ty przyjmiesz tę miłość i bedziesz chciał obdarzać nią innych?

Miłość i Prawda – nierozłączni towarzysze

"Łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i od Pana Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, niech będzie z wami w prawdzie i miłości" (2 Jana 3, UBG).

Apostoł Jan zarówno w swoich listach, jak i w Ewangelii noszącej jego imię sporo miejsca poświęcił sprawie miłości. Zarazem kładł silny nacisk na kwestię prawdy, łącząc prawdę z miłością (3 Jana 1). Dlaczego to takie ważne, by miłość i prawda szły ze sobą w parze? Na czym miałoby to polegać? Czy ma to dla nas praktyczne znaczenie?

Czym jest agape, czyli miłość chrześcijańska?

Pan Jezus oznajmił, że znakiem rozpoznawczym prawdziwych chrześcijan jest wzajemna miłość (Ew. Jana 13:34-35). Jest to miłość ofiarna (Ew. Jana 15:13), wzorowana na miłości Ojca i Syna (1 Jana 4:10-11). Taka miłość przejawia się w czynach (1 Jana 3:17-18).

„Nie jest niezrównoważonym uczuciem, nie jest chwiejnym płomykiem ani tanim sentymentalizmem. Tego rodzaju miłość nie jest łatwo posiąść ani praktykować. Agape jest niepokonaną dobrą wolą (…) Chrześcijańska miłość zawsze szuka najwyższego dobra innych, godzi się na wszelkie trudności i kłopoty stojące na tej drodze” (William Barclay, "Listy św. Jana i Judy", s. 182).

Prawda

Chrystus oświadczył apostołom, że to On jest prawdą (Ew. Jana 14:6). Mistrz uważał również, że prawdą jest natchnione Słowo Boże, Biblia (Ew. Jana 17:17). Apostoł Paweł pisał o prawdzie Ewangelii (Galacjan 2:5). Oczywiście, absolutną i ostateczną Prawdą jest sam Bóg. W naszym dzisiejszym rozważaniu skupimy się jednak na prawdzie w sensie prawdziwej nauki chrześcijańskiej, na której wszyscy naśladowcy Chrystusa powinni się wzorować (2 Tymoteusza 1:13).

Przyjęcie prawdy Bożej i wierne trzymanie się jej stanowi dowód, że jesteśmy dziećmi Bożymi; od wytrwania w prawdzie zależy nasze ostateczne zbawienie (1 Jana 4:6; 2:24). Nie wystarczy przyjąć prawdy rozumem, lecz trzeba ją umiłować (2 Tesaloniczan 2:9-10). Samo poznanie prawdy to za mało – trzeba być jej posłusznym i zgodnie z nią postępować (1 Piotra 1:22; Ew. Jana 3:21). Apostoł Jan wspominał o „chodzeniu w prawdzie” (2 Jana 4). Prawda chrześcijańska nie jest jedynie tematem do studiów, rozważań i dyskusji, ale ma być stosowana w życiu. Między tym, co wyznajemy, a praktyką naszego codziennego życia nie powinno być rozdźwięku (Tytusa 1:16).

Nierozłączni towarzysze

O przyjaciółkach, które ciągle ze sobą przebywają mówi się czasem: „papużki nierozłączki”. Podobnie jest z prawdą i miłością – nie wolno ich rozdzielać i źle jest, gdy jedna funkcjonuje bez drugiej. Miłość nie pozwala lekceważyć poglądów i postępowania braci i sióstr, okazuje im szczere zainteresowanie. Prawda pomaga zachować rozeznanie i nie przymyka oczu na zło, odchylenia od wiary i odstępstwo. Miłość pozbawiona troski o prawdę może łatwo przerodzić się w liberalizm, nadmierną tolerancję i obojętność. Taka miłość przestaje być prawdziwą miłością. Z kolei wierność prawdzie wyzuta z miłości może prowadzić do oschłej, dogmatycznej i niemiłosiernej ortodoksji, której brakuje współczucia dla osób potrzebujących lub błądzących. Zbawiciel nie ganił gorliwości dla Prawa Bożego, lecz zalecał, by uzupełnić ją takimi przymiotami, jak miłosierdzie (Ew. Mateusza 23:23).

Zachowujmy w naszym życiu zarówno miłość, jak i prawdę. Wyjdzie to z pożytkiem tak dla nas, jak i dla naszych bliźnich.

Szymon M.

Kilka słów do ludzi załamanych.
Pan Jezus jest jedynym, skutecznym rozwiązaniem. Jeśli przejąłeś/las Go so swego serca, nigdy już nie jesteś sam/a. Nigdy sam/a nie nosisz swoich ciężarów. On zawsze jest z Tobą, nawet w ciemnej dolinie (w dolinie cienia śmierci) - Ps.23.
Najgorsza nawet sytuacja jest pod Jego kontrolą. Oddając Mu siebie, swoje życie, swoje troski, możesz odetchnąć, ponieważ teraz to On prowadzi Ciebie i nosi wraz z Tobą Twoje ciężary. Poproś Go o rozwiązanie i przyjmij je. Rozejrzyj się, wokół są ludzie, dzieci Boże tak, jak Ty. Oni tez mają swoje troski, nierzadko gorsze od Twoich. Dlaczego są uśmiechnięci? Bo wiedzą, ze Bóg zawsze jest z nimi. Nie zapominaj i Ty o tym. Bóg powiedział, aby się nie lękać. Dlaczego? Czy o własnych siłach możemy włożyć do swych serc pokój? Nie. Tylko Pan Jezus Chrystus może to zrobić. Tylko On.
Na czym polega nasze życie?
Jest to służba wobec innych. Zawsze służba. Chcąc usłużyć drugiej osobie, nierzadko ratujemy siebie. Pomagajmy, módlmy się i radujmy, nawet w tych najgorszych, najczarniejszych chwilach, gdy wydaje się, ze już nie ma nadziei. Ona jest zawsze. Pan Jezus z nami jest zawsze. Miłość jest zawsze.
Głowa do góry!

Chrystus ma moc spełnić nasze prośby

"I o cokolwiek będziecie prosić w moim imieniu, to uczynię, aby Ojciec w Synu został otoczony chwałą".
- Ew. Jana 14:13, TNP

Pan Jezus mówi tu coś zadziwiającego: spełni prośby zanoszone w Jego Imieniu.

Jeżeli może to uczynić, to musi być wszechwiedzący (by znać prośby wszystkich swych uczniów i słyszeć je nawet wtedy, gdy są wypowiadane równocześnie), wszechobecny (by dotrzeć z pomocą do chrześcijan rozproszonych po całej ziemi), i wszechmocny (by dokonać wszystkiego, co tylko potrzebne).

Na Jego wszechobecność zwracają uwagę m.in. następujące wersety:

"I nikt nie wstępuje do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, który jest w niebie" (Ew. Jana 3:13, TNP).
"Albowiem gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w moje imię, tam jestem pośród nich" (Ew. Mateusza 18:20, TNP).

Natomiast Jego wszechmoc przykładowo ukazano w poniższym tekście:
"Nasza bowiem ojczyzna jest w niebiosach, skąd też oczekujemy Zbawiciela, Pana Jezusa Chrystusa, który przekształci poniżone ciało nasze, aby stało się w swej postaci podobne ciału chwały Jego, według skutecznego działania Jego mocy, którą też wszystko może sobie podporządkować" (Filipian 3:20-21, TNP).

Co ciekawe, Ewangelia według Jana 14:14 w wielu przekładach wskazuje na to, że możemy zwracać się do Chrystusa bezpośrednio: „O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię Moje, Ja to spełnię” (np. Biblia Tysiąclecia, Biblia Poznańska, Biblia Ekumeniczna).

Zatem pamiętajmy, że także dziś aktualne jest wezwanie Pana Jezusa:

"Chodźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a ja dam wam odpocząć" (Ew. Mateusza 11:28, TNP).

Szymon M.

Nie lękajmy się ludzi którzy biją ,rozpraszają , zwodzą Owieczki.
Ezechiela 34 ❤️❤️Polecam ten fragment SŁOWA BOGA.

ZAWSZE PRAWDY się trzymajmy !
PRAWDA TO PAN JEZUS CHRYSTUS.
ON MA WODĘ , żywą czystą da każdemu spragnionemu.

"Izajasza 12.2-3
"Oto BÓG JEST
MOIM ZBAWIENIEM,
zaufam i nie będę się lękał, gdyż JHWH BÓG
jest moją MOCĄ i moją PIEŚNIĄ i ON stał się moim ZBAWIENIEM.
Z radością więc będzie czerpać wodę ze zdrojów ZBAWIENIA."
ALLELUJA.

Anita

Syn Boży jako Wódz zastępów Pańskich rozmawia z Jozuem pod Jerychem, rozmawia z Mojżeszem w gorejącym krzaku, rozmawia z prorokiem Danielem nad rzeką.

Ale nie tylko tu.

Wiemy, że Abraham rozmawiał z Bogiem, Jakub walczył z Bogiem (Rodzaju 32:30).

Z Bogiem rozmawiała Hagar (Rodzaju 16:13).

A przecież wiemy, że Boga nikt nigdy nie widział ani nie słyszał jego głosu.
Boga Ojca oczywiście.

Jana 1:18,
„Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go."

Jana 5:37,
„Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo.
Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza.”

W Starym Testamencie słyszymy dlaczego nikt z ludzi nie mógł oglądać Boga Ojca:

Wyjścia 33:20,
„I znowu rzekł: Nie będziesz mógł oglądać mojego oblicza, gdyż żaden człowiek nie może oglądać mojego oblicza i pozostać przy życiu.”

Boga Ojca nikt z ludzi nigdy nie widział i nie słyszał, ponieważ grzeszny człowiek nie przeżyłby takiego obcowania ze świętym Bogiem.

A jednak byli ludzie w Starym Testamencie, którzy widzieli Boga i rozmawiali z Nim.
Sprzeczność? Absolutnie nie!

My dzisiaj – poza przeciwnikami preegzystencji Pana Jezusa, wiemy, że ci wszyscy rozmawiali z Synem Bożym, który reprezentował Boga Ojca i objawiał go ludziom (Jana 1:18).

Wiemy, że Pan Jezus jest widzialnym obrazem niewidzialnego Boga (Kolosan 1:15)

I odblaskiem jego chwały (Hebrajczyków 1:3).

Pan Jezus występował w Imieniu Boga Ojca w Starym Testamencie.

Wystarczy porównać opis Męża z którym rozmawiał Daniel z opisem Syna Człowieczego z Objawienia.
Jeśli przyjrzymy się relacji Mojżesza z Bogiem – bez trudu zauważymy, że w 33 rozdziale Mojżesz tylko z tyłu może oglądać chwałę Boga, a przecież jak czytamy rozmawiał z Bogiem „twarzą w twarz”:

Wyjścia 33:11,
„A Jahwe rozmawiał z Mojżeszem twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem.”

Z kim zatem jak nie z Synem Bożym (objawiającym i reprezentującym Ojca) mógł rozmawiać twarzą w twarz, a samego Boga Ojca mógł zobaczyć tylko z tyłu i nie mógł oglądać Jego oblicza?

Daniel nad brzegiem Wielkiej Rzeki (Tygrys) widział męza, którego opis znajdujemy w Daniela 10:5–10, który idealnie pokrywa się z opisem osoby Syna Bożego, który podaje Jan w Objawieniu 1:13-18.

Uważny i uczciwy czytelnik na każdym miejscu Starego testamentu rozpozna Osobę Syna Bożego występującego wobec grzesznych ludzi w imieniu Swojego Ojca i naszego Boga.


Marcin Broda

„Wszyscy zgrzeszyli (...) i są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie.

Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.”

List do Rzymian 3,23.24;
List do Rzymian 6,23

Łaska daje – wiara przyjmuje

Kto nie przyjmuje prezentu, pozbawia czegoś siebie samego i lekceważy dawcę. Im bardziej wartościowy podarunek, tym większa strata i większa zniewaga dla tego, kto go ofiaruje. Również Bóg podarował swojego umiłowanego Syna i oferuje nam przez wiarę w Niego uzdrowienie życia i duszy na zawsze. Kto Go odrzuca, powinien zdawać sobie sprawę z tego, jak wiele traci, i z jaką pogardą zostaje potraktowany Bóg i Jego dar. Nic nie może być bardziej brzemienne w skutkach.

Dlaczego więc tak wielu ludzi gardzi tym darem Bożym? Całkiem proste – musieliby zobaczyć siebie w moralnym obrazie, jaki maluje przed nimi Pismo Święte. Biblia mówi, że człowiek stał się martwy „przez upadki i grzechy”. Niewielu jest takich, którzy chcą to zaakceptować. Ludzie wolą Boga „uczynić kłamcą”, któremu nie warto wierzyć (por. Efez. 2,1; 1 Jana 5,10).

Bóg oferuje nam swoje zbawienie, swoją łaskę. Na tę łaskę nie trzeba zasłużyć. Tak jak mówi Pismo jest to wręcz coś, na co nie da się zasłużyć, mianowicie Boży dar.

Podczas gdy niezliczona ilość religii wymaga dobrych uczynków, Ewangelia Jezusa Chrystusa oferuje czystą łaskę i to okazaną właśnie grzesznikom. Jeśli ze szczerym sercem przyznamy się do tego, spełnimy jedyny potrzebny warunek, aby odebrać ten dar łaski. Wyciągnijmy więc z wiarą po niego naszą dłoń!

Dobry Zasiew - 05.03.2021

Czy wierzysz w Syna Człowieczego?

Ewangelia Jana 9,35

Szczera wiara

Linoskoczek zakończył właśnie swój pokaz zapierających dech w piersiach akrobatycznych sztuczek. Nagle spostrzegł wśród widowni małego chłopca, który patrzył na niego w niemym podziwie. Podszedł do niego i zapytał przed całą publicznością: „Widziałeś, jak niosłem po linie tego wielkiego mężczyznę?“. Chłopiec kiwnął potakująco głową. „A czy wierzysz w to, że byłbym w stanie w taki sam sposób przenieść także i ciebie?“ – zapytał. „Pewnie, że mógłby pan to zrobić“ – odpowiedział zapytany – „ten pan był przecież wielki i ciężki, a ja jestem tylko małym chłopcem“. „Dobrze, wejdź więc mi teraz na plecy“. Mówiąc to mężczyzna kucnął na podłodze, aby pomóc chłopcu. „O nie, nie chcę!“ – zawołał malec i czym prędzej zniknął mu z oczu. Wprawdzie wierzył, ale nie chciał ufnie powierzyć się w ręce linoskoczka.

Podobnie wielu ludzi postępuje z Jezusem Chrystusem. W jakiś sposób wierzą w Niego, nie są jednakże gotowi powierzyć Mu swojego życia. Jednak taka wiara, nie jest wiarą w znaczeniu biblijnym.

Prawdziwie wierzyć, oznacza całkowicie oprzeć się na Panu Jezusie i w Jego ręce powierzyć naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Powierzyć przeszłość to przyjęcie tego, że poniósł On kiedyś na krzyżu moje grzechy i zgładził je. Powierzyć teraźniejszość oznacza, że jest On teraz każdy dzień przy mnie i ze mną. Natomiast powierzyć przyszłość to zupełna pewność, że On zabierze mnie do nieba, dlatego nie muszę obawiać się nadchodzącego sądu Bożego.

Dobry Zasiew - 11.02.2021

Życie chrześcijańskie całkowicie podległe Chrystusowi - rzeczywistość czy fikcja?
Warte zastanowienia.
Czy wierzysz, ze Chrystus zamieszkuje w Tobie?
Jeśli oddałeś Mu całkowicie swoje życie, to tak właśnie jest.

Słuchaj z nami.
Boże Słowo jest żywe i skuteczne, dotyka i poucza!

Kiedy jest Ci źle, 24 godz/ dobę, dostępny jest Pan nasz. Modlitwa od zaraz. Zacznij teraz.

Pierwszy dzień roku 2021.
Zbawienie jest w Chrystusie. Tylko On jest drogą.
Co się dzieje, gdy zostajesz zbawiony/a?

Nasza prośba na nowy rok - przeanalizuj poniższe wersety.
Serdecznie pozdrawiamy!

Kochani, dziś ostatni dzień roku 2020. Życzymy Wam, aby każda chwila nowego roku 2021 spędzona była razem z Panem Jezusem. Bóg uwalnia od strachu i wszystkich trwóg. To rzeczywistość, nie teoria. Każdy może to sprawdzić. Niech Was Bóg błogosławi!
Światło Pana niech Was rozświetla i rozwesela każdego dnia roku 2021!

Porównajcie wypowiedz ze Strażnicy z Biblią. Kto nas wysłuchuje? 1 Jana 5,14 wskazuje na Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, dlaczego wiec SJ powołując się na ten werset jednocześnie przeinaczają jego znaczenie?
Odpowiedz jest jedna - służą innemu panu.

Przeczytajcie jeszcze raz fragment z 1 Listu Jana, 5 rozdział w przekładzie Warszawsko-Praskim:
„12) Ten, kto posiada Syna, posiada także życie, a kto nie ma Syna Bożego, w tym nie ma również życia. (13) Napisałem o tym wszystkim do was, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne. (14) Ufność zaś, jaką w Nim pokładamy, rodzi się z przekonania, że wysłuchuje On wszystkie nasze prośby, jeśli tylko zgodne są z Jego wolą. (15) Jeżeli zaś jesteśmy pewni, że wysłuchuje nas, gdy zwracamy się doń z jakąś prośbą, to możemy być również pewni, że uzyskamy to, o co prosimy.”
Czy to jest jasne?
Teraz przeczytajcie, co mówi Strażnica. To nie jest to samo...

Całe przesłanie Pisma Świętego jest o wybawienie ludzkości i cała posługa Pana Jezusa była nastawiona w kierunku zbawienia człowieka i na to był przygotowany przed założeniem świata. Wszystkie proroctwa Starego Przymierza o tym świadczyły, że JHWH przyjdzie z Syjonu i zbawi swój lud. Świadkowie piszą w tym komentarzu ze Strażnicy: Czy to że umrze jak przestępca, nie przyniesie to hańby Jehowie. Co za brednie! Przecież proroctwa o tym świadczą, że Mesjasz musi wiele wycierpieć zanim będzie podniesiony do chwały. Proroctwa mówią także, że umrze jak przestępca. Pismo Święte nic nie mówi o przynoszeniu hańby Jehowie i sam Pan Jezus nigdy nie przyznawał się, że Jego Ojciec to Jehowa ani też nie używał tego slowa w swoich modlitwach. Pan przeżywał tę udrękę, bo miał być aresztowany i w straszliwy sposób umrzeć, biorąc na siebie wszystkie nasze grzechy. Wiedział że to będzie jedyna chwila gdy będzie oddalony od swego Ojca, gdy wziął na swoje barki grzechy wszystkich. To było straszne brzemię i jak każdy człowiek przeżywał to co miało Go spotkać. Następne co piszą świadkowie Strażnicy, że zdawał sobie sprawę że od dochowania wierności zależało jego życie wieczne. Ludzie! Ileż trzeba mieć złej woli, by takie coś napisać, to jest herezją co oni tu wysmarowali. Pan Jezus rzekł: „Ja Jestem dobrym pasterzem, pasterz kładzie życie za swoje owce . Nikt mi życia nie zabiera ja sam kładę życie życie za swoje owce, mam moc aby to życie położyć i mam moc aby to życie odzyskać, bo taki rozkaz otrzymałem od Ojca.” W innym miejscu Ewangeli Jana, Pan powiedział: „mój Ojciec ma życie sam w sobie tak i dał aby Syn miał życie sam w sobie”. Apostoł Piotr w swym pierwszym kazaniu w czasie zesłania Ducha Świętego zawołał do zgromadzonych Żydów: „Zabiliście Dawcę Życia”. Co za ironia ze strony wydawców strażnicy, by taki tekst wydrukować. Pan Jezus, który wszystko stworzył, dał życie wszystkiemu co istnieje, który ma życie sam w sobie, obawiał się, że od dochowania wierności będzie zależało jego życie wieczne... Widać doskonale, pod czyim wpływem są wydawcy Strażnicy produkując kłamstwa o Panu Jezusie.

Jerzy Startek