Żydzi skupiający się wokół Jezusa i Jego uczniów obserwowali Jego czyny i komentowali je. Tak było w przypadku, kiedy umarł Łazarz. Widząc rozrzewnionego z tego powodu Pana Jezusa z tłumu padło: "Patrzcie jak go kochał. Byli i tacy, którzy mówili: Czy ktoś, kto otworzył niewidomemu oczy, nie mógł sprawić by ten nie umarł?" Jana 11:36,37

Dobre pytanie i zwyczajne ludzkie rozumowanie, które i nam w życiu czasem się udziela. Podobnie jak ten tłum, widzimy tylko część "obrazu", jaki "maluje" Bóg poprzez swoje Słowo i to co dzieje się w naszym życiu.
On widzi znacznie dalej i zna już koniec sprawy na jej początku.
"Od początku ogłaszam to co będzie, i od dawna to co jeszcze się nie stało" Izaj 46:10a

Czasem nie rozumiemy "dlaczego właśnie tak jest w naszym życiu"? Zamartwiamy się i czarno widzimy wszystko, podczas gdy Bóg ma plan dla każdego.

Rozmawiałem z pewną Siostrą, która "nie ma lekko" w swym życiu. Ale mimo to dalej niesie ten ciężki "krzyż". Jest wdzięczna Bogu za każdy dzień i nie traci nadziei. W Bogu widzi swe wybawienie.
Gdy Jezus przyszedł do grobu Łazarza i kazał odsunąć kamień, który zamykał mogiłę usłyszał od Marty, siostry zmarłego:
"Panie! Będzie czuć, bo to już czwarty dzień. Jezus zwrócił się do niej: Czy ci nie powiedziałem, że jeśli uwierzysz zobaczysz chwałę Boga?" Jana 11:39-40
 
Wzbudzenie z martwych Łazarza było dla wielu Żydów powodem, by uwierzyć w Niego. Pokazało też wielką chwałę Boga zgodnie z tym co powiedział do Marty. Wszystko po to, by pokazać ludziom jaki wspaniały jest Bóg, który jest gotowy dać nam życie i to życie w całej pełni. Jana 10: 10

Nasze codzienne troski czasem próbują przysłonić nam radość, jaką mamy w Chrystusie. Patrzymy wtedy poprzez swe ludzkie oczy zapominając jak wielki jest Bóg!
 
Nie zapominajmy mimo codzienności o tym co powiedział Pan i Zbawiciel; "..jeśli uwierzysz zobaczysz chwałę Boga".

Uwierz w Jezusa z całego serca, bo jest Bogiem - Twym Zbawicielem. Tylko w Jego imieniu jest zbawienie - niezależnie od tego co serwuje Ci Niewolnik. Otwórz swe serce i zaproś Go do środka, a zagości w nim pokój Boży.
" I nie ma w nikim innym zbawienia, gdyż nie dano nam ludziom żadnego innego imienia pod niebem, w którym moglibyśmy być zbawieni." Dz.Ap 4: 12.
 
Panie Jezu przyjdź...


​Edek

„Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc, a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć. Lecz wasze winy są tym co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły  przed wami Jego oblicze, tak, że nie słyszy.” Ks. Izajasza 59:1-2

„W jaki sposób istota ludzka ograniczona czasem, przestrzenią, a także ułomnością swojej natury mogłaby zrozumieć i pojąć Tego, który jest ABSOLUTEM i NIESKOŃCZONOŚCIĄ?

Bóg może odsłonić nam tajemnicę swej osobowości jedynie wtedy, gdy będzie to Jego własną wolą. Jest to dziś możliwe dzięki Jezusowi Chrystusowi, który przyszedł na świat, aby objawić nam Istotę Boga. Stwórca interesuje się Swym stworzeniem. Widząc, że jest upadłe, chciał je zbawić. W konfrontacji ze sprawiedliwością wielkiego i świętego Boga zdajemy sobie wyraźnie sprawę z tego, że jesteśmy winni. Pomiędzy nami a Bogiem wznosi się niedająca się przeskoczyć bariera. Jest nią grzech. Z chwilą gdy Bóg do nas mówi, Jego sprawiedliwe Słowa muszą być tymi, które nas skazują. Tak, to rzecz nieunikniona, a wszystko to jest tym straszniejsze, iż wydobywające się z nas zło jest nieuleczalne!

Lecz zło, z którym ludzie nieustannie się stykają, żyjąc na tym brudnym, przepełnionym nim świecie, a także posiadając  je zakorzenione we własnych sercach, nie jest traktowane przez większość z dostateczną powagą. Ludzie minimalizują jego ważkość, a nawet czynią je przedmiotem żartów i zabawy. Czasem spotkać się można z podziałem na grzech ciężki – śmiertelny i grzech lekki, powszedni, przebaczalny, ale przed Bogiem każdy grzech jest śmiertelnym przewinieniem.
Czy więc nie istnieje dla człowieka żaden cień nadziei? Czy nie jest możliwe uzyskanie przebaczenia i ucieczka przed potępieniem? To fundamentalne pytanie w Słowie Bożym posiada jednoznaczną  twierdzącą odpowiedź: Jezus Chrystus jest Zbawicielem. On jest drogą ratunku, niech nikt więc nie zwleka!”

- Tekst z „Dobry Zasiew” 23.07.2018r.
     

 To, czego brakuje Świadkom Jehowy, to uwierzenie w TEGO, który za nas umarł, aby nas zbawić. Oczywiście Świadkowie Jehowy zaraz oponują – „ale my wierzymy w Jezusa”. Jak zatem wierzyć? Przeczytać trochę z Biblii, trochę z literatury i wszystko ma być okey? Niestety nie! Podczas chrztu Naszego Pana otworzyły się niebiosa i dał się usłyszeć głos „Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, Jego słuchajcie” Mt.17:5.
Jak słuchać? Biblię można czytać poznając literę. Jednak aby usłyszeć Głos Pana, potrzebna jest pomoc Ducha Świętego. U Świadków Jehowy rolę Bożego Ducha przejął „niewolnik”- kilkuosobowa grupa ludzi, zarządzająca z Warwick w USA, która uznaje, że ma jedyny „monopol na prawdę”, jedyny „kanał łączności z Bogiem”.
Drogi Świadku Jehowy, czy zdajesz sobie sprawę z tego, że jest to zwiedzeniem, manipulacją? Tu chodzi o Twoje wieczne życie z Bogiem, w Jego obecności. Pośrednikiem, Drogą, Naszym Orędownikiem nie jest człowiek, nawet najbardziej zacny.
Jedynym Zbawcą jest Boży Syn – JEGO SŁUCHAJCIE!  
 
​
Barbara
 

Wiele osób zraziwszy się do dawnej społeczności, mówi: Nie potrzebuję Kościoła, nie potrzebuję ludzi, tylko ja i Biblia. Jest jednak problem, Pan Jezus dając nam nowe życie, powołał nas do wielkiej budowy. Mamy budować się z innymi wierzącymi w Ciało Jezusa Chrystusa - Kościół. Jesteśmy pojedynczymi kamieniami, które jeden do drugiego i do wielu, buduje Ciało naszego Pana. Jadąc nową autostradą, która przebiega przez las, widzimy w przecince lasu piękne proste drzewa, które rosną prosto w górę, bo mają obok siebie inne. Co innego dzieje się z samotnym drzewem rosnącym w polu, narażonym na wiatry i inne kaprysy pogody. Jest ono poskręcane, krzywe i karłowate.

Myślę, że każdy z nas miał możliwość zobaczyć sposób polowania lwa. Krąży on wokół stada i próbuje oderwać od niego pojedynczą sztukę. Gdy mu się to uda, ofiara raczej nie ma szans. Zgodnie z tym, co napisał Paweł apostoł, szatan także krąży z rykiem wokół nas i próbuje oderwać wierzącego od stada. Wierzcie, ze wierzący w pojedynkę bardzo szybko ulegnie podszeptom przeciwnika, narazi się na zwodnicze nauki. Po czasie będzie, jak to drzewo pogięte i karłowate, ponieważ w Kościele jest bezpieczeństwo, wsparcie modlitewne oraz zdrowa nauka oparta na Słowie Bożym, a nie na trendach i nowinkarstwie.

Pan Jezus powiedział w Objawieniu, do Zboru w Filadelfii: Ponieważ wytrwałeś przy moim Słowie i nie zaparłeś się mojego Imienia...
To jest jedyna powinność wierzącego w Kościele! Trwać przy Słowie i Imieniu Jezusa Chrystusa. To jest zaprawa zespalająca Żywe Kamienie we wspaniałą Budowlę, odwieczne pragnienie Boga Ojca, aby Jego Jednorodzony Syn miał Ciało - Kościół. który na koniec czasu zstąpi z nieba jako Nowe Jeruzalem, aby Bóg mógł zamieszkać z człowiekiem na Nowej Ziemi.

Trwamy więc w społeczności z innymi wierzącymi, docieramy się w miłości i uczymy się współżyć ze sobą w różnych okolicznościach, bo to jest przygotowanie do życie ze sobą w Wieczności. Tam nie będzie boksów i pojedynczych kabin dla singli.


Szymon

​W pierwszym liście do Koryntian Ap. Paweł opisał miłość z Bożego serca, która z naszego punktu widzenia jest nieosiągalną, świętą, doskonałością, bo któryż człowiek np. nigdy się „nie przechwalał”, „nie unosił pychą” czy „nie myślał nic złego”.
 
A jednak Ap. Paweł proponuje taką miłość jako najwspanialszy dar Ducha Świętego!
 
Dlaczego jest ona darem Ducha Świętego?
 
Ponieważ żaden grzesznik nie jest wstanie we własnym sercu i umyśle wytworzyć takiej miłości. Tylko Bóg może napełnić człowieka swoją miłością, a tym, Który napełnia jest właśnie Duch Boży.
 
Rozdział 12-ty tego listu omawia dary Ducha i to, że niektórzy chrześcijanie ze zboru w Koryncie mieli niewłaściwe podejście do tychże darów, a ponad to pragnęli ich jeszcze więcej lub jeszcze wspanialszych, lecz pomijali coś najistotniejszego. Paweł kończy rozdział 12 wprowadzeniem w rozdział 13 w zdaniu: „A co do duchowych darów, bracia, nie chcę, żebyście byli w niewiedzy.” Po czym opisuje – często rozdz. 13 nazywany jest hymnem o miłości – to najwspanialszy dar Ducha - miłość Boża.
 
W innym liście Ap. Paweł utwierdzając w wierze chrześcijan opisuje potęgę Bożej miłości: „Ale w tym wszystkim całkowicie zwyciężamy przez Tego, KTÓRY NAS UMIŁOWAŁ. Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe rzeczy; Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.” [Rzm 8:38, 39, UBG]
 
JAK ZOSTAĆ UMIŁOWANYM PRZEZ BOGA TAKĄ MIŁOŚCIĄ W PANU JEZUSIE CHRYSTUSIE?
 
Wystarczy przyjąć zaproszenie Pana Jezusa: „PRZYJDŹCIE do MNIE wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a JA wam DAM odpoczynek. Weźcie na siebie MOJE jarzmo i uczcie się ODE MNIE, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpoczynek dla waszych dusz. MOJE jarzmo bowiem jest przyjemne, a MOJE brzemię lekkie.” (Mat 11:28-30, UBG)
 
Jak można PRZYJŚĆ do Pana Jezusa?
Przyjrzyj się kilku fragmentom Pisma Świętego:
 
„I odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem życia. Kto PRZYCHODZI do MNIE, nie będzie głodny, a kto WIERZY we MNIE, nigdy nie będzie odczuwał pragnienia. Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz.”
(Jan 6:35, 37, UBG)
 
„I poszedł Ananiasz, i wszedł do domu, włożył na niego ręce i rzekł: Bracie Saulu, Pan Jezus, który ci się ukazał w drodze, jaką szedłeś, posłał mnie, abyś przejrzał i został NAPEŁNIONY Duchem Świętym.”
(Dzieje 9:17, UBG) – porównaj Ew. Jana 3:3-7.
 
„…gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy go WZYWAJĄ. KAŻDY BOWIEM, KTO WZYWA IMIENIA PAŃSKIEGO, ZBAWIONY BĘDZIE.”
(Rzym 10:12, 13, UBG)
 
„Paweł, powołany apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, i Sostenes, brat; … do święconych w Chrystusie Jezusie, powołanych świętych, ze wszystkimi, którzy w KAŻDYM MIEJSCU WZYWAJĄ IMIENIA naszego Pana Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.”
(1 Koryntian 1:1-3, UBG)
 
„…Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, WZYWAJĄC imienia Pana.”
(Dzieje Apostolskie 22:16, UBG)
 
„A o cokolwiek będziecie prosić w moje imię, to uczynię, aby Ojciec był UWIELBIONY W SYNU. Jeśli o coś będziecie prosić w moje imię, JA TO UCZYNIĘ.”
(Jana 14:13, 14, UBG )
 
„Tak kamienowali Szczepana, modlącego się tymi słowy: PANIE JEZU, PRZYJMIJ MOJEGO DUCHA. … PANIE, nie poczytaj im tego za grzech. A gdy to powiedział, zasnął.”
(Dzieje 7:59, 60, UBG)
 
Zgodnie z powyższymi fragmentami Pisma Świętego modlitwa, w której jest uwielbienie, chwała i cześć są naturalną reakcją człowieka „przychodzącego” do Pana Jezusa.
PRZYJŚCIE do Pana Jezusa to modlitwa, w której oddajesz Mu swoje życie, prosząc o odpuszczenie grzechów, o zrodzenie z Ducha Świętego oraz usprawiedliwienie i uświęcenie jako Boże dziecko!
 
Na przykład taka modlitwa może brzmieć:
„Panie Jezu, żałuję swoich grzechów i życia w grzechu, proszę wybacz mi. Panie oczyść i uwolnij mnie z moich win. Panie pobłogosław mnie swoją łaską i miłosierdziem, abym mógł być dzieckiem Bożym. Panie Jezu, proszę o usprawiedliwienie przed Bogiem Ojcem, uświęć mnie Duchem Świętym. W imieniu Jezusa Chrystusa. Amen”
Możesz również pomodlić się własnymi słowami lub wykorzystać powyższą modlitwę.
 
Pamiętaj przychodząc do Pana Jezusa miej wiarę tj. całkowite serdeczne zaufanie, że On chce - czeka, by - spełnić twoją prośbę, a jeśli brak ci wiary to proś o nią, gdyż wiara jest też darem łaski!
 
„Wtedy Filip otworzył swe usta i zaczynając od tego fragmentu Pisma, głosił mu Jezusa. A gdy jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę. Wówczas eunuch powiedział: Oto woda; co stoi na przeszkodzie, żebym mógł być ochrzczony? I powiedział Filip: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on odpowiedział: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. Kazał więc zatrzymać wóz. Obaj, Filip i eunuch, zeszli do wody i ochrzcił go. A gdy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch go więcej nie widział, ale jechał swoją drogą, radując się.” [Dzieje 8:36-39, UBG]
 
​
Daniel 

Ukuto termin „tania łaska”. To straszne. Łaska nigdy nie jest „tania”, jest najdroższa na świecie, jak nieprzeliczony skarb.

Mówią, ze łaska jest przyzwoleniem na grzech. Nigdy (Rz.6)!!!
Łaska chroni od grzechu, pozostawia nas w nieustannym dziękczynieniu.
Dlaczego? Gdyż nie ma nic wspanialszego i większego na świecie ponad to, co uczynił dla nas Chrystus. Jego miłość jest niepojęta. Nie można spoufalać się z tym.
Ten, kto został dotknięty przez Boga, komu przebaczono, nigdy nie przestanie dziękować. To tak samo, jak z uzdrowieniem. Kobieta cierpiała na krwotok 12 lat, dzień w dzień niosła swój ciężar, Jezus uzdrowił ją, dokonał cudu i ona lekka poszła do swoich zajęć. Tak samo jest z nowym narodzeniem. To uzdrowienie. To cud. Może największy, jaki możemy oglądać. Najbardziej spektakularny, chociaż tak niedoceniany....

Oddać życie, stery, myśli, uczynki, kroki, słowa, wszystko, Panu Jezusowi Chrystusowi, wcale nie jest tak łatwo.
Już nie ja Panie, już tylko Ty. Mnie nie ma, jesteś Ty. Nie ma już moich ambicji, jest Twoje prowadzenie. Zapieram się siebie dla Ciebie.
To deklaracja. To wyznanie - Jezus Chrystus jest moim Panem i Zbawicielem. Jedynym!

Co się dzieje?
Staję się Bożym dzieckiem (J.1,12-13), zaakceptowanym, czystym. Bóg mnie oczyszcza, to nie ja sam. On. Tylko On. To od początku do końca Jego dzieło.
Nic już nie mogę dodać, nic ująć. Podążam w Jego woli. Brudzę się i upadam, czasem nawet oddałam się i błądzę, ale On mnie trzyma w Swoich kochających ramionach. Mam w Nim pokój i bezpieczeństwo (Ps.23), na zawsze. Zostałem ukochany i sam kocham. Boga i bliźniego. Daję to, co otrzymałem. Nic nie daję z siebie, daję tylko to, do czego uzdolnił mnie Bóg (Ef.2,10; J.15,5).

My, ludzie tak lubimy stawiać się w roli sędziów. Patrzymy na wierzchołek cudzego życia, i już mamy wyrobione zdanie. Ten nie może być zbawiony!
Bóg go odrzuci!

Pytam się, kto Ci dał prawo powiedzieć te słowa? Kto pozwolił Ci wziąć kamień do ręki (J.8, od 1)?! Kto oskarża?
Kor. 13 wskazuje drogę dla Chrześcijanina. Każdego, i tego, który siedzi w ławce, i tego za kazalnicą.

Czemu prowadząc Kościół, mówisz w kazaniu: „Zobaczcie na siebie, jacy jesteście podli!”, dlaczego nie powiesz: „Zobaczyłem we własne serce, jaki jestem....” Kiedy ganisz, kieruj słowa także do siebie, jak Ap. Paweł, który nie bal się powiedzieć: „jestem najmniejszy...” (1 Kor.15,9).
​
Pycha ma wiele wcieleń i nie pochodzi od Boga. Bóg kruszy serca, ale trzciny nadłamanej nie dołamie. Pochyli się i podniesie. Bądź taki dla bliźniego. Kochaj, bo to jest największe przykazanie.


Ania   

​
Gorąco polecamy przepiękne kazanie o Łasce Bożej, od ok. 18 minuty. Wcześniej piękne słowa o tym, że Bój jest Panem ostatniego tchnienia

Pozostałe materiały z wakacyjnej konferencji Misji Łaski

''Chrystus przyniósł nam wolność. Stójcie więc niezachwianie i nie schylajcie się znów pod jarzmo niewoli. Uważajcie! Ja Paweł ,mówię wam; Jeśli poddajecie się obrzezaniu, Chrystus wam nic nie pomoże. Każdemu człowiekowi, który poddaje się obrzezaniu oświadczam; zobowiązany jest przestrzegać całego Prawa. Wy wszyscy, którzy w Prawie szukacie usprawiedliwienia zostaliście odłączeni od Chrystusa, wypadliście z łaski'' Gal 5;1-4.
 
Sytuacja opisana przez apostoła miała miejsce za jego dni, wtedy niektórzy Żydzi znów zaczęli żyć pod Prawem Mojżeszowym i do tego nakłaniali również innych powodując rozłamy .
Zlekceważyli Jezusa i jego ofiarę na rzecz czegoś, czemu nie jest w stanie sprostać żaden człowiek.
''Stąd dzięki czynom nakazanym przez Prawo nikt nie dostąpi przed Nim usprawiedliwienia. Prawo zapewnia po prostu właściwe poznanie grzechu'' Rzym 3;20
''My natomiast w Duchu na podstawie wiary oczekujemy spełnienia się nadziei usprawiedliwienia, gdyż w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie ani jego brak nie mają żadnego znaczenia. Liczy się wiara, która jest czynna w miłości'' Gal 5;5 i 6
 
Czy to oznacza pozwolenie na grzech?
13 werset Listu do Galacjan mówi: ''Wy bowiem bracia zostaliście powołani do wolności. Tylko niech ta wolność nie będzie zaproszeniem do spełniania zachcianek ciała''.
 
Dziś żyjemy pod łaską i zbawia nas wiara w Pana Jezusa. Jego przelana krew usprawiedliwia nas przed Bogiem. ''Gdyż z łaski jesteście zbawieni przez wiarę. Nie jest to waszym osiągnięciem ale darem Boga. Nie stało się to dzięki uczynkom aby się ktoś nie chlubił'' Efez 2;8 i 9.
 
Dlatego chlubą naszą niech będzie Chrystus, bo nasze uczynki nic tu nie pomogą. ''Gdyż słowo o krzyżu jest głupstwem dla tych którzy giną, dla nas jednak, którzy dostępujemy zbawienia jest mocą Bożą'' 1Kor 1;18
''Dziwię się, że tak prędko dajecie się odwieść od Tego, który was powołał w łasce Chrystusa do innej dobrej nowiny. Jednak innej nie ma, są tylko jacyś ludzie którzy was niepokoją i chcą przekręcić to co przekazał nam Chrystus. Ale choćby nawet ktoś z nas, albo sam anioł z nieba głosił wam dobrą nowinę różną od tej, którą już przyjęliście niech będzie przeklęty!'' Gal 1;6-9.
 
Słowa apostoła są bardzo ostre, lecz czasem w tak ważnych sprawach o jakich pisał pod natchnieniem Ducha Świętego, jak widać, było to konieczne.
 
Na koniec dodam tylko 10 werset z tego listu - ''Czy mówiąc to zamierzam zjednać sobie ludzi, czy Boga ? Albo może chodzi mi o przypodobanie się ludziom? Gdybym nadal zabiegał o ludzkie względy nie byłbym sługą Chrystusa.''
 
Powołani do wolności - powołani do Chrystusa.
Chwała Ci Panie Jezu! Teraz i na wieki!!!


Edek

​Znowu powraca temat pewności zbawienia. Pozwólcie więc, że zamieścimy kilka artykułów na ten temat. Warto zapoznać się z nimi, aby nie negować niepotrzebnie nauki o nieutracalności zbawienia i nie wrzucać jej do jednego wora z tzw. "tanią łaską".
Łaska nigdy nie jest przyzwoleniem na grzech (Rz. 6).
Łaska nigdy nie jest tania, bo została okupiona drogocenną krwią naszego Pana i Zbawiciela, Boga Jezusa Chrystusa. Nie możemy spoufalać się z tym. Zawsze jesteśmy wdzięczni i chwalmy Pana z dziękczynieniem.

Bezpieczeństwo w Bogu, świadomość Jego miłości do nas, to stan, który jest początkiem Bożej pracy nad nami, abyśmy byli zdolni do wydawania owocu. 
"W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości." 1 J. 4, 18
"I chodźcie w miłości, jak i Chrystus umiłował was i siebie samego wydał za nas jako dar i ofiarę Bogu ku miłej wonności." Efez 5,2

Oddajemy nasze życie Bogu, zawierzamy Chrystusowi, gdyż wiemy, że bez Niego nic nie możemy uczynić (J. 15, 5).
"Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza." Rzym 12,1

Są takie znamienne słowa w Biblii:
"Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie." Rzym 8,1
Nie ma potępienia... Chwała Panu!


Z pozdrowieniami JW Pomoc


Przeczytajcie artykuły na ten temat ze strony Gotquestions:

oraz:

Drodzy, list Matki (byłego Świadka Jehowy), który pisze do swego Syna (aktywnego ŚJ), jest także jej świadectwem. 

Przeczytajcie:

KOCHANE DZIECKO, na pewno zastanawiasz się dlaczego nie chcę być Świadkiem Jehowy?
Bo chcę być czysta wobec BOGA I PANA JEZUSA CHRYSTUSA. Nie zakładali Oni żadnej religii.
Gal 5/1; Dzieje 15/10 Jezus zachęca aby być wolnym. Najważniejsze być wolnym w CHRYSTUSIE, NASZYM PANU Gal 3/27 1Kor 1/ 2
 
1. Po 5 latach obserwacji przekonałam się, że wszystkie religie, ugrupowania, organizacje, łącznie ze ŚJ, gdzie drastycznie fałszuje się  SŁOWO BOŻE Obj. 22/18,19, ukrywa przestępstwa i wiele innych spraw, a co bardzo bolesne zachęca się do nienawiści wobec bliskich - to ludzkie postanowienia /sekty/.

2. Organizacja była bardzo bliska memu sercu. Dzisiaj nie mogę się pogodzić, że tak zostałam oszukana, na dodatek zabrano mi kochane dziecko, poprzez wygodne dla kogoś doktryny niebiblijne. BÓG jest miłością - założycielem rodziny.

3. Powt. Prawa 18/20-22 mowa o fałszywym proroku - nic się nie spełniło i wiele innych zapowiedzi. Końce świata itd. BÓG nie może kłamać Tyt. 1/2

4. Jana 8/32  14/6  Kto jest drogą i prawdą. Nie ma mowy w Biblii, że CK jest ustanowione drogą do zbawienia. Zbawienie jest z łaski Ef 2/8,9. Jest jeszcze wiele wersetów w Biblii przeciwnych doktrynom CK. Czytaj synu Biblię ze zrozumieniem, bez strażnic i publikacji
/pozostawię to twojemu sumieniu/

5. Bez względu na to, jak mnie potraktujesz - już ko końca życia będę podążała za Panem Jezusem Chrystusem Mat 1/21 Dzieje 1/8  4/12.
 
Czczenie i szacunek matce to wymaganie BOŻE Wyj 20/12 Mat 15/4 19/19 Mar 7/10  Luk 18/20 bez względu na wyznanie. Ja odeszłam z organizacji, nie od BOGA. Jestem „odstępcą”, jak mnie nazwałeś, ale od organizacji i jej nauk, niezgodnych z Biblią i jestem z tego dumna, że pokonałam strach. Zrobiłam to z miłości do BOGA.

Kim jesteś w  oczach BOGA, nie do mnie należy ocena.
Nie będę domagała się szacunku, miłości i wdzięczności - mam swoją godność i szacunek dla siebie.
Zawsze będziesz dla mnie KOCHANYM DZIECKIEM. Żyję nadzieją, że kiedyś Cię odzyskam. Modlę się o Was. Masz sumienie i sam zdecydujesz komu być posłusznym, BOGU czy CK. Ja mam  czyste sumienie, wychowałam Cię godnie, tak jak warunki mi umożliwiały.
BÓG jest  miłością i sprawiedliwością, odpłaci wg uczynków każdemu Heb 2/2  Mat 7/1,2. Wolałabym abyś w oczach BOGA uzyskał opinię dobrego, opiekuńczego syna.
 

 MATKA

​P.S. Dziękujemy za to świadectwo

„A anioł Pański rzekł do Filipa, mówiąc: Wstań i idź na południe drogą, która prowadzi z Jerozolimy  do Gazy. Jest to droga pustynna. I powstawszy, poszedł............”(Dz.Ap.8:26,27).

 Spotkał na drodze człowieka, który czytał proroctwo Izajasza, człowieka,  który udał się w podróż do Jerozolimy aby się modlić. To nie był kilometr czy dwa, to była długa podróż.

Droga pustynna – dobre miejsce na wyciszenie, na szukanie Boga. Co dziś może być dla nas tą drogą pustynną? Chyba każde miejsce, gdzie możemy się skupić na Bożym Słowie, mieć czas dla siebie, czas dla Boga. Potrzebujemy spokoju, może pewnej izolacji od „gwaru” tego świata, może pewnej izolacji od natłoku religijnych nauk, często zniewalających nasz umysł i nas samych.

Niekiedy bywamy  jak ten „dostojnik dworski”, który wyruszył w podróż by szukać Boga, albo jesteśmy jak Filip, kiedy słyszymy Boży głos kierujący nas do Innych z poselstwem Ewangelii o Chrystusie.

Niejeden  Świadek  Jehowy  szuka Boga, pragnie Go lepiej poznać.  Jest wtedy podobny do „dostojnika dworskiego” opisanego w Dziejach Apostolskich. Wyrusza w drogę, w nieznaną drogę, ale nie pozostaje na niej samotny. Bożym celem jest bowiem to, aby podesłać Mu biblijnego Filipa, który zwiastuje ewangelię o Jezusie Chrystusie. „Filip otworzył swoje usta i zwiastował dobrą nowinę o Jezusie, począwszy od tego ustępu Pisma” (w.35).

Dlaczego o Jezusie Chrystusie? Bo o Jehowie każdy Świadek Jehowy  słyszał, wie że to Bóg, nawet głosi o Bożym Królestwie. Niemniej Osoba Pana Jezusa stoi niejako z boku, w cieniu innych ludzkich nauk. Niby się o Nim mówi, a tak naprawdę niewiele mówi. Niby się w Niego wierzy, ale tak naprawdę wierzy się „niewolnikowi”, bo to On jest ustanowionym kanałem  łączności z  Bogiem.

A gdzie Chrystus? Kim jest dla Ciebie? Czy tylko postacią biblijną, o której poczytasz w publikacji?

Jakbyś nie spojrzał, to Pan Jezus jest Twoim przeznaczeniem. Od Niego zaczyna się Droga do Ojca. Od Niego  może się zacząć Twoje nowe życie, od Niego rozpocznie się Twoja podróż w przyszłość, od Niego wszystko zależy, bo „JEMU JEST DANA WSZELKA WŁADZA NA NIEBIE I NA ZIEMI” i „NA JEGO IMIĘ ZEGNIE SIĘ KAŻDE KOLANO” ku chwale Boga Ojca, w którego  jak mniemasz Drogi Świadku Jehowy wierzysz, ale czy Go naprawdę poznałeś?  (Mat.28:18; Fil.2:10).

Czy pozwolisz na to, aby przed Panem Jezusem zgięło się też i Twoje kolano?

​
Barbara

Witajcie!

Dla każdego narodzonego z Ducha brata lub siostry Chrystusa, jest rzeczą oczywistą, że należeć możemy tylko do Chrystusa jeśli jest On sam Bogiem bo przecież należeć można tylko do Boga a nigdy do anioła.
Nie dla wszystkich jest to jednak oczywiste.
Niektóre religie chrześcijańskie uważają, że Jezus Chrystus nie jest Bogiem, ale zaledwie archaniołem Michałem - pierwszym stworzeniem bożym a nie Bogiem.
Czy to nauka biblijna?
Po przykładzie księgi Daniela oraz listu Judy, dowiemy się, że Pan nasz Jezus Chrystus absolutnie nie jest archaniołem Michałem a sam Michał odpowiada pozycji np. archanioła Gabriela.

Daniela 8:15-19,
"A gdy ja, Daniel, miałem to widzenie i starałem się je zrozumieć, wtedy stanął przede mną ktoś, kto wyglądał jak mężczyzna. (16) I słyszałem głos ludzki nad rzeką Ulaj, który tak wołał: Gabrielu, wyjaśnij mu to widzenie. (17) I przyszedł na miejsce, gdzie stałem, a gdy przyszedł, zląkłem się i padłem na twarz. Wtedy rzekł do mnie: Zważ, synu człowieczy, że widzenie dotyczy czasu ostatecznego. (18) A gdy on mówił ze mną, padłem nieprzytomny twarzą na ziemię; lecz on dotknął się mnie i postawił mnie na nogi,(19) i rzekł: Oto ja objawię ci, co się będzie dziać pod koniec czasu gniewu, bo widzenie dotyczy końca czasu".

Gdy po tych wydarzeniach, ponownie Gabriel został wysłany do Daniela to ten rozpoznał go.

Daniela 9:21-23,
"Gdy więc jeszcze mówiłem i modliłem się, oto nagle w czasie ofiary wieczornej przyleciał do mnie ów mąż Gabriel, którego przedtem oglądałem w widzeniu. (22) Przybył i rzekł do mnie: Danielu, oto wyszedłem, aby ci dać jasne zrozumienie. (23) Gdy zacząłeś zanosić błaganie, wyszło słowo, a ja przyszedłem, aby ci je oznajmić, bo jesteś bardzo miły; uważaj więc na słowo i zrozum widzenia!"

Ale w innym wydarzeniu opisanym dalej w 10 rozdziale to nie był Gabriel, ale zupełnie inna, nowa postać, której Daniel nigdy wcześniej nie widział. Daniel opisał ją szczegółowo i nie mówi jak poprzednio że to Gabriel którego widział wcześniej dwukrotnie. Gdyby ta osoba była Gabrielem, to jej opis byłby w 8 rozdziale a nie w 10. 
Ale ponieważ jest to całkiem inna osoba i wspaniała w swym wyglądzie to Daniel opisał ją w szczegółach i nie nawiązuje w żaden sposób do Gabriela.

Daniela 10:4-7,
"A dwudziestego czwartego dnia pierwszego miesiąca byłem nad brzegiem Wielkiej Rzeki, to jest Tygrysu. (5) A gdy podniosłem oczy i spojrzałem, oto był mąż, ubrany w szatę lnianą, a biodra miał przepasane pasem ze złota z Ufas. (6) Ciało jego było podobne do topazu, oblicze jego jaśniało jak błyskawica, a oczy jego jak pochodnie płonące, ramiona i nogi jego błyszczały jak miedź wypolerowana, a dźwięk jego głosu był potężny jak wrzawa mnóstwa ludu. (7) Tylko ja, Daniel, widziałem to zjawisko, a mężowie, którzy byli ze mną, nie widzieli tego zjawiska; lecz padł na nich wielki strach, tak że pouciekali i poukrywali się."

Nie był to również archanioł Michał - ponieważ ta wyżej wymieniona, potężna osoba mówi o Michale jako o innej osobie:

Daniela 10:13,
"Lecz książę anielski królestwa perskiego sprzeciwiał mi się przez dwadzieścia jeden dni, lecz oto Michał, jeden z pierwszych książąt anielskich, przyszedł mi na pomoc, dlatego ja zostawiłem go tam przy księciu anielskim królestwa perskiego".

Skoro ta osoba to nie Gabriel ani nie Michał (bo Michała przecież wymienia jako inną postać a nie siebie),to kim ona jest?
Może nim być tylko i wyłącznie Jezus Chrystus. 
Dlaczego?
Dlatego, że taki sam opis Jezusa Chrystusa jak w księdze Daniela znajdujemy w księdze Objawienia.

Objawienie 1:13-17,
"...a pośród tych świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, odzianego w szatę do stóp długą i przepasanego przez pierś złotym pasem; (14) głowa zaś jego i włosy były lśniące jak śnieżnobiała wełna, a oczy jego jak płomień ognisty, (15) a nogi jego podobne do mosiądzu w piecu rozżarzonego, głos zaś jego jakby szum wielu wód.(16) W prawej dłoni swej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku. (17) Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni,"

Objawienie 2:18,
"A do anioła kościoła w Tiatyrze napisz: To mówi Syn Boży, który ma oczy jak płomień ognia, a jego stopy podobne są do mosiądzu".

Objawienie 19:12,
"Jego oczy były jak płomień ognia, a na jego głowie było wiele koron. I miał wypisane imię, którego nikt nie zna, tylko on sam".

Oczy jak płomień ognia, jak pochodnie płonące to jeden z wyjątkowych rzeczy, wyróżniających Stwórcę od stworzenia. Ani Gabriel, ani Michał ani żadni inni aniołowie-stworzenia nie mają oczu jak płomień ognia. Za opisami z Daniela 10:5-6, Objawienie 1:13-17 kryją się głębsze, duchowe przesłania - każda wymieniona rzecz z opisu ma duchowe znaczenie.

Ojciec posłał Syna do Daniela, tak jak wiele lat wcześniej posłał Syna do Abrahama, do Izraelitów i innych osób. Daniel w 10 rozdziale nie widział Gabriela, ale jak wskazuje np 13 werset nie był to również Michał.

Ale również m.in nowotestamentowy list Judy pokazuje, że Jezus Chrystus to nie Michał.

Judy 9 werset,
"Lecz archanioł Michał, rozprawiając z diabłem, spierał się o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wypowiedzieć przeciwko niemu bluźnierczego oskarżenia, ale powiedział: Niech cię Pan skarci".

" Tymczasem archanioł Michał, gdy z diabłem wiódł spór i układał się o ciało Mojżesza, nie ośmielił się wypowiedzieć bluźnierczego sądu, lecz rzekł: Niech cię Pan potępi".(Biblia Warszawska)

Archanioł mówiąc o Panu, mówił o SYNU.
Skąd taka pewność?
Ano stąd, że Panem z ramienia Ojca jest Jezus Chrystus i to właśnie Jemu Ojciec powierzył WSZELKI SĄD w tym również nad Szatanem.
Bóg Ojciec sam nikogo nie sądzi!
Zobaczmy:

Mateusza 25:41-44,
"Potem powie i do tych, którzy będą po lewej stronie: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany dla diabła i jego aniołów........ Wtedy i oni mu odpowiedzą:Panie, kiedy widzieliśmy cię głodnym albo spragnionym, albo obcym, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy tobie? " - Oczywiście fragment dotyczy Jezusa Chrystusa jako sędziego.

Skoro Pan Jezus będzie sprawiedliwie potępiał ludzi, którzy okażą się winni, to również będzie szatan przez Niego potępiony. I jak potępieni nazywają Zbawcę Panem tak też Michał nazywał Go Panem - i słusznie bo Chrystus jest również Stwórcą aniołów a sam nie jest stworzeniem - mówi o tym chociażby m.in list do Hebrajczyków 1 i 2 roździał. 
Zobaczmy dalej:

Jana 5:22,
"Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz cały sąd dał Synowi "

CAŁY SĄD - więc i nad Szatanem, z ust Pana Jezusa wyjdzie wyrok w stosunku również do szatana : "potępiam cie ". Potępienie jest jednym z aspektów sądu.
Kontekst listu Judy przedstawia Chrystusa jako Pana czyli grecki Kyrios:

List Judy 4 werset - "zapierają się naszego jedynego Władcy i Pana, Jezusa Chrystusa".

Judy 5 werset - "Pan wybawił wprawdzie lud z ziemi egipskiej, ale następnie wytracił tych, którzy nie uwierzyli" - werset ten to dalsza część Judy 4 werset, więc mowa jest o PANU- PANU JEZUSIE który wyprowadził Izraelitów z Egiptu.

Judy 9 werset - tak jak wyżej ukazane, archanioł Michał wskazując na PANA wskazał na PANA JEZUSA.

Judy 14 werset - "przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych" - oczywiście mowa o PANU JEZUSIE to samo powiedział apostoł Paweł : "przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa, ze wszystkimi jego świętymi" 1 TESALONICZAN 3:13.

Judy 17 werset - "przypomnijcie sobie słowa wypowiedziane przez apostołów Pana naszego Jezusa Chrystusa".

Judy 21 werset - "zachowajcie siebie samych w miłości Bożej, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ku życiu wiecznemu ".

Judy 25 werset - "jedynemu Bogu, Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego"

Jedyny Bóg, nie wyklucza że Bóg to również Syn, bo słowo jedyny jest używane również do Syna w wielu przypadkach np jedyny Pan z Judy 4 werset, ale to nie wyklucza że i Ojciec jest Panem. Podobnie gdy Ojciec jest nazywany w 25 wersecie jedynym Bogiem to nie wyklucza Syna.

Jana 20:28,29
"Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój. (29) Rzekł mu Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli."

Więc te przesłania nie są ani przeciwko Ojcu, ani przeciwko Synowi ale przeciwko bożkom pogańskim. Ojciec jest Panem i Bogiem i Syn jest Panem i Bogiem - jak mąż i żona - dwa ciała stają się jednym ciałem, tak Ojciec i Syn - dwie osoby są jednym Bogiem - gdzie słowo Bóg wtedy oznacza wg mnie rodzinę, pewien związek lub rozpoznawczy tytuł coś jak u ludzi nazwisko - np Jan Kowalski i jego syn Piotr Kowalski - dwie różne osoby ale to samo nazwisko, taka sama natura ludzka. Trzeba analizować kontekst bo słowo Bóg ma wiele znaczeń, czasem np Bóg jest synonimem Boga Ojca ale słowo Pan często w odniesieniu do Syna oznacza YHVH więc wszystko się uzupełnia i zazębia :)


Marcin Broda

Jest wielu szczerych ludzi deklarujących się jako wierzący.
Ich wiara jednak nie jest jednakowa, różni się, co do zasadniczych spraw. Jedni wierzą w nauki podane przez Kościół Katolicki, inni w to, co napisano w Strażnicy, jeszcze inni przedkładają nad Biblię inne księgi, albo w ogóle żyją wg własnej sprawiedliwości zakładając, że człowiek w swoim sercu może ustanowić dobre zasady i kochać nieegoistyczną miłością.

Sprawa jest niezmiernie istotna. Co jest ważne, obiekt wiary, czy jedynie jej szczerość?

Jeżeli stwierdzimy, że szczerość, mamy problem z głowy, w ogóle nie musimy głosić, gdyż jest bardzo wielu szczerych ludzi, którzy wierzą w niewłaściwe rzeczy.
Są tacy, którzy wierzą w latającego potwora spaghetti (pastafarianie), w kosmitów (scjentolodzy) i są w tym szczerzy, więcej - są dobrymi ludźmi, wydają wielkie sumy na dobroczynność. 

Czy to znaczy, że są zbawieni?
Biblia mówi, że zbawia jedynie wiara w Pana Jezusa Chrystusa, że grzeszni ludzie potrzebują obmycia Jego Świętą Krwią, potrzebują odkupienia w Nim (Rz. 3; Rz. rozdz. od 8-10).

Biblia więc mówi, że OBIEKT wiary ma zasadnicze znaczenie. Tym obiektem jest Pan i Bóg Jezus Chrystus (J. 20, 28). 
Więcej - mówi, że to nie wszystko jedno w JAKIEGO Jezusa wierzymy, że można wierzyć w "innego" Jezusa - i jest się wtedy "ślepym, którego prowadzi ślepy" (Mat. 23, 13). 
Biblia mówi także, że można mieć gorliwość, ale "nierozsądną", że można ustanowić własną, ludzką sprawiedliwość, nie podporządkowując się tym samym sprawiedliwość Bożej (Rz. 10, 2-4).

To jest naprawdę poważna sprawa. Nie rozmydlajmy tego.
Jest JEDYNA Droga, która prowadzi do zbawienia i NIE MA innej. Tylko wiara w biblijnego Jezusa Chrystusa zbawia (J. 14, 6).
Tylko Jezus. 
Żywy Bóg, zawsze ten sam, niezmienny (Hebr. 13, 8). W Nim i w Jego Imieniu narody, a więc i my wszyscy, mamy pokładać nadzieję (Mat. 12, 17-21).

Zastanówmy się, ludzie szczerze czcili bałwany, Bóg brzydził się tym.
Żydzi nie uwierzyli w Chrystusa, byli w tym bardzo szczerzy, Bóg powiedział, że są dziećmi diabła.
Saul z Tarsu szczerze tępił chrześcijan - był na niewłaściwej drodze, Bóg go zawrócił.
To nie jest wszystko jedno.
Jest wielu bardzo szczerych i gorliwych ludzi, którzy pokładają ufność w imieniu Jehowa. Czy kierują swoje myśli w odpowiednią stronę (Hebr. 12, 1-2)?

Głoszę Chrystusa, gdyż wiem, że TYLKO On zbawia, że człowiek bez Niego jest martwy.
Głoszę Chrystusa Świadkom Jehowy, gdyż wiem, że w organizacji jest zwiedzenie, nie ma Boga, nie ma Prawdziwego Jezusa (1 J. 5, 20), nie ma Ducha Świętego. Ludzie są niejako "oczadzeni" ludzkimi naukami, ludzką "mądrością".
Są szczerzy - wiem. Na prawdę wiem o tym. Znam takich - wspaniałych, dobrych i bardzo ich kocham.
Są szczerzy, ale są zwiedzeni. Idą niewłaściwą drogą.
Potrzebują Pana Jezusa Chrystusa i Jego łaski. Potrzebują uczyć się miłosierdzia. Potrzebują przebaczenia.

Pozdrawiam Was Wszystkich, Kochani i życzę wspaniałej majówki w Bożym pokoju i miłości.


Ania


„Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój.” J. 20, 28

„Przeto i my, mając około siebie tak wielki obłok świadków, złożywszy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas usidla, biegnijmy wytrwale w wyścigu, który jest przed nami,
Patrząc na Jezusa, sprawcę i dokończyciela wiary, który zamiast doznać należytej mu radości, wycierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i usiadł na prawicy tronu Bożego” Hebr. 12, 1-2

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi, albowiem sami nie wchodzicie ani nie pozwalacie wejść tym, którzy wchodzą." Mat. 23, 13

„Daję im bowiem świadectwo, że mają gorliwość dla Boga, ale gorliwość nierozsądną; Bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu.
Albowiem końcem zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy." Rz. 10, 2-4

„Żeby się wypełniło, co powiedziano przez proroka Izajasza w słowach:
Oto sługa mój, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moja dusza ma upodobanie. Złożę na niego Ducha mego, a On obwieści narodom sąd.
Nie będzie się spierał i nie będzie krzyczał, i nikt na ulicach nie usłyszy głosu jego.
Trzciny nadłamanej nie dołamie, a lnu tlejącego nie zagasi, dopóki nie doprowadzi do zwycięstwa sprawiedliwości.
A w imieniu jego narody pokładać będą nadzieję." Mat.12, 17-21

„Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki." Hebr 13,8

„Wiemy też, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali tego, który jest prawdziwy. My jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w Synu jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym. Dzieci, wystrzegajcie się fałszywych bogów" 1 J. 5, 20

Dziś Wielki Piątek. Wspominamy mękę i śmierć Pana Jezusa.
My wiemy już, ze po Jego śmierci nastąpi Zmartwychwstanie. Uczniowie nie wiedzieli.
Co ich Mistrz kazał im upamiętniać, kiedy dzielił się z nimi chlebem i winem? Co im powiedział?
 
Organizacja Strażnicy mówi do swoich wiernych (cytat z ich strony):
„W noc przed swoją śmiercią Jezus polecił uczniom, żeby upamiętniali jego śmierć. Powiedział:
„Czyńcie to na moją pamiątkę” (Łukasza 22.19)”
 
Chwileczkę - co właściwie powiedział Pan? Czego dotyczą słowa „Czyńcie to na moją pamiątkę”?
 
Przeczytajmy całość tego wersetu:
„Wziął też chleb, złożył dziękczynienie, połamał i dał im, mówiąc: To jest moje ciało, które jest za was dane. To czyńcie na moją pamiątkę.” Ewangelia Łukasza 22:19 PUBG
 
Chleb jako ciało Chrystusa, złamane na krzyżu. Ciało Pana Jezusa za nas dane, kara za nasze grzechy przez Niego poniesiona.
Mamy łamać chleb i spożywać na pamiątkę tego, co uczynił, na Jego pamiątkę.
Przeczytajmy dalszy ciąg Ewangelii Łukasza, następny werset:
„I wziąwszy chleb, i podziękowawszy, łamał i dawał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją” Łuk.22,20 BW
 
Warto zobaczyć, jak sam Pan Jezus wyjaśnia tę kwestię (Ewangelia Jana 6):
„Tu natomiast jest chleb, który zstępuje z nieba, aby nie umarł ten, kto go spożywa.
Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił; jeśli kto spożywać będzie ten chleb, żyć będzie na wieki; a chleb, który Ja dam, to ciało moje, które Ja oddam za żywot świata.
Wtedy sprzeczali się Żydzi między sobą, mówiąc: Jakże Ten może dać nam swoje ciało do jedzenia?
Na to rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie.
Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Albowiem ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem.
Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, we mnie mieszka, a Ja w nim.
Jak mię posłał Ojciec, który żyje, a Ja przez Ojca żyję, tak i ten, kto mnie spożywa, żyć będzie przeze mnie.
Taki jest chleb, który z nieba zstąpił, nie taki, jaki jedli ojcowie i poumierali; kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki.
To mówił, gdy nauczał w synagodze w Kafarnaum.” J.6,50-59 BW
 
Nie rozumiesz tego? Żydzi tez nie rozumieli. Zgorszyli się. Odeszli.
Z wielkiej liczby osób, pozostała garstka.
 
Pan Jezus wyjaśnił jeszcze:
„Duch ożywia. Ciało nic nie pomaga. Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem,”J.6,63 BW Skierował ich do Siebie, jako do źródła.
 
Teraz, drogi Świadku Jehowy, pomyśl, czy przekazywanie sobie kielicha i talerzyka, to dokładnie to, o co Pan Jezus prosił?
 
Jeżeli jeszcze masz wątpliwości,
Apostoł Paweł je wyjaśnia w 1 Liście do Koryntian:
„Albowiem ja przejąłem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której był wydany, wziął chleb, A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to czyńcie na pamiątkę moją.
Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją.
Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Pańską zwiastujecie, aż przyjdzie.”
1 Kor.11.23-26
 
„Bierzcie i jedzcie... na moją pamiątkę.”
W ten sposób zwiastować mamy smierć Pana, aż znowu przyjdzie.
 
Jaka jest istota spożywania ciała i krwi?
Czy nie jest to całkowita podległość Chrystusowi, zatopienie się w Nim, oddanie? On nas ukochał, teraz my chcemy Mu za to dziękować! Dzielimy się chlebem i winem na Jego pamiątkę, na pamiątkę tego, co On dla nas uczynił.
 
Panie Jezu, dziękujemy za Twoją miłość. Dziękujemy, ze dzięki Tobie i przez Ciebie mamy dostęp do Ojca. Dziękujemy za Twoje cierpienie na krzyżu, za to, ze tak bardzo nas ukochałeś. Dziękujemy za to, ze poniosłeś nasze grzechy. Dziękujemy, ze możemy teraz w Tobie się radować.
Dzięki Ci, Panie! Chwała Tobie!
 
Tekst: JW Pomoc
Zdjęcie: Pixabay

Sprawa dotyczy wszystkich społeczności. Nie chodzi tu tylko o świadków Jehowy. Spotkałem się z tym również poza organizacją, jednak Bóg dość szybko pokazał mi, by nie iść znów za człowiekiem.
"Niech nikt samego siebie nie oszukuje. Jeśli ktoś uważa, że jest mądry w obecnym wieku niech się stanie głupi aby zmądrzeć. Gdyż mądrość tego świata jest głupstwem u Boga. Napisane jest bowiem: On chwyta mądrych w sidła ich przebiegłości, a także: Pan zna rozważania mądrych, wie że są jałowe. A zatem niech nikt nie chlubi się jakimkolwiek człowiekiem." 1 Kor. 3:18-21

Wszyscy należymy do Chrystusa i szczycić powinniśmy się właśnie z naszego Pana. On musi być w centrum, gdyż wtedy kościół Chrystusa będzie scalony. Gdzie panoszy się człowiek lub jego ludzki twór, zaczyna być często w danym kościele chwalony, jest coś nie tak. Wtedy dochodzi do podziałów i wypaczenia nauki Chrystusa. Wystarczy tak niewiele kwasu i całe cisto bywa zakwaszone.

Drogi Bracie i droga Siostro, nie chcę Cię zniechęcić do szukania wspólnoty- wprost przeciwnie. Nie ma czegoś takiego jak samotna owca, jesteśmy wszyscy tak stworzeni, że potrzebujemy budować się pośród braci. Musisz być jednak świadomy, że nie ma idealnej wspólnoty. Tworzą ją ludzie, a w związku z tym często może dochodzić do różnych sytuacji. Tam gdzie w centrum jest krzyż Chrystusowy, jest zdrowa nauka. Pismo wyraźnie mówi, że chlubić należy się z krzyża. To przez ten krzyż Jezus odkupił nasze grzechy.

Żyjemy w trudnych czasach - niektórzy nie ścierpią zdrowej nauki i nazbierają sobie nauczycieli, by słuchać tego czego pragnie ich serce. Nasze serce powinno pragnąć tylko jednego:
Dobrej relacji z Bogiem, a to oznacza nie tylko by słuchać Jego Słowa, ale także by je wypełniać. Nie zawsze jest kolorowo, ale z Bogiem zawsze jest dobrze, bo On wie czego potrzebujemy.
Człowiek jest podatny na przypisanie sobie części chwały należnej tylko Bogu. Wszyscy, którzy próbują tak robić, powinni pamiętać, że to nie jest ich własny kościół. Jezus nie pozwoli, by z Niego drwić. Tylko On godny jest chwały i uwielbienia, nikt nie ma prawa Mu tego zabierać. Coraz więcej jest wilków, co nie szczędzą stada. Coraz bliżej jest przyjście Chrystusa, wtedy okaże się kto na czym budował i czy był to solidny i właściwy fundament.


​Edek

Kochani!
​
Na ten Nowy 2019 Rok życzymy Wam pokoju i miłości, które wypływają z zawierzenia Panu Jezusowi Chrystusowi. Niech każdy dzień będzie świętem dla Was ze względu na Niego, niezależnie od tego, jak układają się Wasze sprawy, bo kto Jemu zawierzył, nie będzie zawstydzony - jak mówi Pismo.
Wierność Jego trwa na wieki.

Pozdrawiamy Was i błogoslawimy w imieniu naszego Pana Jezusa Chrystusa.

​
JW Pomoc

​Serce Boże jest pełne miłości i miłosierdzia. Cieszy się z nawróconego grzesznika, więcej - szuka go i pociąga do Jezusa Chrystusa. Zostawia 99 owiec i szuka jednej zgubionej. Wita syna marnotrawnego i wystawia ucztę na jego cześć.

Organizacja Świadków Jehowy uczy inaczej. Jeżeli chcesz służyć Bogu, musisz zostawić potrzebujących, oddalić się od tych, którzy ciebie potrzebują. Musisz stłamsić naturalne uczucie miłości jakie żywisz do bliskich, i przyjąć nieprzejednaną postawę. Taki jest duch ostracyzmu i wykluczenia. Bez miłości i miłosierdzia.

Dni wolne, jakie mamy teraz - czas Bożego Narodzenia, przełom starego i nowego roku, skłaniają do refleksji i rozliczeń. Ludzie spędzają ten czas z rodziną i przyjaciółmi. Samotność tych, którzy zostali opuszczeni tym bardziej boli i doskwiera. Inni uśmiechają się do siebie, przebaczają, dzielą opłatkiem, czy chlebem, a ja? Gdzie jest moja rodzina, moi przyjaciele? Zostali w zborze, są wewnątrz, ja pozostawiony sam sobie poza tym kręgiem, odrzucony, samotny.

Drogi Przyjacielu, jeżeli Ciebie dotyczą te słowa, wiedz, ze nie jesteś sam w tym trudnym czasie, obok Ciebie idzie Pan. Ty Go nie widzisz, ale On idzie wraz z Tobą. Wylej przed Nim swoje serce. On jest „karetką pogotowia” w każdym trudnym czasie. Twoje sprawy nie są dla Niego ani za małe, ani zbyt duże, ani zbyt błahe, ani zbyt trudne. Pan Jezus Chrystus poniesie z Tobą Twoje troski, one wtedy już nie będą ciężkie i ponad siły. On to obiecał, a każda Boża obietnica ma swoje spełnienie.

„W tym czasie odezwał się Jezus i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom.
Zaprawdę, Ojcze, bo tak się tobie upodobało.
Wszystko zostało mi przekazane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie.
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.
Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie.” Mat.11.25-30

​Ok. 2000 lat temu (nie znamy konkretnej daty tego wydarzenia) przyszedł na świat Zbawiciel, Pan Jezus Chrystus. Przyszedł dla każdego z nas. Wszystko jedno bowiem, czy jesteś biedny, czy bogaty, mądry, czy głupi, zdrowy, czy chory - wszystko jedno, jesteś grzesznikiem i potrzebujesz przebaczenia. 

Zapytaj teraz sam siebie, czy Jezus Chrystus, Bóg, Pan panów i Król królów, narodził się już w Twoim sercu? Czy Twoje życie podlega już Jego woli?
Jeżeli nie - dziś jest ten czas. Nie zwlekaj. Opowiedz się za Nim, uwierz w Niego, zawierz Mu. Oddaj Mu wszystko.
Są dwie drogi - dobra i zła.
Ta dobra i właściwa, to Pan Jezus Chrystus, który jest Prawdą i Życiem.
Ta zła droga - to każda inna.
Na której drodze jesteś?

Czas Bożego Narodzenia dla każdego znaczy coś innego, dla jednych jest gorączką zakupów, dla innych czasem rozważania Bożych zamierzeń. 

Stań przed Panem w modlitwie i przyznaj przed Nim, ze jesteś grzeszny. On o tym wie oczywiście, ale chodzi o Twoje nawrócenie, abyś uświadomił sobie, jak bardzo Go potrzebujesz, abyś mógł przyjąć łaskę przebaczenia. Chodzi o pokutę, odwrócenie się od grzechu, wynagrodzenie krzywd, pojednanie, przejście z ciemności do światłości. 
Zawołaj: „Panie Jezu, przebacz! Panie Jezu, zbaw mnie! Przejmij stery mego życia. Twoja wola, nie moja, niech się dzieje!”

Drogi Przyjacielu, pozwól Panu narodzić się w Tobie, a Twoim drogowskazem od tej pory niech będzie Słowo Boże i modlitwa. Tam znajdziesz odpowiedzi na wszystkie swoje pytania. 
Pan poprowadzi Cię do społeczności ludzi wierzących biblijnie, jeżeli o to poprosisz.
Nigdy nie polegaj na człowieku.

Nie buduj swojego życia chrześcijańskiego na autorytecie człowieka. Pamiętaj o relacji z Bogiem, jaką nawiązałeś. Na Panu Jezusie Chrystusie nigdy się nie zawiedziesz. 

Niech nasz dobry Bóg Cię błogosławi, wspiera i prowadzi!
Pozdrawiamy Cię serdecznie!


Zespół JW Pomoc