I dam wam serce nowe i ducha nowego, dam do waszego wnętrza i usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste. Mojego ducha dam do waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według moich przykazań, moich praw będziecie, moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je. Ezech. 36: 26-27
 
W roku 1900 pewna dama w Berlinie regularnie rozdawała drukowane kazania znanego kaznodziei. Jeden z dorożkarzy przed dworcem chętnie je od niej przyjmował.
 
Pewnej niedzieli odmówił jednak, twierdząc, że nie chce już więcej czytać tych kazań. Dama zapytała go uprzejmie, dlaczego nie chce już ich czytać. Dorożkarz odpowiedział:
"Jak będę je czytał, to będę musiał się zmienić, a na to nie mam najmniejszej ochoty!"
Mężczyzna ten zdawał sobie sprawę, że jeżeli przyjmie ewangelię o Jezusie Chrystusie, nie tylko otrzyma wieczne zbawienie, ale będzie musiał radykalnie zmienić swoje życie i wyzbyć się swoich ulubionych przyzwyczajeń, których Bóg nie może pochwalać. A tego nie chciał uczynić.
 
Ale czy nie zapomniał o czymś ważnym, o czym mówi nam dzisiejszy werset z Biblii? Bóg przecież nie oczekuje od człowieka, że sam zmieni swoje życie! Dlaczego? Ponieważ jego "kamienne serce" nie może samo się zmienić.
Bóg oczekuje od nas jedynie zrozumienia tego, że nasze życie bez Niego jest stracone oraz wyznania Mu swoich grzechów i uwierzenia w Zbawiciela Jezusa Chrystusa.
 
Radykalna zmiana życia człowieka jest dziełem samego Boga.
To On sprawia w człowieku "nowe narodziny". On daje "nowe serce", które już nie kocha grzechu , lecz kieruje się zupełnie nową motywacją i pragnieniami. Ma ono inne dążności i z radością wykonuje wolę Boga. Dlatego nikt nie musi obawiać się tej zmiany - Bóg sam wszystko już przygotował.
 
Cytat z Dobry Zasiew 2018.

W Ewangelii według Mateusza 23:23,24 są zapisane słowa Syna Bożego:
"Biada wam uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że dajecie dziesięcinę z mięty, z kopru i z kminu, a zaniedbaliście to co ważniejsze w zakonie, sprawiedliwość, miłosierdzie i wierność. (...) Ślepi przewodnicy! Przecedzacie komara, a połykacie wielbłąda".
​
Ciało Kierownicze zadbało o symboliczne dziesięciny z kopru, mięty i kminu - wprowadziło nic niewarty dla Świadków Jehowy owoc z działalności kaznodziejskiej. Co miesiąc głosiciele wpisują, ile rozpowszechnili publikacji, ile godzin poświęcili na służbę kaznodziejską, czy też ile dokonali odwiedzin i ile prowadzili studiów biblijnych. Z drugiej strony wielu Świadków Jehowy zaniedbuje np okazywanie miłosierdzia czy sprawiedliwości. Przez stronienie od krewnych, którzy słusznie odeszli od tej chorej organizacji. Inny przykład. Tłumacze Nowego Świata przetłumaczyli poprawnie mało istotne słowa w mało istotnych wersetach. W ten sposób przecedzili komara. Z drugiej strony połykają (według Prawa Mojżeszowego) nieczystego wielbłąda. Setki wersetów tak poprzekręcali, że odebrali oni boskość Panu Jezusowi i Duchowi Świętemu. To jest karygodne. Przykładów można by mnożyć i mnożyć. Nie warto należeć do takiej religii, która bardzo przypomina chorych duchowo faryzeuszy. Módlmy się, by inni z pomocą Ducha Bożego opuścili tę organizację.
 
Brat Ryszard

Witajcie!

Hebrajczyków 2:12,
,,Oznajmię imię Twoje braciom moim,
pośrodku zgromadzenia będę Cię wychwalał."
 
Zastanawiałem się dzisiaj znowu nad potrzebą społeczności.
Czy jest potrzebna?
A czyż Jezus nie dał ,,darów w ludziach" w zborach, gdy odszedł do Ojca?
Czy apostołowie po śmierci Pana Jezusa rozpadli się i każdy poszedł własną drogą?
Czy Piotr załamał się całkowicie po wyrzeknięciu się trzykrotnie Chrystusa i odszedł w samotność?
Czy Duch Święty został wylany na każdego na osobności?
Czy apostołowie i inni po prostu głosili i nowo nawróconych zostawiali samych sobie?
Czy jesteśmy nauczycielami, którzy pozostają z nowo narodzonymi, czy tylko jesteśmy przychodzącymi i odchodzącymi misjonarzami?
Budujemy wiarę jako proces ciągły czy tylko burzymy?
​
Dążmy do społeczności - ona jest ważna!
Kiedyś za czasów apostołów zbory codziennie rosły w siłę i to o tysiące nowych braci i sióstr!
Gdzie prowadzić nowych?
Bo do Kogo, to wiemy.
Ale pytanie - dokąd?
 
​
Marcin Broda

​Zbawienie jest z łaski, nie z uczynków....Z żadnych uczynków... .
Dodawanie uczynków do łaski to równoczesne stwierdzenie, że wartość ofiary Jezusa na krzyżu jest niewystarczająca... Uczynki WYNIKAJĄ z miłości do Boga spowodowanej łaską. Same w sobie jednak nie zapewniają zbawienia. Bo łaska to dar... To prezent, na który nie zasłużylismy swoim życiem...
Jeśli kochasz drugą osobę, nie zastanawiasz się, jakimi konkretnymi uczynkami wyrazić jej swoje uczucia, po to, by druga strona miała podstawy, by Cię kochać. Nie tworzysz również listy takich uczynków - to przychodzi naturalnie, z serca. Podobnie w relacji z Ojcem w niebie: Nasze uczynki jako takie, są naturalnym wyrażeniem wdzięczności za Bożą łaskę, a nie sposobem na stanie się dzieckiem Bożym.
W 1 Piotra 1:13 czytamy : "Ulokujcie nadzieję w łasce" lub, dosłownie - "połóżcie całkowicie nadzieję waszą w łasce"(BW).
"Całkowita nadzieja w łasce", "Ulokowanie" w niej nadziei wiąże się z odrzuceniem wszelkich pokus, na przykład tej, że możemy swoje zbawienie osiągnąć dzięki własnym uczynkom. Dlatego Piotr zaczyna ten werset od słów : "Uporządkujcie swe myśli", lub- jak jest dosłownie : "przepaszcie biodra waszego umysłu".


Radek Lewandowski

​"Kim jesteś Panie Jezu?"

To pytanie stawiało i stawia wiele osób na całym świecie. Żył kiedyś człowiek, którym targały podobne wątpliwości i oczekując w więzieniu na wyrok w sprawie swego życia zadał to pytanie Panu Jezusowi, posyłając do Niego swych uczniów. Tym człowiekiem był Jan Chrzciciel. "O dokonaniach Chrystusa usłyszał uwięziony Jan. Posłał on do Jezusa swoich uczniów z takim zapytaniem: Czy to Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też mamy spodziewać się innego? Idźcie i donieście Janowi- odpowiedział im Jezus - o tym co widzicie i słyszycie: Niewidomi odzyskują wzrok, kulejący chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, a ubogim głoszona jest dobra nowina - szczęśliwy jest ten, kto się do Mnie nie zrazi." Mat. 11: 2-6

Jezus odpowiedział Janowi odsyłając go do dwóch miejsc Starego Testamentu, gdyż gdyby odpowiedział rodowitym Żydom wprost zostałby natychmiast ukamienowany, a Jego celem był krzyż dla odkupienia naszych grzechów.

Iz 35: 2-6 "Niech bujnie zakwitnie i da upust radości. Niech woła, szczęśliwy, na wiwat! Bo obdarzą ją chwałą Libanu, majestatem Karmelu i Szaronu - zobaczą one chwałę Pana, majestat naszego Boga! Wzmocnijcie ręce opuszczone z niechęcią, posilcie omdlałe kolana! Mówcie do targanych niepokojem: Bądźcie mocni, przestańcie się lękać! Oto wasz Bóg! Nadchodzi już pomsta, zbliża się On z odpłatą! Przychodzi aby was zbawić! Wtedy otworzą się oczy niewidomych i uszy niesłyszące usłyszą. Chromy podskoczy jak jeleń i radośnie zawoła niemy, gdyż na pustyni wytryśnie woda, a na stepie popłyną potoki."

Drugie miejsce na, które wskazał Pan to Iż. 61:1 „Duch Wszechmocnego Pana nade mną, gdyż Pan namaścił mnie, abym ogłosił dobrą wieść ubogim, posłał mnie abym opatrzył tych, których serca są złamane, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, więźniom mroków przejrzenie."

W ten sposób Jan otrzymał odpowiedź i Jezus powiedział mu przez to "przeczytaj i zobacz kto przychodzi i komu mają towarzyszyć znaki". Należy zwrócić uwagę na słowa z Mt 11:6 "A błogosławiony jest ten kto się mną nie zgorszy". W wypowiedzi tej Jezus mówi o zgorszeniu jakim dla pobożnego i ortodoksyjnego Żyda mogłoby być uznanie Go za Boga, Stwórcę, Alfę, i Omegę.

Dziś jest podobnie lubimy spekulować i po swojemu według własnego rozumu szukać odpowiedzi na pytanie, kim  jest Jezus?

Jezus powiedział kiedyś do faryzeuszy: "Badacie Pisma bo sądzicie, że macie w nich żywot wieczny, a one składają świadectwo o MNIE" Jan 5 :39

"Powiedziałem wam więc, że poumieracie w swoich grzechach. Jeśli bowiem nie uwierzycie, że to JA JESTEM umrzecie w swoich grzechach." Jan 8: 24

Uwierz Panu Jezusowi. Nigdy by nie użył takiego określenia do siebie, gdyby był tylko człowiekiem...

Oczywiście wersetów wskazujących na to, iż Jezus jest Bogiem jest znacznie więcej. To w Starym Testamencie jest mowa o Jahwe, którego przebili, sprzedali za trzydzieści srebrników itd. Wszystkie te słowa wypowiadane przez Jahwe spełniły się na Jezusie Chrystusie.

Drogi Przyjacielu, sam przyjdź do Pana Jezusa i poprzez wnikliwą analizę Słowa uzyskaj odpowiedź u źródła. Pamiętaj na słowa Pana - "szczęśliwy jest ten, kto się do Mnie nie zrazi..."

Panie Jezu bądź uwielbiony !


Edek.