​Jezus powiedział:

Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie. J. 6, 32

A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota. Obj. 22, 17

Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną. Obj. 3, 20
 
Co to znaczy przyjść do Jezusa, przyjąć Jezusa, otworzyć drzwi, uwierzyć w Niego?

Badacie Pisma, bo sądzicie, że macie w nich żywot wieczny; a one składają świadectwo o mnie; ale mimo to do mnie przyjść nie chcecie, aby mieć żywot. J. 5, 39-40

Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli. Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga. J. 1, 11-13

Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych.  Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie. Mat.11, 28-30
 
Dla mnie przyjść do Jezusa, to stanąć przed Nim w modlitwie i zaprosić Go do swojego życia, do swojego serca, to znaczy uczynić Go swoim Panem i Zbawicielem.

Każdy bowiem, kto wzywa imienia Pańskiego, zbawiony będzie. Rz. 10, 13

Odstąpić mu swój własny tron, uczynić Go królem w naszym życiu. Poddać się pod panowanie Jego woli, nawet jeżeli nie będzie ona zgodna z naszą. Zaufać Mu prawdziwie.
 
A potem?

Jak więc przyjęliście Chrystusa Jezusa, Pana, tak w Nim chodźcie, wkorzenieni weń i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, składając nieustannie dziękczynienie. Kol. 2, 6-7

Poddanie się Jezusowi, zawierzenie Mu swojego życia i wypowiedzenie za św. Tomaszem: „Pan mój i Bóg mój” lub za św. Szczepanem: „Jezu, w Twoje ręce oddaję…” daje nam pewność odnalezienia tej jedynej, prawdziwej drogi, jaką jest Jezus Chrystus.

Bo:

…nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni. Dz. 4, 12


​Ania

Jak rozumieć, że kościół powinien być przyjazny ludziom poszukującym? Zazwyczaj jest takie zrozumienie, aby „kolorowo” się ubrać (obcisłe, podarte tu i ówdzie dżinsy - bo modne, wokoło kolorowe migające w rytm muzyki światełka, koncerty rockowe, darmowe jedzenie, przyjacielskie rozmowy przy kawie i ciastku, skłonność do przedkładania potrzeb słuchaczy  nad Chrystusa i Jego Ewangelię.

Wszystko to opiera się na przekonaniu, że niewierzący przyjdą do kościoła, jeśli uczynimy go mniej „kościelnym”, czyli panująca tzw. atmosfera luzu. Każdy może przyjść, spóźniać się na nabożeństwa, nie nosić z sobą Biblii, itp. Wyzbywamy się rzeczy, które mogłyby uczynić chrześcijaństwo niepokojącym i zniechęcającym, aby w ten sposób przyciągnąć więcej „poszukujących”. Chociaż pewne rzeczy nie muszą być złe, to ale na pewno nie odmieni to serca człowieka.

Niektórzy mówią, że w kościele bywa legalizm. Tak myślą widząc trochę inną postawę wielu wierzących. Jednak Boże Słowo jest ponadczasowe i święte. Pismo powiada: „cokolwiek przedtem napisano, dla naszego pouczenia napisano.....” Rzym. 15:4.  Nie chodzi o literę prawa, ale o przesłanie ducha.

Odwiedzając różne społeczności, osoba szczerze poszukująca Boga widzi niejednokrotnie zamieszanie. Świadkowie Jehowy szczególnie są uczuleni na pewne „nowości”, różnorodność, ponieważ zostali wyuczeni w jednakowo brzmiącej “prawdzie” i w pewnym porządku. Czy to legalizm? Jeśli tak myślisz Siostro, Bracie w Chrystusie, to przypomnij sobie, że pewien porządek w kościele był, o czym wspominają listy apostolskie.

Jeśli jednak chcemy tych nowo poszukujących widzieć w swoich szeregach, być dla nich wsparciem, to pokażmy im po prostu Chrystusa, dajmy im Ewangelię. Nie bójmy się, że nie odpowiemy na jakieś zadane pytanie. Nie jesteśmy alfą i omegą, ciągle się uczymy. Gdy będziemy szczerzy w Chrystusie, gdy dla nas „pochodnią” na drodze będzie Biblia, to zdajmy się na moc Bożego Słowa. Nie nasza elokwencja, dobre maniery, wykształcenie zaprowadzą ludzi do Chrystusa. Prawdziwym poszukującym jest ten, którego Bóg pociąga do Chrystusa (Jan 6: 44,65). Człowiek może poszukiwać Boga jedynie wtedy, kiedy obudzi się w nim miłość do Jego Syna.

Jeśli oferujemy cokolwiek innego niż czystą, nieskażoną Ewangelię, wyrządzamy tym wielką szkodę zarówno sobie jak i tym, którym głosimy. Cielesne środki będą przyciągać cielesnych ludzi i będą oni poprzestawać na tym co widzialne, piękne, cielesne i dające korzyści materialne. Zauważyłam, że takie osoby sprytnie też manipulują sumieniem wierzących.

My jako osoby odrodzone w Bogu, dajmy poszukującym to, o co wołają ich dusze. Dajmy im Chrystusa, otwórzmy przed nimi Prawdy Ewangelii, aby zobaczyli pełny obraz Jezusa Chrystusa – Zbawiciela.  Ludzie prawdziwie poszukujący też pragną doświadczyć  przemiany.  Ta przemiana jest im po prostu potrzebna, bo ma wypływać z Bożej łaski a nie z uczynków.  Wiemy, że przemienić może tylko Boże Słowo, jako jedyne mające moc.

Kościół, który jest prawdziwie przyjazny dla „nowych poszukujących” odważnie będzie głosił Ewangelię Jezusa, będzie też Jego wywyższał, bo jest godny czci i chwały. Nie znaczy to, jak rozumują Świadkowie Jehowy, że pomniejszamy rolę Ojca. Sam Jezus swoją postawą pokazał, że czci swego Ojca i stawia Go ponad wszystko. Jednak o tym KIM tak naprawdę jest  Syn Boży dowiadujemy się z Biblii i dla wielu Świadków ten obraz jest całkiem nowy.

Prawda Ewangelii jest ponadczasowa, niezmienna, nie ma na nią wpływu kultura, zwyczaje narodów, bo to jest Boża Ewangelia. Jest ponad wszystko i żaden marny człowiek, nie ”udoskonali” jej swoją przebiegłością, na swój sposób rozumowania.
 
Niektóre kościoły idą w kierunku ześwieczczenia. Stawiają na ilość a nie jakość. Pojawia się ewangelia sukcesu, odrodzony chrześcijanin zapomina o wzięciu krzyża Chrystusowego. Pewne elementy bardzo niespostrzeżenie wkradają się do zborów Pańskich. Chrystianizm staje się niemodny, nie na czasie. Pan Jezus powiedział „ ..Tylko czy Syn Człowieczy  znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (Łk.18:8b).

Zacznijmy zatem od siebie.  Czy jesteśmy „solą ziemi”? Czy jesteśmy „światłością świata”? (Mt. 5:13-16).
​
Kościół przyjazny ludziom? – Tak, będzie nim tylko wtedy, gdy nie zapomnimy, kto jest Jego Głową.
 

Barbara

Przedstawiamy reportaż, którego tematem jest wstydliwy i zamiatany pod dywan problem pedofilii w organizacji Świadków Jehowy. Chodzi o głęboko skrywany pod płaszczykiem surowych zasad i norm moralnych, problem zwyrodnienia i bestialstwa jakim jest krzywda wyrządzona dziecku.

Nie potrafimy pojąć, jak można w zaciszu domowym dopuszczać się opisanych w reportażu, najohydniejszych czynów, a następnie z Biblią w ręku iść i głosić komuś morały.

Ewelinę znamy, to wspaniała i odważna kobieta. Nie każdy miałby siłę i odwagę mówić o tak przykrych i intymnych swoich doświadczeniach. Ma ona wspaniałego męża, który ją wspiera oraz wielu przyjaciół w około.
Prosimy o modlitwę za nimi, nie bądźmy nigdy obojętni na to, co się dzieje obok nas.
 
Jeżeli jesteś świadkiem lub masz wiedzę nt. molestowania dziecka, zgłoś to odpowiednim władzom. Nie pozwól sobie powiedzieć, że nie wolno Ci tego robić ze względu na dobre imię kogokolwiek. 
Pan Jezus bardzo mocno ganił obłudę i fałsz. Mówił o pięknym zewnętrzu kielicha i zgniliźnie w środku. 

O takich sprawach trzeba mówić głośno, aby chronić potencjalne ofiary i te osoby, które doświadczyły lub doświadczają tego typu przemocy. Trzeba przestrzegać przed oprawcami i pozwolić sądom sprawiedliwie ich karać.

Poniższy tekst pochodzi z czasopisma  „Razem dla Ewangelii”, X-XII 2016, wydanego przez ruch o tej samej nazwie.

Dobra Wiadomość jest o tym, że jeden jedyny Bóg, który jest święty, stworzył nas na Swój obraz, byśmy mogli Go poznać. My jednak zgrzeszyliśmy, oddzieliliśmy się od Niego.         W Swojej wspaniałej miłości Bóg stał się człowiekiem w Jezusie, żył doskonałym życiem i zmarł na krzyżu, wypełniając tym samym Prawo Boże i biorąc na Siebie karę za grzechy wszystkich tych, którzy kiedykolwiek zwrócą się ku Niemu i złożą w Nim swoje zaufanie. Powstał z martwych, co pokazało, że Bóg Ojciec zaakceptował ofiarę Chrystusa, a Boży gniew przeciwko nam ustał. Chrystus wstąpił do niebios i ukazał Swemu Niebiańskiemu Ojcu Swoje doskonałe dzieło. Po wstąpieniu do nieba zesłał Swojego Ducha, by przez tę nowinę wezwać nas do upamiętania z naszych grzechów oraz do zaufania samemu Chrystusowi, abyśmy doznali przebaczenia. Jeśli żałujemy naszych grzechów i pokładamy swoje zaufanie  w Chrystusie, to jesteśmy zrodzeni do nowego życia, wiecznego życia z Bogiem.

Sednem Ewangelii jest wspaniała wymiana naszego grzechu na sprawiedliwość Chrystusa. Jego zastępcza śmierć za nasze grzechy jest sercem dobrej wiadomości. Nie ma sensu mówienie o zaakceptowaniu czy przyjęciu Chrystusa do serca, jeśli nie wierzymy w tę wiadomość i nie polegamy w pełni na Chrystusie i jedynie na Chrystusie w kwestii naszego zbawienia.

Ewangelia Jezusa Chrystusa wymaga radykalnej reakcji. Ewangelia nie jest dodatkiem, który może uczynić nasze życie lepszym. To jest wspaniała, dobra nowina dla tych, którzy zrozumieli swój rozpaczliwy stan w obliczu Boga.

Jaka jest więc reakcja, do której wzywa nas Ewangelia? Co powinniśmy zrobić, gdy uzmysławiamy sobie naszą potrzebę przebaczenia grzechów, gdy już rozumiemy, kim Bóg jest i co Jezus dla nas zrobił? Czy te wszystkie elementy współgrają, jaka powinna być nasza reakcja? Czy powinniśmy umówić się na spotkanie z duszpasterzem lub zdecydować się na chrzest i przyłączyć się do kościoła? A jeśli w nim już jesteśmy, to czy powinniśmy bardziej zaangażować się w służbę kościelną? Wszystkie te czynności mogą mieć miejsce, ale żadna nie jest konieczna. Zgodnie z Biblią, naszą reakcją powinno być upamiętanie się  i uwierzenie. Bóg wzywa nas, byśmy upamiętali się, odwrócili się od grzechów i polegali tylko na Chrystusie.

Usłyszeć Ewangelię, to być nią wstrząśniętym. Usłyszeć Ewangelię, to być przez nią zmienionym.

Czy naprawdę usłyszałeś Ewangelię? Nie kojące słowa o Twojej dobroci, o akceptacji Boga, czy o Jezusie pragnącym bez urażenia kogokolwiek być przyjacielem wszystkich ludzi. Czy słyszałeś niezwykłą wiadomość z Biblii na temat Boga?

Czy brzmi ona jak najlepsza wiadomość, jaką kiedykolwiek słyszałeś? - Dawne grzechy wybaczone! Nowe życie rozpoczęte! Osobista więź z Twoim Bogiem, z Twoim Stwórcą, teraz  i na zawsze.

Kim jest odstępca?
​
Czy ten jest odstępcą, co odchodzi od organizacji SJ?
Czy może ten, kto odchodzi od Boga?
Pomiędzy tymi dwoma pytaniami nie można postawić znaku równości, chociaż tak chcieliby może przedstawiciele starszyzny SJ…
 
Robert – starszy w zborze SJ
Jarek – oskarżony,... właśnie….. o co?

Oto fragmenty z wypowiedzi Jarka:

„Ja nie odstąpiłem od Boga. Czuję więź z Chrystusem, dlatego uczestniczyłem w Pamiątce (chodzi o czynne uczestnictwo, tzn. spożywanie chleba i wina), nie mogłem tego nie zrobić. Bardzo boję się Boga, zbyt bardzo, żeby robić pewne rzeczy (w kontekście przyzwolenia na pewne zachowania u SJ)."

"Dlaczego Ciało Kierownicze (przywódcy SJ) nie przeprosiło za kłamstwa?"

"Chcecie mi zrobić komitet sądowniczy (rodzaj wewnętrznego sądu u SJ) dlatego, że czytam Biblię?
Chcecie mi zrobić komitet sądowniczy dlatego, że mam wątpliwości?
To co to za miłość?"

"Czy tylko dlatego chcesz postawić człowieka pod sąd, że czyta Biblię, tylko dlatego że nie zgadza się na kłamstwo i nieprawość?"

Pan Jezus powiedział: Ja jestem droga i prawda, i żywot (J. 14, 6). Niewolnik postawił się na miejscu Pana Jezusa. Aż się boję o tych ludzi, którzy za tym idą…”

Biblia mówi, że tylko Bóg Najwyższy może być Zbawcą świata, nikt inny. Następne wskazuje, że TYLKO Bóg zbawia. 

W Starym Testamencie teksty mówią o Bogu Najwyższym Jahwe.
Jednakże w NT odnoszą się do Pana Jezusa Chrystusa. Jest On tam nazwany Zbawicielem świata oraz przedstawia się Go jako Tego, który zbawia...

Jezus Chrystus jest Zbawicielem świata, Jahwe jedynie jest Zbawicielem świata…
...to Kim  jest Jezus Chrystus?

Ciekawe jest porównanie tekstów Starego i Nowego Testamentu mówiących o zbawieniu.
Poniżej kilka cytatów na ten temat:

Boga utworzonego przede Mną nie było ani po Mnie nie będzie. (11) Ja, Pan [Jahwe], tylko Ja istnieję i poza Mną nie ma żadnego zbawcy. Iz. 43, od 10b

(21) Przedstawcie i przytoczcie dowody, owszem, naradźcie się wspólnie: kto zapowiedział to już od dawna i od owej chwili objawił? Czyż nie Ja jestem Pan [Jahwe], a nie ma innego Boga prócz Mnie? Bóg sprawiedliwy i zbawiający nie istnieje poza Mną. (22) Nawróćcie się do Mnie, by się zbawić, wszystkie krańce świata, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny! Iz. 45

(47) Pan żyje! Nich będzie błogosławiona skała moja! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawiciel! Ps. 18, 47

(4) Bo Ja, Pan [Jahwe], jestem twoim Bogiem od wyjścia z ziemi egipskiej, a Boga oprócz mnie nie powinieneś znać i poza mną nie ma zbawiciela. Oz. 13, 4

(11) gdyż dziś narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w mieście Dawidowym. Łuk. 2

(42) a do tej kobiety mówili: Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu, na własne bowiem uszy usłyszeliśmy i jesteśmy przekonani, że On prawdziwie jest Zbawicielem świata. J. 4

(25) Przeto i zbawiać na wieki może całkowicie tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawiać za nimi. Hebr. 7

(12) I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia [chodzi o imię Jezus], w którym moglibyśmy być zbawieni. Dz. 4

(13) oczekując błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa,Tyt. 2

(18) Wzrastajcie raczej w łasce i w poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Jemu niech będzie chwała teraz i po wieczne czasy. 2 P. 3


​Ania

Pan Jezus powiedział:

„Wchodźcie przez ciasną bramę…” (Mat. 7, 13) Ta brama prowadzi do życia.
W innym miejscu powiedział, że to On jest tą bramą, jedyną możliwą drogą do Ojca, do zbawienia, pokoju, radości Ducha Świętego. Wskazał na Siebie. (J. 10, 7-9)
Powiedział też, że nie ma innej drogi do Ojca, jak tylko przez Niego (J. 14, 6)

Organizacja Świadków Jehowy mieni siebie jedyną drogą do Ojca (wszak jest religią jedynozbawczą). Jak taka postawa broni się w świetle Słowa Bożego?

Pismo mówi, że świadków Jezusa, Jego uczniów poznajemy po owocach…
Jakie to są owoce Ducha Świętego? Pokój, radość, miłość, łagodność, dobroć... (Gal. 5, 22-23, 1 Kor. 13)

Czy takie owoce widzicie w swoich zborach, wśród braci?
Nie chodzi o zewnętrzną część kielicha, chodzi o wnętrze (Mat. 23, 28).
A tam, … zamiecione pod dywan:  pedofilia, ostracyzm, wykluczenie, depresja, zmieniające się światła, buta i pycha….
….. i brak prostego słowa: PRZEPRASZAM.

 
(13) Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą.(14) A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; i niewielu jest tych, którzy ją znajdują. Mat. 7

(7) Wtedy Jezus znowu powiedział: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, Ja jestem drzwiami dla owiec. (…) (9) Ja jestem drzwiami; jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie i wejdzie, i wyjdzie, i pastwisko znajdzie. J. 10

(6) Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie. (7) Gdybyście byli mnie poznali i Ojca mego byście znali; J. 14

(16) Po ich owocach poznacie ich. Czyż zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi? (…) (20) Tak więc po owocach poznacie ich. Mat. 7

(22) Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, (23) łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu. Gal. 5

(28) Tak i wy na zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, wewnątrz zaś jesteście pełni obłudy i bezprawia. Mat. 23


​​Ania

Odezwa do ofiar pedofilii szerzącej się w Organizacji Świadków Jehowy w Polsce
Dzisiaj. Właśnie teraz zaistniała realna możliwość podjęcia próby uporania się z haniebnym procederem pedofilii , na który Organizacja Świadków Jehowy systemowo przyzwala i któremu, podpierając się zasadami biblijnymi, zapewniła „komfortowy inkubator rozwoju”: 
Zasada dwóch świadków. 
Psychologiczne sterroryzowanie członków organizacji mających dbać bezwzględnie o „Dobre Organizacji Imię” kosztem partykularnego, nienaruszalnego społecznie dobra dzieci swoich … a także dzieci „ze świata”.
Traktowanie przez WTS pedofilii nie jako przestępstwa podlegającego kodeksowi karnemu lecz zaledwie jako naruszenie bożych kanonów „obyczajności”
Dzisiaj zaistniała realna szansa na zatrzymanie tego przerażającego i okrutnego procederu oraz wyciągnięcie realnych konsekwencji względem WTS. Osoby bezpośrednio pokrzywdzone lub osoby, których dzieci dotknął ten bestialski proceder a które czują się na siłach by spróbować położyć temu kres, proszone są o kontakt. Jedynym warunkiem jest „prawna aktualność” krzywdy, która została wyrządzona tzn. proceder nie może według prawa polskiego ulec przedawnieniu. 
Osoby zdecydowane zawalczyć i być może przyczynić się do ukrócenia tego… dla którego nawet ciężko mi znaleźć adekwatny przymiotnik, procederu mogą się skontaktować bezpośrednio ze mną. Proszę o kontakt wszystkich zainteresowanych. Jestem osobą która przepracowała swoją traumę i teraz nie chce być już dłużej „ ofiarą”. Już nią nie jestem. Już nie chce się wstydzić , chce żeby dzisiaj wstydzili się winni. Chcę, by po pierwsze winni byli instytucjonalnie zmuszeni do zaprzestania praktyk chroniących a tym samym sprzyjających szerzeniu się tego okrutnego, nieludzkiego procederu. Chcę także by winni zostali stosownie ukarani i dopełnili zadośćuczynienia ofiarom skonstruowanego przez siebie systemu. Najbardziej jednak leży mi na sercu aktualne bezpieczeństwo dzieci, które nadal wychowują się w Organizacji Świadków Jehowy a także…. wszystkich dzieci „ze świata”, które na skutek organizacyjnych wytycznych WTS-u są przez odsuniętych po cichu od zboru pedofilii bezpośrednio zagrożone. Po przyłączeniu „skruszonego oprawcy ”do Organizacji dzieci WTS”-u zostają ponownie narażone na powtórkę tej potwornej traumy.
Przecież tak to nie może trwać w nieskończoność! Notorycznie ( również w Polsce) są odnotowywane kolejne przypadki ofiar tych samych Pedofilii - Świadków Jehowy. Starsi Zboru wiedzieli, że oprawca ma takie skłonności… ale nie informowali o Tym ….Nikogo poza Biurem swojego Oddziału. Nie informowali ani nie informują nadal: policji, prokuratury, rodziców … zgodnie ze swoimi procedurami i wytycznymi… Przecież to wstrząsające!… Dzisiaj w XXI wieku. W Polsce i konsekwentnie na świecie, Organizacja ŚJ przez swoje wytyczne pozwala na „recydywę” w zakresie tego przerażającego procederu.
Przecież tu chodzi o molestowane seksualnie dzieci. Cztero, sześcio dwunastoletnich dzieci….. „Waldi” postanowił przestać milczeć. Postanowił przestać na to pozwalać. Pierwszym krokiem było ujawnienie swojej twarzy i danych osobowych w wywiadzie:
​http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127290,18627719,dlaczego-swiadkowie-jehowy-nie-ujawniaja-pedofilow.html
Dzisiaj podjąłem kolejną walkę. Mam nadzieję, że już tym razem nie samotną. Szczegóły na razie nie mogą zostać ujawnione na forum publicznym. Na tym etapie więcej istotnych danych mogę udzielić podczas ewentualnego, personalnego kontaktu.
Kontakt w sprawie: 
Waldemar Galeja (Waldi) wgaleja@gmail.com tel. 502 637 658.

Świadkowie Jehowy mówią, że „są w prawdzie”. Mówiąc tak, mają na myśli swoją przynależność do organizacji oraz chęć podążania za Słowem Bożym.

Tymczasem, warto się zastanowić, co wg Pisma znaczy „być w Prawdzie”?

Kto jest Prawdą? W Kim jest Prawda?
Odpowiedź znajdziemy w J. 14, 6 i Ef. 4, 21.
Napisano tam, że Pan Jezus jest Prawdą, a Prawda jest w Nim.

Jak jeszcze nazywany jest w Piśmie Pan Jezus?

On jest Słowem Bożym (J. 1, 1)
On jest Światłem, które ma być światłością świata, naszą światłością (J. 8, 12)
On jest Drogą, którą mamy iść (J. 14, 6)
On jest Stwórcą życia (Dz. 3, 15)
On jest Życiem, po które mamy przyjść do Niego (J. 14, 6)
On jest Chlebem, który mamy spożywać (J. 6, 51)
On jest Bramą do Ojca (J. 10, 7)
On jest Skałą i Fundamentem, na którym mamy budować (1 Kor. 3, 11)
On jest Głową Kościoła (Ef. 1, 22)
On jest Pasterzem naszym (J. 10, 11).

Jest także Królem królów i Panem panów, Alfą i Omegą oraz Ja Jestem. Jest Bogiem.
Każdy z powyższych tytułów skłania do osobnego omówienia…

Na razie, niech każdy zada sobie w sercu pytanie, czy jest w Prawdzie, którą jest Jezus Chrystus?
Czy taką Prawdę wyznaje? Czy w taką Prawdę wierzy?
Czy buduje na Chrystusie jako na jedynym właściwym fundamencie?
Czy jest owcą w stadzie najlepszego z najlepszych, Pasterza?

Pan Jezus  powiedział, że Jego owce Go znają (J. 10, 14).
Czy znasz Go?


Ania

​Nikt z nas nie chce żyć w kłamstwie. Staramy się unikać kłamstw i jest nam niemiło, gdy inni nas okłamują. Szczególnie wrażliwe na to są osoby wierzące w Boga, niezależnie od tego w jakiej są denominacji. Pismo mówi „Przeto odrzuciwszy kłamstwo mówcie prawdę każdy z bliźnim swoim, bo jesteśmy członkami jedni drugich” (Ef. 4:25). To rada dla ludzi wierzących.

Takie powiedzenie „prawda boli” albo „prawda w oczy kole” pokazuje, że mimo naszych szczerych  wysiłków, mijamy się z prawdą. Prawda boli szczególnie wtedy, jeśli chcemy zasłużyć na zbawienie dobrymi uczynkami, a tymczasem Pismo mówi: ”Albowiem łaską zbawieni jesteśmy przez wiarę i to nie z was, Boży to dar. Nie z uczynków aby się kto chlubił” ( Ef. 2:8,9).

Zatem jak samo Pismo mówi, przez „dobre nasze uczynki” w gruncie rzeczy sobie przypisujemy chlubę, siebie stawiamy na piedestał „doskonałości”. Czyżby więc uczynki nic nie znaczyły w życiu chrześcijanina? Jak najbardziej znaczą, gdyż w innym miejscu Pismo powiada „Tak i wiara jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie. Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z uczynków moich” (Jak.2:17,18).

Dlaczego więc prawda boli? Ponieważ obnaża nasze wewnętrzne „Ja”. Mamy przykład bogatego młodzieńca, o którym Pismo mówi, że był bogobojny i przestrzegał przykazań. Jednak czegoś Mu zabrakło. Pan Jezus powiedział: „ Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj co posiadasz i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, potem przyjdź i naśladuj mnie” (Mt. 19 : 20,21).

„Przyjdź i naśladuj mnie” - powiedział Syn Boży. Przyjście do Jezusa to niejednokrotnie porzucenie dawnego, wygodnego życia. Przyjście do Jezusa, to przyjęcie postawy sługi. Przyjście do Jezusa to pozwolenie na to, by Jego Prawda była dla nas Drogą.

Prawda boli – boli dlatego, że  niejeden z nas staje w konfrontacji ze Słowem Bożym. Szczególnie wierzący Świadkowie Jehowy są zmuszeni przyznać, jak na przestrzeni ostatniego stulecia ich „prawda” zmieniała światło. Zaufanie do „niewolnika wiernego i roztropnego” spowodowało, że miliony ludzi ślepo poszło za swoimi przywódcami. Nie uczynili żadnego wysiłku aby sprawdzić czym tak  naprawdę się „karmią”.  Byli w „prawdzie” jak powiadają, ale jednocześnie są poza prawdą.

Prawda jest w Jezusie, a Jezus jest Drogą. Wydaje się to oczywiste, niemniej dla wielu Świadków Jehowy ta prosta prawda jest poza Ich zasięgiem.  Żeby ją zobaczyć potrzebne jest  „duchowe oko”. Na początku jest strach, to całkiem zrozumiałe. Strach – bo jest prawda nieco inna, niż wpajano milionom Świadków.

Drogi Czytelniku, jeśli wierzysz w Prawdę Bożego Słowa, nie pozwól na to, by inny człowiek stał się  dla Ciebie Drogą.

Ja wiem - prawda boli, sama przez to przeszłam, lecz powtórzę słowa z Pisma: „Nie bój się, bo więcej jest tych, którzy są z nami niż tych, którzy są z nimi. Elizeusz modlił się tymi słowy: Panie otwórz jego oczy aby przejrzał. I otworzył Pan oczy sługi i przejrzał...” (2 Król. 6:16,17).


Barbara