|
Witajcie, chciałabym się z wami podzielić moim świadectwem nawrócenia. Mam na imię Anna. Wychowywana byłam w rodzinie, gdzie mama była świadkiem Jehowy, a tato katolikiem.
Mama wraz z resztą rodzeństwa wychowała nas w duchu tej religii. Gdy miałam 19 lat przyjęłam religię świadków Jehowy. W organizacji poznałam mojego męża Marka. Byliśmy dojrzałym duchowo małżeństwem, przykładnym, mąż był sługą pomocniczym, a potem również starszym w zborze. Mąż czytał przede wszystkim Biblię, a ja byłam "Strażnicowym świadkiem", czytałam głównie ich publikacje. Nigdy niczego nie sprawdzałam, nie badałam. Po prostu wszystko przyjmowałam za prawdę, myślałam, są inni mądrzejsi ode mnie którzy już to sprawdzili. Nie czułam takiej potrzeby, bo wszystko mi się zgadzało. Nie zaglądałam też do internetu, nie miałam na to czasu, tyle różnych materiałów było na oficjalnej stronie świadków Jehowy, że z trudem nadążałam aby być na bieżąco. Zresztą nam nie wolno było sprawdzać i wchodzić na jakiekolwiek materiały odstępców. A Biblia ostrzega nas że musimy sprawdzać. Umiłowani, nie wierzcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na świat. 1 Jana 4:1 PUBG Tak zacznę moją historię. Byłam osobą religijna, należałam do organizacji świadków Jehowy i wierzyłam, że tylko ta religia jest prawdziwa i tylko przez nią można uzyskać zbawienie. W Bibli czytamy Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest (Efezjan 4:5 ). Uważałam, że na ziemi jest tylko jedna prawdziwa religia i że Bóg posługuje się właśnie nią. Tak rozumiałam właśnie ten fragment z Biblii. Nawróciłam się czytając Biblię, wszystko zaczęło się w momencie, kiedy mój mąż pokazał mi dwa fragmenty ze Słowa Bożego, które pozornie się wykluczały. Rzymian 10:13 PNŚ Każdy kto wzywa imienia Jehowy będzie zbawiony. Tak jest oddany ten werset w przekładzie nowego świata ( PNŚ), Biblii, którą posługują się świadkowie Jehowy. A drugi fragment z 1 Koryntian 1:1,2 Paweł, powołany apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, i Sostenes, brat; Do kościoła Bożego w Koryncie, do uświęconych w Chrystusie Jezusie, powołanych świętych, ze wszystkimi, którzy w każdym miejscu wzywają imienia naszego Pana Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. 1 Koryntian 1:1-2 PUBG Ponieważ nie umiałam sobie odpowiedzieć na to pytanie, w którym imieniu mamy zbawienie, w imieniu Jezusa czy Jehowa, zaczęłam czytać Nowy Testament. Czytałam Biblię w przekładzie ŚJ - PNŚ, ale porównywałam wszystkie fragmenty dotyczące Pana Jezusa w innych przykładach Biblii, szczególnie w przekładzie grecko -polskim, międzywierszowym tzw interlinearnym. Mieliśmy też w domu Biblię warszawską, Biblię Tysiąclecia II wydanie, potem kupiliśmy uwspółcześnioną Biblię Gdańską. Czytając Nowy Testament nie mogłam uwierzyć, cała Ewangelia skupiała się na Panu Jezusie, na wierze w Syna Bożego. Tylko w jego imieniu, w imieniu Jezus jest zbawienie ( Dzieje Ap. 4:12). Czytając Nowy Testament znajdowałam wersety, które burzyły mi podstawowe doktryny świadków Jehowy, jak np drugie owce. Proroctwo to spełniło się już w I wieku, kiedy to poganie zaczęli się nawracać na Chrystusa. Więc nie mogą to być chrześcijanie z innej grupy, o innej nadziei, którzy są powołani do życia na ziemi. Później jeszcze odkrywałam inne wersety, które obalały mi dalsze fundamentalne nauki organizacji. Chcę jeszcze wspomnieć o liście do Hebrajczyków 11:16 PUBG Teraz jednak pragną lepszej, to jest niebiańskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem, bo przygotował dla nich miasto. To był jeden z mocniejszych fragmentów Biblii, ponieważ pokazał mi błędność kolejnej nauki ŚJ, że wierni słudzy Boga przed Chrystusem będą żyć w raju. Werset ten oddany jest inaczej w PNŚ. Dodane jest słowo "związanej" z niebem. A nie jak w oryginale „niebieskiej” czy „niebiańskiej” bez słowa „związanej”, co by rozszerzało dalszą interpretację. Zadałam sobie wtedy pytanie: to będą żyć w niebie czy w raju na ziemi? Odpowiedź uzyskałam w Ewangelii Mateusza 8:11 A mówię wam: Wielu przyjdzie ze wschodu i z zachodu i zasiądą za stołem z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. Dużo mogłabym pisać o tym, jakie fragmenty odkryłam i które poruszyły moje serce. Ale największe wrażenie i uświadomienie mi w jakim miejscu jestem zrobiła na mnie Ewangelia Jana 6 rozdział 44 i 65 werset Nikt nie może przyjść do mnie, jeśli go nie pociągnie mój Ojciec, który mnie posłał. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. I mówił: Dlatego wam powiedziałem, że nikt nie może przyjść do mnie, jeśli mu to nie jest dane od mojego Ojca. I wtedy zrozumiałam, to o to tu chodzi, że mamy przyjść do Chrystusa. a ja nie przyszłam do Chrystusa, ja nie mam z Panem Jezusem żadnej relacji. Ja przyszłam tylko do religii, która nosi imię Boże (JHWH). A tu jest napisane, że to Bóg pociąga do Syna. Nie można przyjść bezpośrednio do Boga Ojca bez pośrednictwa jego Syna Jezusa Chrystusa I tu zaczęły się problemy, ponieważ w organizacji byłam uczona, że chwała i cześć należy się tylko Jehowie. Jak mogę uwielbiać Chrystusa i osobiście Mu dziękować za jego ofiarną śmierć, przecież w ten sposób odbierałabym chwałę Jehowie. Tak byłam uczona i w takim duchu prowadzona, że chwała należy się tylko Bogu Jehowie. W organizacji ŚJ Chrystus jest zdegradowany do roli anioła,, Archanioła Michała, pierwszego stworzenia Bożego. On nie jest Bogiem, jest bogiem z małej litery, mocnym ale nie wszechmocnym, tak to tłumaczą i rozumieją. Chcę wam powiedzieć, że nie było mi łatwo uwierzyć w to, że Pan Jezus jest Bogiem. Kiedy całe życie jesteś uczona czegoś innego, tak trudno ci jest schylić kolano przed Tym, który oddał za ciebie życie i osobiście mu podziękować. Przepłakalam niejedną noc, żarliwie modliłam się do Boga i pytałam: Kim jest Twój Syn? Nie mogłam tego przyjąć, nie mogłam po prostu uwierzyć w jego boskość. Bóg pokazywał mi w swoim słowie kolejne wersety. Pierwszy z nich Jana 5:23 "kto nie czci syna ten nie czcij Ojca." Nie jest możliwe wielbienie Boga z pominięciem jego Syna. Ale przeczytałam też takie fragmenty, które mówią wprost, że Pan Jezus jest Bogiem. Pozwólcie że wymienię niektóre z nich : Izajasza 9:5,6 Mateusza 1:23 Jana 1:1 Kolosan 2:9 Rzymian 9:5 1 Jana 5:20 Hebrajczyków 1:8 2 Koryntian 5:19 1 Tymoteusza 3:16 I tak, czytając Słowo Boże przyszłam do Boga Ojca przez Chrystusa. Zrozumiałam, że tylko Pan Jezus jest drogą do Ojca, jest prawdą i życiem (Jana 14:16). Skoro Pan Jezus mówi tak o sobie to nie może być drogą do Boga żadna religia. Mówi też o sobie że jest bramą dla owiec. Wtedy Jezus znowu powiedział do nich: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Ja jestem drzwiami dla owiec. Ja jestem drzwiami. Jeśli ktoś wejdzie przeze mnie, będzie zbawiony; wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. Ewangelia Jana 10:7, 9 PUBG W rozmowie z Samarytanka powiedział, że będziemy oddawać Bogu cześć w duchu i w prawdzie nie poprzez religię , obrzędy i ceremonie (Jana 4:23,24). Właśnie przez Ducha Świętego, którego nam dał, który wypełnia każdego prawdziwego chrześcijanina - ucznia Chrystusa, możemy wielbić Boga. Aby to było możliwe musimy się na nowo narodzić czyli otrzymać Ducha Świętego od Boga (Jana 3:3,5). Bez nowego narodzenia nie ujrzymy Królestwa Bożego. Właśnie tak potwierdza Bóg, że należymy do Niego, że jesteśmy Jego dziećmi, dając nam Ducha Świętego. Zbawia nas Pan Jezus a nie religia. I tylko w wierze w Chrystusa mamy zbawienie. Kto ma Syna, ma życie, kto nie ma Syna Bożego, nie ma życia. 1 Jana 5:12 PUBG Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę, i to nie jest z was, jest to dar Boga. Nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił. Efezjan 2:8-9 Tak bardzo duże znaczenie przywiązywałam do religii, w której byłam, starałam się wypełniać wszystko aby wypracować sobie zbawienie. Dziś wiem, że to co głosiłam jako świadek było fałszywe, ponieważ głosiłam, że zbawienie jest możliwe tylko przez religię, że trzeba zostać świadkiem Jehowy, żeby zostać zbawionym i przeżyć Armagedon. Przynależność do religii postawiłam wyżej niż ofiarną śmierć Chrystusa, a przecież ona jest wystarczająca do naszego zbawienia, to ona nas usprawiedliwia i oczyszcza z wszelkiego grzechu i daje nam życie wieczne. Dziękuję Bogu za to, że wyrwał mnie z religii i uznał za swoje dziecko. To niezwykła łaska poznać prawdę czyli Chrystusa, być w Nim a On we mnie (1 Jana 3:24). Nic nie daje takiego szczęścia i radości jak społeczność z żywym Bogiem i niezachwiana wiara w Niego. Dziękuję Panu Bogu że objawił mi prawdę. To wielki zaszczyt być powołanym i wybranym uczniem Chrystusa. Chwała Bogu za to, że ja i mąż nawrócilismy się razem w tym samym czasie. Dziękuję Mu za to każdego dnia. Anna Demska
0 Komentarze
„Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła pomóc, a jego ucho nie jest tak przytępione, aby nie słyszeć. Lecz wasze winy są tym co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami Jego oblicze, tak, że nie słyszy.” Ks. Izajasza 59:1-2
„W jaki sposób istota ludzka ograniczona czasem, przestrzenią, a także ułomnością swojej natury mogłaby zrozumieć i pojąć Tego, który jest ABSOLUTEM i NIESKOŃCZONOŚCIĄ? Bóg może odsłonić nam tajemnicę swej osobowości jedynie wtedy, gdy będzie to Jego własną wolą. Jest to dziś możliwe dzięki Jezusowi Chrystusowi, który przyszedł na świat, aby objawić nam Istotę Boga. Stwórca interesuje się Swym stworzeniem. Widząc, że jest upadłe, chciał je zbawić. W konfrontacji ze sprawiedliwością wielkiego i świętego Boga zdajemy sobie wyraźnie sprawę z tego, że jesteśmy winni. Pomiędzy nami a Bogiem wznosi się niedająca się przeskoczyć bariera. Jest nią grzech. Z chwilą gdy Bóg do nas mówi, Jego sprawiedliwe Słowa muszą być tymi, które nas skazują. Tak, to rzecz nieunikniona, a wszystko to jest tym straszniejsze, iż wydobywające się z nas zło jest nieuleczalne! Lecz zło, z którym ludzie nieustannie się stykają, żyjąc na tym brudnym, przepełnionym nim świecie, a także posiadając je zakorzenione we własnych sercach, nie jest traktowane przez większość z dostateczną powagą. Ludzie minimalizują jego ważkość, a nawet czynią je przedmiotem żartów i zabawy. Czasem spotkać się można z podziałem na grzech ciężki – śmiertelny i grzech lekki, powszedni, przebaczalny, ale przed Bogiem każdy grzech jest śmiertelnym przewinieniem. Czy więc nie istnieje dla człowieka żaden cień nadziei? Czy nie jest możliwe uzyskanie przebaczenia i ucieczka przed potępieniem? To fundamentalne pytanie w Słowie Bożym posiada jednoznaczną twierdzącą odpowiedź: Jezus Chrystus jest Zbawicielem. On jest drogą ratunku, niech nikt więc nie zwleka!” - Tekst z „Dobry Zasiew” 23.07.2018r. To, czego brakuje Świadkom Jehowy, to uwierzenie w TEGO, który za nas umarł, aby nas zbawić. Oczywiście Świadkowie Jehowy zaraz oponują – „ale my wierzymy w Jezusa”. Jak zatem wierzyć? Przeczytać trochę z Biblii, trochę z literatury i wszystko ma być okey? Niestety nie! Podczas chrztu Naszego Pana otworzyły się niebiosa i dał się usłyszeć głos „Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, Jego słuchajcie” Mt.17:5. Jak słuchać? Biblię można czytać poznając literę. Jednak aby usłyszeć Głos Pana, potrzebna jest pomoc Ducha Świętego. U Świadków Jehowy rolę Bożego Ducha przejął „niewolnik”- kilkuosobowa grupa ludzi, zarządzająca z Warwick w USA, która uznaje, że ma jedyny „monopol na prawdę”, jedyny „kanał łączności z Bogiem”. Drogi Świadku Jehowy, czy zdajesz sobie sprawę z tego, że jest to zwiedzeniem, manipulacją? Tu chodzi o Twoje wieczne życie z Bogiem, w Jego obecności. Pośrednikiem, Drogą, Naszym Orędownikiem nie jest człowiek, nawet najbardziej zacny. Jedynym Zbawcą jest Boży Syn – JEGO SŁUCHAJCIE! Barbara Wiele osób zraziwszy się do dawnej społeczności, mówi: Nie potrzebuję Kościoła, nie potrzebuję ludzi, tylko ja i Biblia. Jest jednak problem, Pan Jezus dając nam nowe życie, powołał nas do wielkiej budowy. Mamy budować się z innymi wierzącymi w Ciało Jezusa Chrystusa - Kościół. Jesteśmy pojedynczymi kamieniami, które jeden do drugiego i do wielu, buduje Ciało naszego Pana. Jadąc nową autostradą, która przebiega przez las, widzimy w przecince lasu piękne proste drzewa, które rosną prosto w górę, bo mają obok siebie inne. Co innego dzieje się z samotnym drzewem rosnącym w polu, narażonym na wiatry i inne kaprysy pogody. Jest ono poskręcane, krzywe i karłowate. Myślę, że każdy z nas miał możliwość zobaczyć sposób polowania lwa. Krąży on wokół stada i próbuje oderwać od niego pojedynczą sztukę. Gdy mu się to uda, ofiara raczej nie ma szans. Zgodnie z tym, co napisał Paweł apostoł, szatan także krąży z rykiem wokół nas i próbuje oderwać wierzącego od stada. Wierzcie, ze wierzący w pojedynkę bardzo szybko ulegnie podszeptom przeciwnika, narazi się na zwodnicze nauki. Po czasie będzie, jak to drzewo pogięte i karłowate, ponieważ w Kościele jest bezpieczeństwo, wsparcie modlitewne oraz zdrowa nauka oparta na Słowie Bożym, a nie na trendach i nowinkarstwie. Pan Jezus powiedział w Objawieniu, do Zboru w Filadelfii: Ponieważ wytrwałeś przy moim Słowie i nie zaparłeś się mojego Imienia... To jest jedyna powinność wierzącego w Kościele! Trwać przy Słowie i Imieniu Jezusa Chrystusa. To jest zaprawa zespalająca Żywe Kamienie we wspaniałą Budowlę, odwieczne pragnienie Boga Ojca, aby Jego Jednorodzony Syn miał Ciało - Kościół. który na koniec czasu zstąpi z nieba jako Nowe Jeruzalem, aby Bóg mógł zamieszkać z człowiekiem na Nowej Ziemi. Trwamy więc w społeczności z innymi wierzącymi, docieramy się w miłości i uczymy się współżyć ze sobą w różnych okolicznościach, bo to jest przygotowanie do życie ze sobą w Wieczności. Tam nie będzie boksów i pojedynczych kabin dla singli. Szymon  W pierwszym liście do Koryntian Ap. Paweł opisał miłość z Bożego serca, która z naszego punktu widzenia jest nieosiągalną, świętą, doskonałością, bo któryż człowiek np. nigdy się „nie przechwalał”, „nie unosił pychą” czy „nie myślał nic złego”. A jednak Ap. Paweł proponuje taką miłość jako najwspanialszy dar Ducha Świętego! Dlaczego jest ona darem Ducha Świętego? Ponieważ żaden grzesznik nie jest wstanie we własnym sercu i umyśle wytworzyć takiej miłości. Tylko Bóg może napełnić człowieka swoją miłością, a tym, Który napełnia jest właśnie Duch Boży. Rozdział 12-ty tego listu omawia dary Ducha i to, że niektórzy chrześcijanie ze zboru w Koryncie mieli niewłaściwe podejście do tychże darów, a ponad to pragnęli ich jeszcze więcej lub jeszcze wspanialszych, lecz pomijali coś najistotniejszego. Paweł kończy rozdział 12 wprowadzeniem w rozdział 13 w zdaniu: „A co do duchowych darów, bracia, nie chcę, żebyście byli w niewiedzy.” Po czym opisuje – często rozdz. 13 nazywany jest hymnem o miłości – to najwspanialszy dar Ducha - miłość Boża. W innym liście Ap. Paweł utwierdzając w wierze chrześcijan opisuje potęgę Bożej miłości: „Ale w tym wszystkim całkowicie zwyciężamy przez Tego, KTÓRY NAS UMIŁOWAŁ. Jestem bowiem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani moce, ani teraźniejsze, ani przyszłe rzeczy; Ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie będzie mogło nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie, naszym Panu.” [Rzm 8:38, 39, UBG] JAK ZOSTAĆ UMIŁOWANYM PRZEZ BOGA TAKĄ MIŁOŚCIĄ W PANU JEZUSIE CHRYSTUSIE? Wystarczy przyjąć zaproszenie Pana Jezusa: „PRZYJDŹCIE do MNIE wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a JA wam DAM odpoczynek. Weźcie na siebie MOJE jarzmo i uczcie się ODE MNIE, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpoczynek dla waszych dusz. MOJE jarzmo bowiem jest przyjemne, a MOJE brzemię lekkie.” (Mat 11:28-30, UBG) Jak można PRZYJŚĆ do Pana Jezusa? Przyjrzyj się kilku fragmentom Pisma Świętego: „I odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem życia. Kto PRZYCHODZI do MNIE, nie będzie głodny, a kto WIERZY we MNIE, nigdy nie będzie odczuwał pragnienia. Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który przyjdzie do mnie, nie wyrzucę precz.” (Jan 6:35, 37, UBG) „I poszedł Ananiasz, i wszedł do domu, włożył na niego ręce i rzekł: Bracie Saulu, Pan Jezus, który ci się ukazał w drodze, jaką szedłeś, posłał mnie, abyś przejrzał i został NAPEŁNIONY Duchem Świętym.” (Dzieje 9:17, UBG) – porównaj Ew. Jana 3:3-7. „…gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy go WZYWAJĄ. KAŻDY BOWIEM, KTO WZYWA IMIENIA PAŃSKIEGO, ZBAWIONY BĘDZIE.” (Rzym 10:12, 13, UBG) „Paweł, powołany apostoł Jezusa Chrystusa z woli Boga, i Sostenes, brat; … do święconych w Chrystusie Jezusie, powołanych świętych, ze wszystkimi, którzy w KAŻDYM MIEJSCU WZYWAJĄ IMIENIA naszego Pana Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.” (1 Koryntian 1:1-3, UBG) „…Dlaczego teraz zwlekasz? Wstań, ochrzcij się i obmyj swoje grzechy, WZYWAJĄC imienia Pana.” (Dzieje Apostolskie 22:16, UBG) „A o cokolwiek będziecie prosić w moje imię, to uczynię, aby Ojciec był UWIELBIONY W SYNU. Jeśli o coś będziecie prosić w moje imię, JA TO UCZYNIĘ.” (Jana 14:13, 14, UBG ) „Tak kamienowali Szczepana, modlącego się tymi słowy: PANIE JEZU, PRZYJMIJ MOJEGO DUCHA. … PANIE, nie poczytaj im tego za grzech. A gdy to powiedział, zasnął.” (Dzieje 7:59, 60, UBG) Zgodnie z powyższymi fragmentami Pisma Świętego modlitwa, w której jest uwielbienie, chwała i cześć są naturalną reakcją człowieka „przychodzącego” do Pana Jezusa. PRZYJŚCIE do Pana Jezusa to modlitwa, w której oddajesz Mu swoje życie, prosząc o odpuszczenie grzechów, o zrodzenie z Ducha Świętego oraz usprawiedliwienie i uświęcenie jako Boże dziecko! Na przykład taka modlitwa może brzmieć: „Panie Jezu, żałuję swoich grzechów i życia w grzechu, proszę wybacz mi. Panie oczyść i uwolnij mnie z moich win. Panie pobłogosław mnie swoją łaską i miłosierdziem, abym mógł być dzieckiem Bożym. Panie Jezu, proszę o usprawiedliwienie przed Bogiem Ojcem, uświęć mnie Duchem Świętym. W imieniu Jezusa Chrystusa. Amen” Możesz również pomodlić się własnymi słowami lub wykorzystać powyższą modlitwę. Pamiętaj przychodząc do Pana Jezusa miej wiarę tj. całkowite serdeczne zaufanie, że On chce - czeka, by - spełnić twoją prośbę, a jeśli brak ci wiary to proś o nią, gdyż wiara jest też darem łaski! „Wtedy Filip otworzył swe usta i zaczynając od tego fragmentu Pisma, głosił mu Jezusa. A gdy jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę. Wówczas eunuch powiedział: Oto woda; co stoi na przeszkodzie, żebym mógł być ochrzczony? I powiedział Filip: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on odpowiedział: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. Kazał więc zatrzymać wóz. Obaj, Filip i eunuch, zeszli do wody i ochrzcił go. A gdy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch go więcej nie widział, ale jechał swoją drogą, radując się.” [Dzieje 8:36-39, UBG] Daniel  Ukuto termin „tania łaska”. To straszne. Łaska nigdy nie jest „tania”, jest najdroższa na świecie, jak nieprzeliczony skarb. Mówią, ze łaska jest przyzwoleniem na grzech. Nigdy (Rz.6)!!! Łaska chroni od grzechu, pozostawia nas w nieustannym dziękczynieniu. Dlaczego? Gdyż nie ma nic wspanialszego i większego na świecie ponad to, co uczynił dla nas Chrystus. Jego miłość jest niepojęta. Nie można spoufalać się z tym. Ten, kto został dotknięty przez Boga, komu przebaczono, nigdy nie przestanie dziękować. To tak samo, jak z uzdrowieniem. Kobieta cierpiała na krwotok 12 lat, dzień w dzień niosła swój ciężar, Jezus uzdrowił ją, dokonał cudu i ona lekka poszła do swoich zajęć. Tak samo jest z nowym narodzeniem. To uzdrowienie. To cud. Może największy, jaki możemy oglądać. Najbardziej spektakularny, chociaż tak niedoceniany.... Oddać życie, stery, myśli, uczynki, kroki, słowa, wszystko, Panu Jezusowi Chrystusowi, wcale nie jest tak łatwo. Już nie ja Panie, już tylko Ty. Mnie nie ma, jesteś Ty. Nie ma już moich ambicji, jest Twoje prowadzenie. Zapieram się siebie dla Ciebie. To deklaracja. To wyznanie - Jezus Chrystus jest moim Panem i Zbawicielem. Jedynym! Co się dzieje? Staję się Bożym dzieckiem (J.1,12-13), zaakceptowanym, czystym. Bóg mnie oczyszcza, to nie ja sam. On. Tylko On. To od początku do końca Jego dzieło. Nic już nie mogę dodać, nic ująć. Podążam w Jego woli. Brudzę się i upadam, czasem nawet oddałam się i błądzę, ale On mnie trzyma w Swoich kochających ramionach. Mam w Nim pokój i bezpieczeństwo (Ps.23), na zawsze. Zostałem ukochany i sam kocham. Boga i bliźniego. Daję to, co otrzymałem. Nic nie daję z siebie, daję tylko to, do czego uzdolnił mnie Bóg (Ef.2,10; J.15,5). My, ludzie tak lubimy stawiać się w roli sędziów. Patrzymy na wierzchołek cudzego życia, i już mamy wyrobione zdanie. Ten nie może być zbawiony! Bóg go odrzuci! Pytam się, kto Ci dał prawo powiedzieć te słowa? Kto pozwolił Ci wziąć kamień do ręki (J.8, od 1)?! Kto oskarża? Kor. 13 wskazuje drogę dla Chrześcijanina. Każdego, i tego, który siedzi w ławce, i tego za kazalnicą. Czemu prowadząc Kościół, mówisz w kazaniu: „Zobaczcie na siebie, jacy jesteście podli!”, dlaczego nie powiesz: „Zobaczyłem we własne serce, jaki jestem....” Kiedy ganisz, kieruj słowa także do siebie, jak Ap. Paweł, który nie bal się powiedzieć: „jestem najmniejszy...” (1 Kor.15,9). Pycha ma wiele wcieleń i nie pochodzi od Boga. Bóg kruszy serca, ale trzciny nadłamanej nie dołamie. Pochyli się i podniesie. Bądź taki dla bliźniego. Kochaj, bo to jest największe przykazanie. Ania Gorąco polecamy przepiękne kazanie o Łasce Bożej, od ok. 18 minuty. Wcześniej piękne słowa o tym, że Bój jest Panem ostatniego tchnienia Pozostałe materiały z wakacyjnej konferencji Misji Łaski |
JW PomocWitamy Cię serdecznie na blogu strony Grupy Wsparcia dla byłych Świadków Jehowy. Kategorie
Wszystkie
Archiwa
Wrzesień 2020
|
Kanał RSS
