Wspaniały wykład na temat Wieczerzy.
Temat niezmiernie ważny dla Świadków Jehowy.
Organizacja naucza w tym temacie fałszywie.

„Widzimy raczej (...) Jezusa...”

„Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam i na wieki.”

List do Hebrajczyków 2,9 oraz 13,8

W każdy pierwszy dzień tygodnia możemy się zgromadzać, aby według polecenia naszego Pana w szczególny sposób myśleć o Jego cierpieniach i śmierci. Być zgromadzonym do jego imienia oznacza patrzeć wyłącznie na Niego i rozmyślać jedynie o Nim.

Możemy wtedy spojrzeć w przeszłość i zastanawiać się nad życiem i śmiercią Baranka Bożego. Widzimy Go wówczas jako wywyższonego i godnego wszelkiej czci z powodu doskonałego, bezgrzesznego życia, w czystości przed Bogiem. Oglądamy też Jego współczucie i miłosierdzie wobec ludzi zniewolonych grzechem, a także Jego wielką cierpliwość z nie zawsze rozumiejącymi Go uczniami oraz przede wszystkim Jego głębokie pragnienie, aby wypełnić wolę Ojca.

We wszystkim, co mówił i czynił, miał tylko jeden cel – by uwielbić Ojca. To wypełniał nieprzerwanie aż do chwili swojej śmierci. Dlatego gdy umierał na krzyżu, mógł zawołać: „Wykonało się!” (Ew. Jana 19,30). Jeśli w ten sposób patrzymy na Pana Jezusa, to możemy powiedzieć razem z apostołem Janem: „I widzieliśmy chwałę Jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca” (Ew. Jana 1,14).

Możemy jednakże oglądać Jego chwałę również w teraźniejszości, chwałę, jaką otrzymał za przebyte cierpienia: „Widzimy raczej tego, który na krótko został uczyniony mniejszym od aniołów, Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci” (Hebr. 2,9).

W końcu, możemy również myśleć o Jego chwale w przyszłości, którą będziemy i my oglądać, ponieważ „zobaczymy Go takim, jakim jest” (1. Jana 3,2). Obecnie znaczna część tej chwały jest przed nami jeszcze zakryta i możemy tylko przez wiarę widzieć jedynie pewne jej aspekty. Choć jeśli już teraz wywołuje to w nas głęboką radość i uwielbienie, to cóż dopiero wtedy, kiedy będziemy Go oglądać twarzą w twarz, a przede wszystkim poznawać Jego niezgłębioną miłość! Jego imię niech będzie za to uwielbione!

Dobry Zasiew - 10.05.2020

Na chwałę Panu - społeczność Misja Łaski

„I stało się, ze umarł żebrak, i zanieśli go aniołowie na łono Abrahamowe; umarł tez bogacz i został pochowany” Luk. 16,22

Świadkowie Jehowy uważają, ze po śmierci po prostu usypiają, ich życie się kończy. Proszę, aby rozważyli tekst z kalendarza „Dobry zasiew” z dnia 11.05.2020:

Umrzeć musimy wszyscy, wie o tym każdy. Ale Jezus Chrystus, Syn Boży w przypowieści o bogaczu i biednym Łazarzu pokazuje, jak różne mogą być okoliczności i konsekwencje odejścia z tego świata.
Dla Łazarza śmierć straciła całą swą gorycz, ponieważ udawał się w drogę do chwalebnego celu po drugiej stronie, niesiony tam na rękach aniołów. Nie dlatego osiągnął ów cel, że był biedny, ale dlatego, że już za życia cieszył się Bożą przychylnością. Należał do nędzarzy tego świata, którym nikt nie zazdrości ich położenia, ale którzy ostatecznie są szczęśliwi, ponieważ posiadają pokój z Bogiem. Po śmierci znalazł się w miejscu niewymownego szczęścia, gdzie nie ma już żadnych niezaspokojonych pragnień.
Zupełnie inaczej było z bogaczem. Ten został pogrzebany. Jego życiowe pragnienia nigdy nie wykraczały poza ziemski, materialny byt. Nigdy nie pytał o Boga, a teraz Bóg nie pyta o niego. Być może miał wspaniały pogrzeb, na którym prawdopodobnie wymieniano jego wszystkie zasługi. Ale co z tego?!
Biblia podaje dokładną relację na temat jego życia w wieczności – „cierpiał męki”. Nie możemy tego faktu przemilczeć. Syn Boży tak to opisał. Stanu wiecznego potępienia nie można odmienić. Nawet Łazarz nie może pomóc temu niegdyś bogatemu, a teraz godnemu pożałowania człowiekowi.
Kto żyje bez Boga, bez Boga też umiera i musi ponieść tego konsekwencje. Ale Jezus Chrystus mówi: „Kto wierzy we mnie, choćby i umarł, żyć będzie” (Ew. Jana 11,25).

Przyjdź do Pana Jezusa (Mat.11,28-30).
Potrzebujesz Jego ochrony, w Nim znajdziesz bezpieczeństwo.
Nikt, żadna organizacja nie da Ci pokoju, jaki da Ci Bóg w Osobie Syna Bożego.
On sam to obiecał.
Arką wybawienia nie jest organizacja, jest nią Jezus Chrystus. Nie przyprowadzaj więc ludzi do organizacji, stań się uczniem Chrystusa, a potem przyprowadzaj ludzi do Niego.
Organizacja należy do świata, a w nim nie znajdziesz pokoju. Pokój ma tylko Bóg.
Jeśli wierzysz słowom Biblii, przyjmij słowa o pokoju, jakie wypowiedział Pan Jezus. Nie zwlekaj, Twoje serce nie musi się bać.

Czy głoszenie „innego” Jezusa, to to samo, co głoszenie „innej” Ewnagelii?

Głoszenie innej ewangelii to także głoszenie innego Jezusa. Przed jednym i drugim przestrzegał Ap. Paweł:

"Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością." II Kor 11,4

To jest poważne. Tego nie można bagatelizować.

"Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba zwiastował wam ewangelię odmienną od tej, którą myśmy wam zwiastowali, niech będzie przeklęty!
Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś zwiastuje ewangelię odmienną od tej, którą przyjęliście, niech będzie przeklęty!" Gal 18-9

Czy można pochwalić Świadków Jehowy w takim razie? Czy jest za co?
Oczywiście. Są (w większości) szczerzy i gorliwi, ale czy to ma znaczenie w kwestii zbawienia, skoro jest napisane:

"Daję im bowiem świadectwo, że mają gorliwość dla Boga, ale gorliwość nierozsądną;
Bo nie znając usprawiedliwienia, które pochodzi od Boga, a własne usiłując ustanowić, nie podporządkowali się usprawiedliwieniu Bożemu.
Albowiem końcem zakonu jest Chrystus, aby był usprawiedliwiony każdy, kto wierzy." Rz. 10, 2-4

Sama gorliwość i szczerość, jak widać nie wystarczą. Treść przesłania jest najważniejsza, a ta w wydaniu Świadków Jehowy jest niebiblijna.

Drogi Przyjacielu, pomysl o tym...

Kilka przepięknych fragmentów Bożego Słowa na temat Bożej Miłości. Ku pokrzepieniu.

Byli Świadkowie Jehowy często mówią, ze jesteśmy zbyt radykalni mówiąc, ze w organizacji nie ma Chrystusa. Mówią, ze On jest, tylko jest go zbyt mało.
Odpowiadamy:
Problem nie polega na tym, że Pana Jezusa jest w organizacji zbyt mało, ale że to INNY Chrystus, nie ten biblijny.
Jeżeli to INNY Chrystus, to czy Go będzie mało, średnio, czy dużo, ma drugorzędne znaczenie.
Kto bowiem głosi INNĄ ewangelię i INNEGO Jezusa, niech.......
Dalej padają bardzo mocne słowa, czy wiesz, jakie?