Tymczasowa rzeczywistość

List do Rzymian 6:4-7 “Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili. Bo jeśli wrośliśmy w podobieństwo jego śmierci, wrośniemy również w podobieństwo jego zmartwychwstania, wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół z nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi”.

Chociaż posiadamy ludzką osobowość i zdeprawowaną, upadłą ludzką naturę, mamy iść za przykładem Chrystusa, Bóg ma być źródłem naszego życia, a nie nasze “ego”. Chrystus dał możliwość  pozbawienia praw naszego “ja” poprzez współukrzyżowanie z Nim.

List do Rzymian rozdział 6 wyjaśnia zasadę naszego zanurzenia (chrztu) w śmierć Jezusa Chrystusa. Jak wiemy stara grzeszna natura, życie “ja” i naturalne usposobienie nie mogą być wykorzenione – naturalnego człowieka nie można uczynić sprawiedliwym. Jedynym zaopatrzeniem na rozprawienie się ze starym człowiekiem jest pozycyjna śmierć ego na krzyżu Kalwarii. Ten fakt należy uznać i uwierzyć w to, jeśli ego ma być uczynione martwym. Rz 6:3 mówi: “Czyż nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni?”  Kol 3:3 mówi: “Umarliście bowiem, a życie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu”.

Jezus Chrystus przygotował środki do odwrócenia się od wypełniania naszych pragnień (poprzez Jego dokonane dzieło i naszą wiarę uznającą tę pozycyjną prawdę) i bycia w podobny sposób przemienionym w naszym codziennym doświadczeniu. Tylko wówczas, gdy odwracamy się od naszego “ja” jesteśmy w stanie zwrócić nasze oczy na Jezusa Chrystusa, zwrócić je w kierunku i na cel, dla jakiego zostaliśmy stworzeni.

---