Sługa

List do Filipian 2:7-8 “Lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej”.

Stwórca wszechświata uniżył się i przyjął postać ludzką. Nie używał swoich boskich atutów, ale nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał.

Jezus Chrystus pozwolił Ojcu sprawować kontrolę nad swoim usposobieniem. Chociaż był Bogiem w ludzkiej postaci, nie miał problemu z umyciem stóp uczniom, uzdrawianiem chorych, pocieszaniem samotnych, wskrzeszaniem umarłych i przebaczaniem skołatanych winą grzesznikom. On przyjął postać sługi. Był lekceważony, nienawidzony, wyszydzany, odrzucony i prześladowany. Przed ukrzyżowaniem został zbity do tego stopnia, że nie można Go było rozpoznać. Ludzie włożyli Mu koronę cierniową na głowę, przebili jego ciało i pluli w twarz. Jego uczniowie uciekli od Niego w godzinie największej potrzeby, po tym jak wcześniej obiecali, że nigdy nie przestaną iść za Nim. Jezus został odrzucony przez ludzi w momencie, gdy brał ich grzechy na krzyż.

Jednak On powiedział: “Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23:34a). To jest boskie usposobienie. Bóg oferuje nam bliski dostęp do swojego umysłu. On oferuje współudział w Jego wiecznym planie. A jedyną rzeczą, której wymaga od wierzącego jest nieustanna aktywność w byciu pokornym i przyjmowaniu Słowa Bożego. Chrystus działający w swoim człowieczeństwie jest ostatecznym wyrażeniem życia.

---