Objawianie cnót chrześcijańskich

List do Filipian 2:1-2 “Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakieś współczucie i zmiłowanie, dopełnijcie radości mojej i bądźcie jednej myśli, mając tę samą miłość, zgodni, ożywieni jednomyślnością”.

Objawianie boskiej natury poprzez cnoty pocieszenia, miłości, społeczności i współczucia jest bezpośrednio związane z miarą i stopniem w jakim kościół uczestniczy w tej naturze.

Flp 2:1-2 jest przesłanką, w oparciu o którą apostoł Paweł chce, aby kościół w Filipii przyjął następne wersety. Kiedy te serie motywujących cnót przepływają przez ludzką naturę dziecko Boże zaczyna myśleć z Bogiem w miejsce reagowania na ludzi. Naturalne usposobienie jest pozbawione znaczenia poprzez bezinteresowność i współukrzyżowanie, a dusza owocuje życiem, równowagą, pokojem i mądrością. “Wypełnijcie i dopełnijcie mojej radości poprzez życie w harmonii i posiadanie takiego samego umysłu, jednego celu, tej samej miłości, będąc w zgodzie i harmonii umysłu oraz intencji” (Flp 2:2, tłumaczenie poszerzone).

Paweł prosi Filipian, aby żyli w harmonii, posiadali tę samą treść w duszy, byli jedno w myślach i zamiarach oraz by działali w całkowitej zgodzie. On pragnie, aby oni mieli tę samą wizję i cel pomimo tego, że członkowie kościoła byli na różnych poziomach dojrzałości i zdolności. To jest możliwe, abyśmy funkcjonowali w ten sposób jeśli czerpiemy naszą wewnętrzną siłę z Chrystusa i jesteśmy motywowani do tego by kochać z powodu Chrystusa. Pozwólmy, aby Duch Święty wypełnił nas głębokim, serdecznym współczuciem względem innych.

---