Chodzenie w Jego świetle

1 List Jana 1:5-7 “A zwiastowanie to, które słyszeliśmy od niego i które wam ogłaszamy, jest takie, że Bóg jest światłością, a nie ma w nim żadnej ciemności. Jeśli mówimy, że z nim społeczność mamy, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie trzymamy się prawdy. Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu”.

“Bo u ciebie jest źródło życia, w światłości twojej oglądamy światłość” (Ps 36:10). Zaobserwuj proces zaniedbywania. Kiedy zaniedbujemy codzienne odpowiadanie na Bożą miłość przybieramy negatywną postawę, która wpuszcza ciemność do naszych dusz. Zaniedbana dusza nie wzrasta w łasce, ale używa łaski do zakrywania swoich nawyków i usprawiedliwiania grzechu. To pozwala, aby  zaczęły pojawiać się chwasty starego życia. Kiedy prawda rzuca swoje światło na konkretny temat konieczna jest świadoma decyzja zignorowania Bożego głosu, by nadal móc trwać w nieposłuszeństwie. Skutkiem tego zatwardziałość serca względem konkretnego światła doktryny powstrzymuje dusze przed przyjmowaniem światła w innych dziedzinach. Bóg ma upodobanie w promowaniu ludzi chodzących w świetle, które otrzymali. Psalm 25:9b mówi: “Prowadzi pokornych drogą prawa i uczy ich drogi swojej”. Psalm 34:3b mówi: “Niechaj słuchają pokorni i weselą się!”. Oznaką pokory jest zdolność do doświadczania Bożej łaski by być posłusznym (Jk 4:6). Ten, kto powołuje nas do uczynków światłości w nas sprawia, że chcemy czynić to, co się Jemu podoba (Flp 2:13).

Jk 4:6 “Owszem, większą jeszcze okazuje łaskę, gdyż mówi: Bóg się pysznym przeciwstawia, a pokornym łaskę daje”.

Flp 2:13 “Albowiem Bóg to według upodobania sprawia w was i chcenie i wykonanie”

---